Nee zeggen: durf en kun jij dat?
In haar boek De fontein maak wijze keuzes heeft Els van Steijn het over je persoonlijk geweten.
Je persoonlijke geweten
Je persoonlijk geweten kan je schuldig of onschuldig laten voelen, schrijft Els. Als je iets doet waardoor je bij de groep hoort, bijvoorbeeld je familie, dan voel je je onschuldig.
Maar als je iets doet wat de familie of groep niet goedkeurt, voel je je schuldig.
Dit persoonlijke geweten heeft dus te maken met de groep(en) waarin je leeft. Bijvoorbeeld:
- Je gezin
- De buurt
- Sportclub
- Je familie
- Vriendengroep
- Collega's van het werk
Je persoonlijke geweten en uitnodigingen voor feestjes
De reden dat ik dit interessant vind, is... feestjes!
Ik haat feestjes!
Als ik een uitnodiging krijg voor een feestje dan baal ik enorm.
Want ik vind dan dat ik dat niet kan weigeren. Het is immers superaardig dat iemand mij uitnodigt?! Dan zeg je toch geen nee?
Maar diep in mezelf wil ik niet gaan.
Persoonlijk geweten: risico dat je je eigenheid verliest
Ik worstel al mijn hele leven met mijn verlangen naar rust en stilte en andere mensen recht willen doen. Volgens Els van Steijn loop je soms door je persoonlijk geweten het risico je 'eigenheid' te verliezen. Omdat je jezelf wegcijfert om te voldoen aan de verwachtingen van de groep. Els schrijft:
'De kunst is om jezelf te blijven en je toch verbonden te voelen met de groep, zonder je in bochten te hoeven wringen en bang te hoeven zijn dat je buiten wordt gesloten.'
Je persoonlijke geweten kan heel dwingend zijn, want het wil voorkomen dat je 'buiten' de groep valt.
Durf jij je schuldig te voelen?
Els schrijft dat de enige manier om je persoonlijke geweten te ontstijgen is door je schuldig te maken. Ja zeggen tegen jezelf, betekent soms nee zeggen tegen iemand anders.
Kun en durf je dat aan?
Durf je bijvoorbeeld nee te zeggen tegen die aardige collega die je uitnodigt voor een feestje?
Of pas je je liever aan, en voel je je dan in ieder geval niet bezwaard omdat je niet hebt gedaan wat anderen verwachten...
Ik vind het erg lastig om nee te zeggen.
Hoe vaak mag je nee zeggen tegen een ander?
Waar ligt de grens tussen 'Ja,' zeggen tegen jezelf, en egoïstisch zijn en niets voor een ander willen doen?
P.S. Ik heb het boek The joy of saying no gereserveerd in de bieb ; )
Ontdek meer van Huisvlijt
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.
ik durf gerust ja of nee te zeggen
waarom niet?
Een @->- voor U.
Goed punt: waarom niet? En toch vind ik het moeilijk Zonnebloem.
er is toch geen grens op hoe vaak je nee of ja mag zeggen.
Love as Always
Dimario
Nee, daarin heb je helemaal gelijk. En toch....
Dit herken ik zó. En nee zeggen tegen een ander is inderdaad vaak een ja tegen jezelf. Ik vind het altijd een heel ingewikkelde balans. Wil ook niet op alles nee zeggen, maar kán niet op alles ja zeggen.
Ik vind die balans vinden ook een uitdaging. Je wilt immers ook niet 'egoïstisch' zijn...
Nee zeggen is vaak moeilijker dan ja zeggen. Je kunt ook vertellen waarom je nee zegt. De meeste mensen zullen er wel begrip voor hebben.
Ik heb geen probleem met nee zeggen. Ik ben introvert en heb weinig behoefte aan sociale interactie. Om m'n beperkte energie te 'managen' moet ik soms nee zeggen, of eigenlijk: best vaak nee zeggen. Ik neem daarin wel andermans belang mee; zo is mijn man extravert en sluit ik daarom soms wel aan voor hem. Anderzijds heb ik daarna 'oplaadtijd' nodig, waar hij dan weer rekening mee moet houden. Zo proberen we een balans te vinden in twee uitersten. Ook de kinderen hebben natuurlijk soms behoeften waarin ik vind dat ik me als moeder moet schikken.
Het enige wat ik lastig vind is dat ik iets wél leuk vindt, maar dat ik weet dat het teveel voor me is. De gevolgen daarvan zijn dan weer voor niemand leuk. Gelukkig is ook dat tegenwoordig zelden een probleem.
Mensen die geen nee zeggen, gaan eromheen draaien en zijn overmatig bezig met wat een ander ervan zou kunnen vinden. Terwijl een vriendelijke doch duidelijke nee vaak gewoon geaccepteerd wordt. Mensen die dat niet accepteren en gaan pushen moet je terecht wijzen. Het gaat anders ten koste van jezelf.
Wat doen jij en je man dat mooi Suzanne! En wat goed hoe je je eigen gebruiksaanwijzing kent, en daarmee rekening houdt.
Ik heb er ook geen probleem mee om nee te zeggen als ik ergens geen zin in heb. Ik vind ook niet dat ik me dan moet verantwoorden en voel me daar ook niet schuldig over.
Ik zeg gemakkelijk nee. Nee is toch ook een antwoord? Net zoals ja. Waarom zou ik me daar schuldig over voelen?
Je hebt gelijk Mirjam. Toch vinden veel mensen het best lastig om nee te zeggen terwijl rationeel gezien daar geen reden voor is. Wat zitten wij mensen soms toch wonderlijk in elkaar.
Jazeker durf ik dat!
Zelf ben ik niet zo goed in nee zeggen. Naarmate ik ouder word gaat het wel beter, maar soms zeg ik nog steeds ja tegen de ander (en daarmee nee tegen mezelf). Echter voelt het soms ook gewoon goed om iets voor een ander te doen. Kortom, ik probeer daar een beetje een balans in te vinden.
gemakkelijk vind ik het wel niet
het hangt van de omstandigheden af