Wanneer vertel je je kind dat Sinterklaas niet bestaat, en hoe?
Ik heb het altijd een heikel punt gevonden: wanneer, en hoe vertel je je kind dat Sinterklaas niet bestaat?
Wanneer vertel je je kind dat Sinterklaas niet bestaat? Als je kind 9 is
Mijn kinderen waren altijd zo goedgelovig dat ze geen enkel signaal afgaven dat ze nattigheid voelden. En omdat ik hen zo lang mogelijk wilde laten genieten van het Sinterklaasfeest stelde ik het moment van onthulling zo lang mogelijk uit.
Noodgedwongen verteld toen ze 9 waren
Het is zelfs zo dat ik het uiteindelijk noodgedwongen op 9-jarige leeftijd aan ze vertelde, omdat de andere kinderen uit de klas het allemaal al wisten. Op een gegeven moment kwam mijn dochter Teuntje verontwaardigd thuis over wat ze nu allemaal weer hadden gezegd in de klas. Namelijk dat Sinterklaas niet bestond. Zij was voor hem in de bres gesprongen. Toen vond ik dat ik haar niet langer in onwetendheid kon laten.
In mijn geval is het antwoord op de vraag: ‘Wanneer vertel je je kind dat Sinterklaas niet bestaat’ dus: 9 jaar. Maar ik heb het idee dat dit vrij laat was, en dat de meeste kinderen eerder op de hoogte zijn van het geheim.
Ik vind de zomer een goed moment
Daarnaast vind ik de zomer een goed moment om het geheim te onthullen. Je kind is er dan niet mee bezig, en de Sint ‘leeft’ dus op dat moment weinig voor je kind. Dat zal de klap verzachten.
Hóé vertel je je kind dat Sinterklaas niet bestaat?
Ik heb de onheilsboodschap altijd zo mooi mogelijk verpakt. Ik vertelde de kinderen dat het Sinterklaasfeest een groot spel is waaraan iedereen meedoet. Daarbij heb ik ze aangesproken in de taal die ze goed kennen, en begrijpen van spelletjes!
Je gaat nu naar een hoger level!
Kleine kinderen zitten nog op het ‘eerste level’, maar oudere kinderen mogen naar een hoger niveau! ‘En jij gaat nu door naar level 2!’ vertelde ik dan. Hoewel ze niet zo blij waren met het nieuws dat de Sint niet bestond, waren ze wel vereerd en trots dat ze al op zo’n hoog level zaten. Op het tweede level mag je namelijk zelf surprises en gedichten gaan maken, en cadeautjes kopen. Het tweede level gaat bovendien gepaard met nieuwe verantwoordelijkheden, want de dombo’s die nog op level 1 zitten moeten natuurlijk niets door krijgen.
Krijgen kinderen trauma’s van de onthulling dat Sinterklaas niet bestaat?
Die van mij hebben volgens mij geen trauma opgelopen, en ikzelf ook niet. Sterker nog, ik kan me niet eens meer herinneren dat mijn ouders me vertelden dat Sinterklaas niet bestond, noch hoe ik dat vond. Blijkbaar heeft het dus geen diepe wonden achtergelaten.
Nep sinterklazen
Inmiddels heb ik heel wat nep sinterklazen gezien. Ik vind het altijd weer bijzonder om te zien hoe accepterend kinderen kunnen zijn! Zo’n nep sinterklaas kan bijvoorbeeld ineens een grote bril dragen, of zijn baard is veel korter en gelig dan bij de ‘echte’ Sinterklaas. Voor kinderen maakt dat vaak helemaal niet uit. Zij accepteren zo’n nep sint gewoon als Sinterklaas! Een Sint kan er enorm laks uitzien, en toch gezien worden als de Sint!
Wanneer vertel je dat Sinterklaas niet bestaat: dit zeggen de Experts!
Op de site Centrum voor Jeugd en Gezin adviseren ze om je kind uit de droom te helpen rond de tijd dat hij of zij naar 6, 7 of 8 gaat en nog steeds in de Sint gelooft. Daarnaast noemen ze het moment waarop er op school lootjes getrokken wordt voor 5 december een belangrijk moment: vertel je kind vóór dat moment in de klas dat de Sint niet bestaat.
Ook op de site van Online Opvoedhulp wordt het moment dat je kind naar ‘de bovenbouw’ gaat genoemd als moment om het geheim van de goedheiligman te onthullen.
Hulp bij het onthullen van het geheim van de Sint
Er is een speciaal boek dat je kan helpen je kind te vertellen dat Sinterklaas niet bestaat. Je kunt het Het Grote Sinterklaasgeheim ook kopen voor 13,95 bij Bol.com.
Leestip
Grand theft auto leeftijd
Heb jij nog kinderen die ‘geloven’. Zo niet: op welke leeftijd vertelde jij hen het grote geheim van de sint?
Deze post verscheen voor het eerst in 2012 en is geupdate!
Mijn man heeft nog steeds een trauma ;-)
Wij vieren pakjesavond rond Kerst. Zonder sint en piet.
Aaah…. wat zielig. Hoe komt dat? Hebben zijn ouders het geheim van Sinterklaas niet op een goede manier onthuld?
Ik vond het als kind niet leuk dat ik ‘voor de gek’ was gehouden en dat Sinterklaas helemaal niet bestond. En ik maar bang zijn voor dat grote boek. Was altijd ziek rondom Sinterklaastijd. Mijn ouders hebben het me al vrij snel verteld. Leek ze gezonder voor mij.
Met mijn kinderen vond ik het lastig. Oudste maakte het niet veel uit toen ik hem uitlegde hoe het zat. Jongste reageerde net als ik boos en teleurgesteld dat we niet eerlijk naar hem waren geweest. Achteraf had ik ze liever van kleins af aan laten weten dat het Sinterklaasfeest een spel is. Ik denk dat ze die van mij er dan net zoveel plezier van had gehad.
Groetjes, VeggieMo
Dat vind ik een hele goede reden om een kind uit de droom te helpen: als het angstig is. Dan is het ook niet leuk meer!
Uit de reacties van jouw kinderen zie je ook dat het sterk afhankelijk is van het kind hoe het nieuws valt. Mijn middelste zusje werd ook boos toen ze het nieuws hoorde, en mijn jongste zus wilde het gewoon niet geloven.
Oeh, dat dillema komen wij ook nog voor te staan inderdaad. Maar die koe vatten we bij de horens zodra hij er is, niet eerder. *lol*
Zelf kan ik het mij nog wel herinneren. Bij mij was het mijn oma die op een onoplettend moment zei dat ik niet naar de zolder kon omdat de Sinterklaas cadeau’s daar lagen…
Sinds die dag was het ieder jaar een uitdaging om de cadeau’s te vinden, tot groot ongenoegen van mijn ouders ;)
Liefs,
Mama Krieltje
Oeh, slordig van oma… Dat lijkt me wel balen als ouders, als iemand anders het per ongeluk verklapt. Hoewel je ouders natuurlijk hadden kunnen zeggen dat Sinterklaas de cadeautjes daar zo lang had opgeslagen. Als ouders word je steeds creatiever met de ‘waarheid’.
Onze oudste is net 7. Andere 5.5 en 4, hier bestaat sinterklaas dus nog wel. En voor mijn man mag dat nog enkele jaren duren voor oudste dat ‘mot’ weten. Mijn zus wilt het al tegen haar 6jarige zeggen… dat vinden wij heel snel,e n of hij gaat kunnen zwijgen tegen degene die het nog niet weten is nog maar de vraag…
Ik weet wel nog dat mijn moeder ons dat vertelde, nu niet meer alles is details, maar ik geloofde haar eerst gewoon niet :-)
Hier denk ik dus ook mogelijk rond een jaar of 9…
Ik heb twee kleintjes van vier en twee jaar en die geloven nog.
Hoe we ‘het’ ze ooit gaan vertellen, zie ik dan wel weer. Daar maak ik me niet druk om. Ik zorg ervoor dat wij nu niet meegaan in de massa hysterie. Ik hoop dat de klap daardoor hopelijk later minder hard aankomt. Maar voor hetzelfde geld sta ik ze vertellen dat Sint niet bestaat en zeggen ze: duh mama, dat weet toch iedereen?!
Ja, dat is zeker ook een mogelijkheid! En als ouders niet meegaan in de massahysterie is denk ik ook verstandig. Sommige jaren wordt het door tv-programma’s allemaal bijna té spannend gemaakt.
wij hebben het vooral over het goede gehad, dat is waarom we sinterklaas eren. Het boek sint is een aanrader om dan voor te lezen/luisteren………. Geen trauma’s hier, ze snapte de diepere bedoeling en we vieren het nog steeds vol enthousiasme
Ik zelf heb mijn ouders betrapt op het schoen vullen.
Mijn zoon bijna 7 zal dit jaar voor het laatst geloven, ik merk dat ie achterdochtig wordt omdat er een piet bij de jumbo achter de kassa zat die een bezweet sminck hoofd had en omdat hij zich afvroeg waarom er geen vlag van de sint in Spanje hing. Dus als over een paar maanden de Sint spanning ervan af is zullen we het gewoon vertellen, ik denk niet moeilijk doen maar vertellen. (Hoe nog even uitzoeken.) En dan komt het moeilijkste hij moet voor zijn zusje zich stil gaan houden ja een moeilijke taak voor een kind van 7.
Ik ga die site eens bekijken ;)
Groetjes Famke
Ik vind het een lastige, maar de tip van het spel met levels vind ik een goede. Juf op school heeft vorig jaar tegen de klas van de oudste gezegd dat zij de schoenen had gevuld, dus die vroeg mij vervolgens rechtstreeks hoe het zat met de zak met cadeaus. Ik ga er niet om liegen of draaien, dus heb het toen uitgelegd, maar ik vond het eigenlijk niet aan de juf (ze was toen 7). Nu begon ze op zich al wel nattigheid te voelen, ze herkende bijvoorbeeld Erik van Muiswinkel eens als hoofdpiet en zo stortte het kaartenhuis langzamerhand in elkaar. Alleen geheim houden voor kleine zus, oei, oei dat is zo moeilijk… (Ik vind het moment van lootjes trekken trouwens wel een logisch moment, dus ik had het dit jaar wel ongeveer gezegd anders.)
Dat vind ik niet correct van de juf! Het is inderdaad niet aan de school om zulke dingen te vertellen.
In onze vriendenkring heet het het grote geheim van 8, als ze acht zijn wordt in de zomer het sinterklaas geheim onthuld. De oudere kinderen kunnen er nog geheimzineniger over doen dan over dat hele sinterklaas gebeuren zelf.
Ik kwam er achter toen ik als 4 jarige (we hoefden nog niet naar school) met mijn moeder in de speelgoedwinkel stond en de moeder van een vriendinnetje doodleuk tegen mijn moeder zei: zo ik ben klaar voor sinterklaas, ik hoef niets meer te kopen. En daarna tegen de winkeljuffrouw: Leg maar op zolder dan komt mijn man het volgende week halen, anders vinden de kinderen het misschien want die geloven nog.” “Fijn bedankt” zei mijn moeder toen. Ik stond met open mond en zei: jullie spelen gewoon. Sinterklaas is niet echt.
Na dat voorval is er geen sinterklaas meer bij ons gevierd. Ik kreeg een stapel kadootjes en dat was het. Geen sfeer, helemaal niets. In 5 minuten was het uitpakken wel gedaan en gingen we eten.
Bij mijn dochter doe ik het anders, en ik geniet dubbel.
Onze jongste dochter (toen 5) ging met een schoolbus met kinderen van alle leeftijden naar school. We hebben haar toen maar (gelijk met oudste, toen 8) verteld dat het een spel was en dat ze het spel nu mee mochten spelen. Jongste vond het prachtig, oudste vond het minder leuk. Maar ze vond het verhaal van de ooievaar die de babies bracht (zoals mijn ouders mij vroeger vertelden) ook veel leuker dan het echte verhaal!!
Rond 9 jaar hebben wij het ook verteld. Ze zaten met open mond, omdat ze al die tijd voorgelogen waren. Maar hoe kwamen dan alle pakjes op zolder, terwijl het zolderraam openstond? Wat voor stunts ouders moeten uithalen om het zo geloofwaardig mogelijk te laten lijken. Daar hebben ze smakelijk om gelachen. Ze zijn nu 20 en bijna 18 en ze hebben er niets van over gehouden.
Ik vond het altijd wel mooi hoe mijn moeder het heeft uitgelegd. Ze beantwoordde mijn twijfels altijd met; En wat denk jij, Lilith?’ Ik zei dan; Ik denk dat hij echt bestaat!’ en dan zei ze; ‘Weetje, ik ook.’
Toen ik op mijn achtste met; ‘Ik weet het niet meer zo zeker’ antwoordde, nam ze me op schoot en vertelde ze me dat er honderden jaren geleden een Sinterklaas was.
Sinterklaas bestaat niet méér. Maar hij leefde honderden jaren geleden en de mensen waren zo blij met zijn cadeaus en de manier waarop hij iedereen gelukkig maakte.
Maar zoals opa en tante, ging ook Sinterklaas toen hij héél oud was, dood. En de mensen waren zo verdrietig dat iemand zich verkleedde als Sint en de traditie voortzette.
Dus de Sinterklaas in de optocht, was een hulpsinterklaas geweest, zodat we het feest nog konden vieren en konden genieten van die lieve Sinterklaas.
Toen heb ik vijftien minuten heel hard gehuild, even héél bang geweest dat we nu niets meer zouden vieren, maar zodra ik bevestigd kreeg dat we het zouden blijven vieren tot ík het niet meer vieren wilde, was alles weer goed en over.
En nu zijn we 16 jaar later, ik ben 24 en doe wéér mee met de Pietentocht. Ben momenteel mijn 25ste gedicht aan het typen, de magie is er nog en Sinterklaas is mijn favoriete feest ieder jaar.
Lilith.
Wat heeft je moeder dat mooi aangepakt Lilith. Ze heeft heel goed afgestemd op jouw belevingswereld.
Ik heb genoten van je verhaal : )
Zelf geniet ik ook elk jaar weer van de gezelligheid van Sinterklaas.
Ja, ik heb nog 1 zoontje van 6 jaar die nog gelooft in Sinterklaas. Het is wel het laatste jaar. Want daarna ga ik het vertellen.
Ga er geen poeha van maken, gewoon zeggen op een tactische manier
Mijn kinderen heb ik altijd verteld dat als ze niet in Sinterklaas geloven, ze ook geen kadoos meer zouden krijgen…
En hoe pakte dat uit Sjoerd?
Ik werd samen met de rest van de klas uit de droom geholpen toen één van de kinderen riep ‘Sinterklaas bestaat niet, vraag het maar!’. Dat maakte een hele discussie los en natuurlijk gingen we na school allemaal naar onze ouders om te vragen of hij gelijk had. Dat was een hele ontnuchtering ;)
Dat kan ik me voorstellen Rosalyn. Ik vond het soms jammer dat school zo’n rol speelt.
Als kind kwam ik er zelf achter. In alle kasten zaten altijd sleutels om ze te kunnen openen. In 1 kast op de kamer van m’n 6 jaar oudere broer was die sleutel zomaar zoek. Die vond ik in een laatje op de kamer van m’n ouders en vervolgens trof ik allemaal cadeautjes in die afgesloten kast aan. Ik denk dat ik toen circa 7 was. Heb er natuurlijk niets van gezegd tegen m’n ouders, die mochten best nog wel even geloven dat ik in sinterklaas geloofde.
Overigens had ik al veel eerder problemen toen ik bedacht dat kinderen van rijke ouders veel meer en duurdere cadeautjes kregen dan wij. Dat beleid van sint klopte niet wat er over hem verteld werd. ;-)
Je lijkt me een sympathiek kind te zijn geweest Ximaar ; )
Haha, die foto van jou als Sinterklaas… Geniaal!
Ik ben zelf niet opgevoed met het geheim van Sinterklaas, maar mijn ouders hebben vanaf het begin altijd verteld dat Sinterklaas een verklede man was. Ik ben heel blij met die keuze. Geen geheimen, gewoon eerlijk. Dan vond ik het overigens allemaal alsnog spannend zat;).
Ik heb eigenlijk geen idee hoe ik het toen te weten ben gekomen?
De oudste vroeg mij helemaal klem zag verschillende mijter, ringen en Sinterklazen. Hulp Sinterklaas geloofte ze niet. Met 6 jaar maar alles verteld.
Mijn ouders verklaarden de verschillende uiterlijken van sinterklaas inderdaad ook met ‘hulpsint’ maar mijn zusjes en ik geloofden dat…
Kleindochter van 7 jaar begon zich af te vragen of Sint nou wel of niet bestaat. Vorig jaar had ze schuimpjes in haar schoen gekregen ,die ze ook in de kast had zien staan.
Bij mij begon ze over dat ze pakjes moesten zoeken en dat die uiteindelijk toch in huis lagen. Of het een grapje was??
Een week later belde zoon dat ze had gevraagd of Sint bestond.
Hij antwoordde : Wat denk jezelf? Zij : ik denk dat jullie het doen. Geen trauma , een nuchter antwoord, hup op naar level 2
Wat een goed antwoord van je kleindochter Astrid!
Zelf kreeg ik het op school te horen en ging toen verhaal halen bij mijn moeder. Aangezien ik als kind al aan haar zag als ze niet de waarheid vertelde, was het geheim snel onthuld.
Ik moet glimlachen dat je aan je moeder kon zien dat het niet waar was Eva.
Kind (7) kwam na de Sinterklaasviering uit school.
”Mama, bestaat Sinterklaas? De schoenen van Sinterklaas waren écht de (sport)schoenen van gymmeester den Besten, en Sinterklaas’ stem was écht de stem van de meester”.
Mijn dochter was het enige kind dat dit ontdekt had, maar had haar mond gehouden.
Het jaar daarop had Sinterklaas andere schoenen aan!
Wat goed van haar dat ze verder niks gezegd had op school! Het zijn dat soort details waardoor menig sint door de mand valt ; )
Ik heb mijn vader die kwam kijken of ik sliep bijna knockout gemept.
Het hele jaar kan er niemand in huis als het op slot is. En dan komen er een knetteroude vent en nogal sommige hulpjes en die kunnen wekenlang vrij in en uit zo der dat iemand het merkt.. ik was 4 en niet geamuseerd door het gelieg..
Mijn zoontje is 3 en we doen wel aan pakjesavond met de familie. Maar Sinterklaas bestaat niet. Hij gaat mee met mij cadeautjes kopen, inpakken doen we samen.
Ik kan hem moeilijk leren de waarheid te spreken en dan jarenlang over iets onbenulligs lopen liegen.
Tegenwoordig horen ze het dikwijls van andere kinderen dat de sint niet bestaat. Dan doen ze alsof ze het nog geloven omdat ze bang zijn geen pakjes meer te krijgen als papa en mama beseffen dat hun kind het weet.
Ik ben het helemaal met je eens. Negen jaar is een prima leeftijd en idd zodra ze lootjes gaan trekken. Mijn zoon is nog 8 en ik ben bang dat dit zijn laatste jaar is. Hij stelt nu al allemaal vragen, maar gun hem nog één keer een super leuk feest
Wij hebben nooit aan sinterklaas gedaan. Tegen de kinderen van kleins af aan gezegd dat het nep was als we er eens èèn tegen kwamen. Dat het gewoon een verkleed iemand is. En zwarte piet net zo.
Ik kan me eerlijk gezegd niets meer herinneren over hoe ik te weten kwam dat de Sint niet bestond en mijn reactie erop. Wel weet ik dat ik het op dat moment niet eerlijk vond dat mijn broer, die 7 jaar ouder was, 7 jaar langer cadeautjes en snoep gekregen had dan ik.
Tja, ik weet het nog niet. Ik denk dat ik het mijn dochter ga vertellen zodra ze erover hoort in haar klas of er zelf bij mij mee komt. Ik ga er niet actief over liegen.
Haha wat een geweldige foto! Ik heb ook super goede verhalen gehoord over het prentenboek. Ik vind het zelf ook een lastig iets. Vooral nu ik zelf kinderen heb.
Nooit een geheim van gemaakt en toch was het een gezellige avond. Hans
Ik weet ook echt niet meer hoe ik erachter kwam dat Sinterklaas niet bestaat. Wat ik me wel kan herinneren is dat wij een buurmeisje hadden dat twee jaar jonger was dan de rest van alle buurtkinderen. Wij hielden allemaal onze mond en lieten haar geloven in Sinterklaas, dat vonden we heel belangrijk toen ;) Zij kwam er uiteindelijk achter toen ze alle cadeautjes in de gangkast vond en haar moeder even niet wist hoe ze zich daaruit moest praten, haha!
Die foto is briljant! Nicole. En hier… ai, eentje van 10 jaar die volgens mij nog gelooft. We móeten het nu echt gaan zeggen, maar ik wil dat op een specifieke manier doen. Zo van: wat jij wil geloven mag je geloven. Toch moet ik je uitleggen hoe het tot nu toe is gegaan. Snap je? Een ‘zachte’ manier, omdat ik vind dat een kind mag blijven geloven wat hij of zij wil. Misschien wat vaag. Afijn, steeds als ik het wil bespreken is het te laat (voor het slapen gaan) of is er een vriendje of vriendinnetje op bezoek. Maar nu moet ik het toch echt snel gaan brengen.
Dat klinkt mooi Rory met veel ruimte voor je dochter. Succes met het vertellen!
Het voelt sowieso een beetje dubbel, het is eigenlijk allemaal heel leuk maar er komt een moment (het vertellen) waarbij iemand heel verdrietig e/o teleurgesteld gaat zijn en het vertrouwen geschaad zal zijn. Zijn de goede momenten de slechten waard? Ik was overtuigd van wel, de laatste jaren ben ik iets meer gaan twijfelen.
Ik wist het zelf heel vroeg aangezien ik er nachtmerries van had. Noa is net 3 dus we hebben nog even ;-)
Ik weet niet meer hoe oud ik was, maar ik weet nog wel dat mijn vader mij Het Geheim vertelde in de zomer toen we naar de auto aan het lopen waren.
Heel fijn artikel dit en ik moest zo lachen om de foto’s! Echt geweldig, humor! Ik ben nog steeds een beetje pissig als ik aan het moment denk dat ik erachter kwam. Ik zag mijn moeder op mijn 6e of 7e cadeautjes in de kast stoppen. Dé kast, die alleen bedoeld was voor Sinterklaas om cadeautjes in te stoppen. Ik weet niet waarom, maar ik wist het meteen. Die s**t bestaat dus helemaal niet. Ik vind het nog steeds stom dat mijn moeder cadeautjes ging verstoppen rond etenstijd. Maar ja…
Dat was inderdaad geen handig moment van je moeder Amina.
Die foto’s! Geweldig! Mijn dochter kwam op een ochtend in het voorjaar boos de trap af stampen. Ze had in haar kamer zitten spelen (ik vermoed met speelgoed dat ze van de Sint had gekregen). En opeens viel het kwartje. Ze was heel boos op mij. “Je hebt tegen me gelógen” riep ze! Maar het is later allemaal goed gekomen.
Gelukkig Nicky!
Ik had een zus die 2 jaar ouder was en die had haar mond voorbij gepraat dus wist ik het al vrij snel
Ik heb zelf geen kinderen, maar ik werk in het onderwijs en zie inderdaad dat de overgang van groep 4 naar 5 (waar de lootjes worden getrokken) vaak wordt gebruikt om te vertellen dat Sint niet bestaat.
Ik heb geen kinderen, dus voorlopig nog een ver van mijn bed show. Mijn zusje en ik hadden het vroeger zelf al vrij snel door, maar nog een paar jaar stil gehouden zodat we cadeautjes zouden krijgen :)
De omgekeerde wereld eigenlijk. De bedriegers bedrogen ; )
Ik ben er vroeger zelf achter gekomen. Toen ik de kadootjes boven vond en later mijn vader betrapte op het kloppen op de deur. Mijn zoon heeft het ook zelf ontdekt dus eigenlijk hebben we het in onze familie nooit aan iemand vertelt.
ik heb er niks voor hoeven te doen want ze kwamen er zelf achter haha en het cjg zegt zoveel ;) denk dat een ouder wel zelf het beste weet wanneer zijn kind ergens aan toe is ;)