Wanneer wordt zuinigheid slechte zelfzorg?
Last updated on July 29th, 2024 at 10:56 am
Eén van de fijne dingen aan bloggen is dat blogbezoekers je soms een spiegel voorhouden en andere perspectieven laten zien. Dat deed een blogbezoeker naar aanleiding van mijn fanatieke poging om te bezuinigen op een nieuwe bril.
Ik wilde bezuinigen op een nieuwe bril
De zogenoemde coating van mijn bril was erg beschadigd, waardoor ik het leven permanent in een soort van mist zag. Maar omdat nieuwe glazen minstens 850 euro kosten, had ik bedacht dat lenzen een goedkoper alternatief voor een bril konden zijn.
Maar ook op lenzen wenste ik te bezuinigen door te kiezen voor multivision. Daarbij heb je 1 lens op de juiste sterkte, en de andere lens bewust niet, zodat je er ook mee kunt lezen. Op die manier bespaar je op multifocaal!
Ik vond mezelf erg slim, en was in mijn nopjes met mijn zuinige plannen.
Wanneer is zuinig zijn slechte zelfzorg?
In een reactie op mijn zuinige plannen schreef de blogbezoeker:
‘Investeren in jezelf is geen desinvestment. Dit is gerommel in de marge. Ga naar een goede opticien neem een montuur, goede glazen en wees blij. Niet elke uitgave past in een excel sheet en komt op nul uit.’
Een heel ander perspectief dat me tot nadenken stemde. Deed ik mezelf inderdaad tekort door zo moeilijk te doen over de kosten van een nieuwe bril? Met andere woorden: wanneer verandert zuinig zijn in slechte zelfzorg?
Waar ligt de grens?
P.S. Inmiddels heb ik toch maar nieuwe, goede (en dure) brillenglazen gekocht ; )
Leestip
Respecteer jij je eigen gebruiksaanwijzing?
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Overal gaan ze bezuinigingen. Vreselijk. In toekomst word moeilijker denk ik. Het is niet goed voor de lichaam. Gaat maar achteruit.
We betalen aan scheel….. Fijne dag.
Interessante vraag stel je hier. Ik weet het niet goed. Laten we het bij een bril houden: monturen kunnen echt wel extreem duur zijn en daar bezuinig ik graag op, want dat vind ik niet zo nodig. Op glazen bezuinig ik niet (hoewel: ik hoef geen blauwlichtfilter enz. want daar geloof ik niet in). Het hangt natuurlijk ook af van of je het kunt betalen of niet.
Ik was diegene van die reactie. Ik hen er dagen op lopen broeden. Ik vond het moeilijk. Ik herkende de bezuiniging. …. ik eet wel een broodje gebakken ei, die oude bril kan nog mee, maar omdat er zoveel speelt heb ik bewust heel erg uitgezoomd en gedacht: wat zou ík willen dat iemand tegen mij zegt? Maar ook, waar speelt je schuldgevoel een rol over Lucy?
Maar ook….. na lang nadenken, wij zijn zijn eco-neutrale wezens zonder voetstap die geen geld mogen kosten. Je bestaat, dus je leeft en je probeert goed te leven, maar je moet wel wat zien toch?