Verhuizen psychologie: push en pull
In het programma De Grote Verhuizing begeleiden Phil Spencer en Kirstie Allsopp, mensen bij het zoeken naar een nieuw huis. Kirsty heeft het daarbij regelmatig over de psychologie van verhuizen.
Vooral het principe: ‘push’ en ‘pull’.
De push heb je nodig om uit je huidige huis weg te gaan, en de pull moet komen van het nieuwe huis, in de vorm van aantrekkingskracht en verlangen daar te wonen. Samen moeten ze honderd procent zijn. Dus hoe minder push, hoe groter de pull moet zijn, en andersom!
Verhuizen psychologie: Waar is mijn ‘push’
Nu ik voortdurend peins over de vraag:
‘Zullen we verhuizen naar het platteland?’ denk ik daar vaak aan.
Ik heb namelijk geen ‘push’! Voordat mijn ouders met het voorstel kwamen de helft van mijn ouderlijk huis te kopen, was ik niet van plan hier ooit weg te gaan.
Ons huis is een comfortabele zeventiger jaren woning, met verrassend veel kamers: elk kind heeft zijn eigen slaapkamer! Het ontbeert ‘authentieke elementen’ en lijkt nog het meest op twee vierkante duploblokjes. Maar hoewel het niet mijn droomhuis is, was ik er tevreden mee. Mede geholpen door de wetenschap dat dit huis financieel het best haalbare was voor ons. Voor dat geld, konden we ons niet verbeteren op huizengebied.
Ik ben graag een tevreden mens, en dus heb ik mij verbonden aan dit huis!
Push en pull verhuizen psychologie
Hoe zit het dan met de ‘pull’? Die is groot: de prachtige omgeving, de sfeer van mijn ouderlijk huis, het feit dat daar mijn wortels liggen, de rust en de ruimte. En dat is ook wel nodig: omdat er nauwelijks ‘push’ is, moet de ‘pull’ des te groter zijn.
Nou denk ik dat in de toekomst de ‘push’ weleens groter zou kunnen worden: er staat namelijk een randweg gepland in het natuurgebied dat grenst aan onze woonwijk. Dat maakt het veel gemakkelijker om de stad uit te komen, maar zorgt ook voor verkeerslawaai.
Hoe is het nu?
Uiteindelijk besloten we om inderdaad de stap te wagen, en inmiddels wonen we alweer ruim dertien jaar op het Achterhoekse platteland. Hoewel de stad maar 10 autominuten verderop is, maakte onze verhuizing een wereld van verschil voor ons dagelijks leven. Zo sneuvelden vrij snel de vriendschappen van de kinderen met buurtkinderen in de stad en de basisschool daar. Ook al was de afstand niet eens zo groot, hij bleek psychologisch wel groot. Sommige contacten berusten blijkbaar behoorlijk op nabijheid, en dat is oké.
Het fijnste en het vervelendste aan onze huidige woonplek is dat er hier niets is.
Dat betekent dat het heerlijk rustig wonen is, maar ook dat je nooit even snel een boodschap kunt halen. Ik kan nog steeds met heimwee terugdenken aan de buurtsuper die we in de stad op loopafstand hadden. Als er voor mij ooit een push zou zijn om het platteland te verruilen voor de stad dan zou dat het gebrek aan voorzieningen zijn. De pull van de stad zou het gemak zijn: een supermarkt, huisarts, tandarts, kapper etc. op loopafstand.
Tegelijkertijd is het gebrek aan voorzieningen op het platteland te ondervangen door goed te plannen en simpelweg te zorgen dat ik alles in huis heb!
P.S. Overigens is de randweg bij ons oude huis er ondertussen gekomen!
Ik vind het principe van push en pull als het gaat om verhuizen fascinerend!
Leestips
- Lees ook over het fenomeen van een housewarming party!
- Verhuizen naar het platteland
Je kunt De Grote verhuizing terugkijken op tvblik.nl
Hoe is de ‘push’ en ‘pull’ bij jou? Woon jij in je droomhuis?
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ik zit nu prima, maar hiervoor was mijn belangrijkste push-factor het gebrek aan privacy en de (nare) buren. De pullfactor was vooral de ruimte en vrijheid van het platteland :)
Als ik hier zou horen dat er ergens een drukke weg kwam, dan denk ik wel dat ik het huis direct te koop zou zetten. Tegen die tijd dat zo’n weg er is, raak je het vaak aan de straatstenen niet meer kwijt. Tenminste, niet voor de prijs die je wilt.. Dat zou hier echt funest zijn.
Dit is mijn eerste koophuis dus dit is zeker niet mijn droomhuis. Er is voldoende pull van andere woningen die groter zijn, er is ook push uit ruimte gebrek hier maar daartussen in ligt me toch een gigantisch berg met ‘geld tekort’. ;)
wij zitten hier op zich prima, maar het is niet ons droomhuis..
maar zicht op financiele ruimte voor een ander huis is er niet.
‘binnenkort’ gaan ze beginnen met de aanleg van de a4, daar wonen wij zo ongeveer naast, gelukkig wordt het ondergronds.. als ik jou beschrijving zo hoor van het huis van je ouders zou ik niet heel lang twijfelen, dat komt dicht in de buurt van mijn droomhuis..
maar goed, daar is geen sprake van natuurlijk..
sterkte bij het nemen van een beslissing, wat vind de rest van het gezin???
Wij wonen in ons droomhuis. Ik denk dat jullie de knoop ook moeten doorhakken en ervoor gaan.
Ha ha, ik ben fan van het programma van Phil en Kirsty en dus ook van push and pull… “…this new country-house certainly has the wow-factor for Nicole and as always she has to chose between location and space ! Perhaps a next visit to the house with the head, not the heart, could clarify some doubts…..etc etc”
Hier zit trouwens misschien wel wat in. Ze bezoeken een huis altijd voor de tweede keer ‘met het hoofd’. Dus; letten op gebreken, echt kijken naar ruimte, gaan optellen hoeveel verbouwen gaat kosten, kijken hoe lang de kinderen moeten fietsen, langs welke wegen (is nu anders dan toen jij die leeftijd had !), de buren.
En ook: wat levert jullie oude huis op ? Hoeveel moet je verbouwen/opknappen voordat je kunt verkopen ?
groetjes Margreet
Ik kijk ook graag naar Phil en Kristy en naar ‘Escape to the country” van de BBC.
Nee, ik woon niet in mijn droomhuis, maar ik woon hier goed en goedkoop.
Ooit wil ik weer verhuizen en dan naar een bovenwoning met een groot balkon.
Goed idee van Margreet om je ouderlijk huis met andere ogen te bekijken en ook het kostenplaatje.
Want verhuizen kost geld.
Ik kan niet beslissen voor jullie, maar als ik je stukje zo lees, dan zou ik daar lekker blijven wonen.
Wauw…ieder kind zijn eigen kamer! Dat betekend dat jullie 6 slaapkamers hebben.
Zes slaapkamers klinkt best decadent! Maar ons huis heeft op de bovenverdieping inderdaad vijf slaapkamers, en we gebruiken de garage als zesde slaapkamer.
Wat het geld betreft zouden we ongeveer op dezelfde maandlasten komen.
Ik heb totdat ik in mijn huidige woning kwam altijd voornamelijk ‘boven’ gewoond. De ‘push’ was dus groot, ik wilde naar beneden! Ook wilde ik graag mijn moestuin bij het huis zelf en niet bij een volkstuinvereniging (veel fietsen en veel diefstal)en meer ruimte voor de kinderen. De ‘pull’ was ook heel groot: een echte woonboerderij met authentieke schuren, ontzettend veel ruimte, die moestuin dus en toch in een dorp met alle bijkomende voorzieningen. Wij hebben geen van allen lang hoeven nadenken. We zijn ervoor gegaan! En wat betreft de afstanden (naar de middelbare school 23 kilometer…), we hebben het allemaal alweer gehad. De kinderen zijn volwassen. Het gaat zo snel…Hadden we toen daarom dit huis niet genomen waren we heel veel misgelopen…
Ik maak het je waarschijnlijk niet makkelijker op deze manier dus ik wens je heel veel sterkte en wijsheid bij jullie beslissing ;-)
Kristy heeft nog een geweldige uitspraak. “If you knock down this wall”. Ze zegt het bijna iedere aflevering van de grote verhuizing ;)
De meerderheid van de mensen zegt blijkbaar dat je ervoor moet gaan – maar uiteindelijk moeten jullie als gezin overeen komen – ik ben eens benieuwd wat het wordt …
Chocho: wat is jouw tegengevallen? Daar ben ik wel benieuwd naar. Is het het halen en brengen van kinderen? Of iets anders?
Graag hoor ik jouw verhaal als ervaringsdeskundige!
Wij hebben altijd goed gewoond, ik kan niet anders zeggen, maar wonen nu echt in ons droom huis, en ik hoop tot mijn dood hier te blijven.
Eerst woonden we in een groot huurhuis met 4 slapkamers en een vaste trap naar de vliering. Toen kochten we een 2 onder 1 kap met 1 slaapkamer minder. Nu wonen we op het platte land met ook weer 3 slaapkamers. Echt een heel fijn huis.
Hier is de push-factor nog niet zo hoog. Er zijn (behalve gebrek aan bijkeuken, tweede toilet en een grotere badkamer dan 1×2 meter) geen storende factoren.
De Pull-factor is er wel. Dichter bij familie. Niet meer bij zee, waar het altijd waait. Een ander huis waar je leuk opnieuw kunt beginnen…
Mooi principe. Ik zou best weg willen uit mijn huidige huis en wil dan met name een huis met meer licht in de woonkamer en een extra (slaap)kamer waar ik dan mijn hobbyspullen kan neerleggen en/of een ‘kantoortje’ kan maken voor mijn laptop. Ik zie ook regelmatig huizen op Funda die wel degelijk aantrekkelijk zijn en mijn naam roepen, maar financieel gezien kan ik hier niet weg. En dus ben ik maar gewoon tevreden met wat ik heb.
Dat is ook een mooi psychologisch principe inderdaad. Als je de situatie niet kunt veranderen, je gedachten veranderen.