‘Ah, neem nou nog wat!’
Last updated on February 10th, 2024 at 12:11 pm
Ik snoep zelden tot nooit overdag.
Ik bewaar die calorieën liever voor de avond. Als ik lekker op de bank lig, en zin krijg in iets lekkers. Overdag kan ik prima van snoep en snacks afblijven, en daar maak ik dus graag gebruik van.
Ongevraagd gebak
Maar ik merk dat dit soms best lastig is. Want wat als ik ergens op bezoek ga, en ze presenteren mij een groot stuk gebak? Dan is het ook zo wat om dat af te slaan. Dus meestal eet ik dat dan braaf op, terwijl ik stiekem baal. Maar het voelt onbeleefd om het af te slaan. Bovendien heeft iemand moeite gedaan om iets lekkers te halen. Daar wil ik dan niet mijn neus voor ophalen.
Een tijdje terug kreeg ik bezoek dat zelf een banketstaaf meebracht voor bij de koffie. Een leuk cadeautje en een sympathiek gebaar! Dus ik sneed braaf een stuk voor haar af. Vervolgens sneed ik voor mezelf een heel smal stukje af.
En dat viel op.
Eten als sociale activiteit
Het zette me aan het denken.
Wat is dat voor sociale druk die rust op eten?
Een gebakje afslaan wordt nog wel eens gezien als ‘ongezellig’ of als ‘niet meedoen’. Terwijl het soms simpelweg een persoonlijke gezondheidskeus is! Mensen die bijvoorbeeld bewust helemaal geen suiker meer eten zullen hiermee nog wel veel vaker geconfronteerd worden dan iemand als ik. Dat lijkt me best lastig. Zeker op feesten en partijen.
Scheiden van tafel en bed
Dat eten een belangrijke rol speelt zie je ook terug in het fenomeen ‘scheiden van tafel en bed’. Bij een scheiding van tafel en bed ga je uit elkaar, maar je blijft nog wel officieel getrouwd. Dus blijkbaar telt het zwaar dat je niet meer samen eet!
Ik eet het liefst alleen
Als puntje bij paaltje komt, en ik écht wil genieten van mijn eten dan eet ik eerlijk gezegd het liefst alleen. Toen de kinderen nog klein waren, wachtte ik bijvoorbeeld tot ze allemaal in bed lagen voordat ik mezelf trakteerde op een patatje-met. Want alleen dan kon ik in alle rust eten en ook echt proeven.
Uit eten gaan vind ik best gezellig, maar voor het eten hoeft het dan weer minder voor mij. Want dan ben ik toch vooral druk bezig met praten met de ander(eren). En blijkbaar kan ik niet goed twee dingen tegelijk doen!
Samenvatting
Ik schreef deze post omdat ik merk dat er soms een bepaalde druk op zit om iets te eten in gezelschap. Ook als je er niet om gevraagd hebt. Het is dan onderdeel van het sociale gebeuren. Ik vind dat wel lastig, want ik wil eigenlijk helemaal geen groot stuk taart eten ‘s ochtends om 10 uur. Of een vet saucijsbroodje.
Waarmee ik niet wil zeggen dat ik het gebaar niet waardeer. Zeker wel! Ik snap best dat mensen je uit aardigheid iets lekkers aanbieden.
Hoe ga jij om met eten bij sociale gelegenheden?
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
“gecontroleerd” moet “geconfronteerd” zijn!! Hoezo freudian slip! haha
Dat is zeker een intrigerende ‘slip of the tongue’ : )
Zeer herkenbaar. Mogelijk vroeger / de oudere generatie nog wel meer dan nu. Daar is eten en delen hartelijk en sociaal. Bij mijn ouders word je ongemerkt volgepropt met allerlei ongezond lekkers (terwijl ze zelf ongemerkt vrijwel niets eten, het gaat ze meer om het gastvrij zijn dan dat ze zelf geloven dat je gelukkig wordt van al dat vet en suiker)
Ja, en dat vind ik dan weer heel lief. Daarom vind ik het dan ook bijna onmogelijk om iets af te slaan. Want die mensen doen hun best en willen dit graag aanbieden.
Ik neem mijn lekkers ook het liefst ‘s avonds thuis. Dat vind ik het prettigste moment. Overdag heb ik niet zo’n moeite het snoepen te laten maar ‘s avonds ‘moet’ het. ;) Nee hoor, er moet niks, maar dan geniet ik er meest van. Als ik overdag al heb genomen, mag ik niks meer van mezelf. Ik eet graag heel gezond maar snoep ook graag. Op deze manier is het goed vol te houden met maar 1 snoepmoment per dag.
Ik heb precies hetzelfde Ineke : ) Als ik overdag al heb gesnoept dan vind ik ook dat ik ‘s avonds niet nog meer mag snoepen. Daarom bewaar ik het ook graag tot de avond!