Teveel bagage: ik ga het klooster in. Soort van.
Last updated on August 12th, 2024 at 08:28 am
Soms sjouw je teveel bagage mee.
En dan bedoel ik figuurlijke bagage.
Teveel bagage
Sinds de schok van het plotselinge overlijden van mijn dochter Lucy was mijn antwoord als iemand vroeg hoe het met me ging:
‘Ik weet het niet. Ik doe maar wat.’
En dat vatte de boel goed samen.
Ik deed maar wat.
En omdat ik het niet wist, deed ik wat ‘verstandig’ was. Ik onderhield keurig mijn contacten en ik zorgde voor ritme en regelmaat.
Een ommekeer
En toen werd ik intens moe. Zo moe dat ik mijn afspraken voor die week afzegde. En dat voelde zo goed dat ik dacht:
‘Zal ik anders mijn afspraken voor de komende twee weken afzeggen?’
En vervolgens werd dat:
‘Zal ik anders mijn afspraken voor de rest van 2023 afzeggen?’
En hup, daar ging mijn geliefde filosofiegroepje. Hup, daar ging mijn geliefde leesgroep in Westendorp. Ook mijn leesgroep van het Thomasevangelie bleek niet veilig, en zelfs dansles sneuvelde.
Ik ga metaforisch het klooster in
En inmiddels is het:
‘Het zou me niets verbazen als ik me de komende 10 jaar terugtrek!’
Want ook al betreur ik mijn leesgroepen, de rust die het me oplevert, is als balsem voor mijn ziel.
Voor het eerst sinds 10 augustus 2022 heb ik niet meer dat vervelende onbestemde gevoel van: ‘Ik doe maar wat.’ Eindelijk durf ik mijn eigen kompas te volgen, en dat zegt:
‘Je hebt rust nodig, en het is oké om die te nemen na wat er gebeurd is.’
Het voelt alsof ik in de rust eindelijk enigszins vaste grond onder mijn voeten vind.
Bagage die ik (tijdelijk) heb weggelegd
- Opleiding psycho-energetische therapie
- Opleiding Tarot als levensweg
- Jungiaanse therapie
- Dansles
- Filosofiegroep
- Thomasevangelie
- Leesgroep Westendorp
- Sociale afspraken
Tot slot
Ik vind het best eng om zoveel dingen los te laten. Doe ik er wel goed aan? Onderstaand gedicht van Marinus van den Berg lijkt te zeggen van wel.
‘Ga naar binnen
Je mag daar zijn
Je moet daar zijn
Je gemis
Je verdriet
Je rouw is groot
Je mag huilen
Je mag zwijgen
Je mag staren
Ga naar binnen
Je moet niets
Van niemand
Je treedt naar buiten
Op jouw tijd
Langzaam in je kracht komend.’
Leestip: Lessen van een kluizenaar
Het gedicht zegt alles…mooi is het
Denk aan jezelf.
Zorg voor jezelef.
Doe, waar jij je fijn bij voelt.
het is me dan ook wel wat
geniet van je rust Nicole
Dis is zo herkenbaar voor mij. Onze zoon is tegelijk met Lucy gestorven en ik heb mijn oude leventje heel snel weer opgepakt.
Afgelopen 2 weken had ik griep en alle afspraken afgezegd, ik vond dit zo heerlijk en voelde me zo rustig.
Ik weet nog niet wat ik ga doen, de opmerking van Schrijver zet mij ook wel aan het denken.
Sterkte in elk geval.
Oh, ik snap je helemaal Petri! Wat fijn dat je rust voelt!
Als de roep om stilte in jezelf zo duidelijk is, dan kun je niets anders dan er gehoor aan geven. Ritme en Regelmaat heeft je de afgelopen maanden op de been gehouden. Blijkbaar is het nu tijd voor Rust.