Vandaag wil ik ‘gewoon’ mijn vader terug
Je bent nou wel lang genoeg dood geweest.
Vandaag is het 47 dagen geleden dat mijn vader is overleden.
Lees ook: Aangifte van overlijden en Rouwproces
Similar Posts
Word je liever patiënt of cliënt genoemd?
Tegenwoordig is het politiek correct als hulpverleners spreken over een cliënt, en niet over een patiënt. De gedachte daarachter is dat de relatie zo gelijkwaardiger is. Menno Oosterhoff noemt zijn patiënten gewoon patiënt Maar in zijn boek Vals alarm zegt Menno Oosterhoff daar iets heel interessants over! Hij schrijft dat hij zijn patiënten ‘patiënt’ noemt….
De eerste schooldag
Het is tegenwoordig de gewoonte om de eerste schooldag na de zomervakantie op de gevoelige plaat vast te leggen. Dat resulteert in foto’s van kinderen met rugzakjes en beelden van kinderen die bedremmeld poseren voor die eerste schooldag. Ook ik heb een foto gemaakt van de eerste schooldag. Van mezelf. Hebben jouw kinderen zin in de eerste…
25 jaar getrouwd + het geheim van een goed huwelijk
Vandaag ben ik 25 jaar getrouwd. Dat vond ik altijd iets voor oude mensen. En nu blijk ik zelf ineens al 25 jaar getrouwd te zijn! Hoe is het mogelijk. Wat een mijlpaal! Als de dag van toen Om de trouwdag van mijn man en mij te vieren hieronder een liedje over langdurig bij elkaar zijn…
Koningsdag 2017
Om Koninginnedag te vieren gingen we vanochtend met het gezin ontbijten bij de Hema. We parkeerden een eindje verderop, en wandelden met z’n alleen via de vrijmarkt naar de Hema. En ik ontdekte iets van mezelf, dat ik eigenlijk al wel wist: Ik heb ééécht een hekel aan drukte! Neem mij niet mee naar festivals…
Gewoon even de kop in het zand
In principe vind ik dat je dingen onder ogen moet zien. Ook als dat pijnlijk is. Maar soms is het ook wel eens even prettig om even ‘te duiken’ en te doen alsof je neus bloedt. Gewoon lekker ‘in ontkenning’ gaan. Walk out backwards, so I’ll think you’re coming in Daarom moet ik altijd weer…
Kdrama: waarom is het zo verslavend en populair?
Zal ik eens wat bekennen? Ik vond altijd dat mensen die series bingewatchten een gebrek aan zelfbeheersing toonden. ‘Ik heb tenminste zelfbeheersing,’ dacht ik zelfingenomen, en zette netjes de tv uit aan het eind van een aflevering op Netflix. En toen kwam ik in aanraking met Kdrama… Kdrama: nu ben ik één van hen… Nu…
Ach…. 💚
Sterkte Nicole…. Het is een heftig proces. Het is bijna vijf jaar geleden alweer dat mijn vader overleed, ook na een lang ziekbed. Uiteindelijk blijft de liefde. En soms de traan.
Veel liefs,
Anke
Dat uiteindelijk de liefde overblijft met soms een een traan vind ik een mooie gedachte Anke. Dankjewel.
Soms heb je van die dagen dat het gemis groter is dan andere dagen.
Maar terug te draaien is het niet…groetjes
Er is geen weg terug, helaas. Dus zul je er mee moeten leren leven. Dat gaat vanzelf, met vallen en opstaan. Met lachen om fijne herinneringen en stampvoeten om wat je toen verkeerd zag, deed of nooit meer over sprak. Het slijt, maar dat kan vele jaren duren. Sterkte.
Liefs voor jou! Heb je niks aan, maar ik hoop toch dat het een beetje troost.
Dat troost zeker Naomi. Dankjewel.
Slijten doet het nooit en vooral in het begin heb je veel vragen die je aan hem zou willen stellen. Hans
Ja, ik zou zo het zo graag met hem erover hebben wat hij ervan vindt dat hij dood is…. Het slaat nergens op, en het kan niet, maar ik wil daar graag met hem over praten.
Ach Nicole het valt ook niet mee en het is nog zo kort geleden .Ik ben nu 70 en toen ik 33 was overleed mijn vader plotseling en ook ik heb zelfs nu nog van die dagen . Het verdriet zal op den duur ” zachter ” worden maar het gemis blijft ,zo is het nu eenmaal. Sterkte
Vandaag heb ik een kaarsje voor hem aangestoken op de plek van de afscheidsviering. dat voelde goed..gemediteerd…
Fijn : )
Mijn pa is al 12 jaar niet meer onder ons. Het gemis blijft.
Sterkte met dit verlies.
Mijn vrouw is nu 2,5 maand terug overleden, in mijn gedachte is haar ziel met de mijne samen gesmolten een week na haar overlijden, het heeft het voor mij dragelijker gemaakt, vanaf dat moment doen we nu alles samen er kwam een geweldige rust over mij daarna.
wat mooi
Dat is niet niks Arend! Gecondoleerd met het verlies van je vrouw. Fijn dat je troost kunt vinden in het idee dat je haar ziel bij je draagt.
Het gebeurt wel dat ik ineens enorm verlang naar overleden familieleden en ze enorm mis.Ook na twintig jaar. Ze blijven toch dichtbij ook al heb ik ze ‘losgelaten’. Ken meer mensen die dat zo ervaren.
Dat gevoel heb ik ook nog steeds,het is voor mij ook al weer 9jaar geleden dat mijn vader overleed en 16 jaar dat mijn moeder overleed,ik wil ze nog steeds bellen om zoveel te vertellen,het slijt wel….maar langzaam, veel sterkte.
Ach Nicole… het nare van iemand moeten missen is juist de lange termijn ervan hè… Mijn schoonmoeder (nu meer dan 15 jaar overleden) kan ik ook nog steeds missen. Ik durf me niet voor te stellen hoe dat met een ouder zal zijn.
Heel veel sterkte gewenst.
Dankjewel. Het onherroepelijke is inderdaad confronterend…
🧡
Ik snap dat heel goed lieve Nicole. Veel sterkte….
Och…wat een gemis. En wat goed dat je erover schrijft. Sterkte
Aaagh lieve Nicole
Zo herkenbaar 😥
Niet het snijden doet zo’n pijn, maar het afgesneden zijn. Dat gemis ook!
Iedereen heel erg bedankt voor de meelevende woorden. Dat helpt enorm!
Heel herkenbaar. Ik dacht ook vaak “het grapje heeft nu wel lang genoeg geduurd”. Ik vond en vind troost in de gedachte dat mijn vader eigenlijk voortleeft. In mij en in mijn dochter. In eigenschappen die we van hem geërfd hebben maar ook door de verhalen over hem die we blijven vertellen. Zo blijft hij dicht bij ons. Sterkte!
Dankjewel Nicky. Ik vind het helemaal fijn om te lezen dat dit soort gedachten dus heel normaal zijn, en dat meer mensen dat hebben.