Kinderleed toen ik 7 was
Mijn moeder vond een oud briefje dat ik schreef als kind.
Op basis van de spelfouten schat ze in dat ik een jaar of zeven was. Gelukkig beheerste ik wel het stam-plus-t principe!
Kinderleed uit de oude doos
'Ik vind het naar als mama boos wordt.
Ik vind het niet eerlijk dat als er vizite komt de televizi uit moet.
En ik vind het ook niet eerlijk dat als er vizite komt wij vroeger naar bed moet.
En ik vind het ook niet eerlijk dat mama soms zo geheimzinnig doet.
En ik vind het ook niet eerlijk van Mama dat ze nooit eens Janneke aan de oren trekt.
Ik vind het niet eerlijk als we naar vizite gaan en mama zegt heel eventjes, en dan blijft ze heel lang.'
Nabeschouwing
Het mag duidelijk zijn dat ik een prima jeugd had, en niets te klagen, ook al dacht ik daar toen anders over. De Janneke waar ik naar refereer in dit episteltje is mijn jongste zus! Erg sympathiek vind ik mezelf niet klinken wat dat betreft. Waar is de zusterlijke saamhorigheid?!
Het langdurig ergens blijven plakken herken ik wel. Als kind vond ik dat mijn moeder dan eindeloos lang bleef kletsen!
En het híéld maar niet op!
Hoe zijn jouw herinneringen aan je kindertijd?
Ik heb ook zo'n boekje, daar schreef ik in dat ik het heel erg fijn vond dat mama weer een baby kreeg, maar dat ik het zo zielig vond dat ze zoveel moest overgeven......geweldig toch!?
Ik vond het geweldig om te schrijven, en ik had 3 zusjes boven me, we speelden altijd schooltje dus met 4 jaar kon ik al lezen en schrijven. Ik lees en schrijf nog steeds graag, dus wat je vroeg leert houd je je hele leven bij je. Maar mooi verhaal!
Wat een leuke bijkomstigheid dat je door het vele schooltje spelen al zo jong kon lezen en schrijven Jeannette!
Wat grappig dat er nog zo'n briefje is! Ik voelde me altijd verongelijkt als ik meteen naar bed moest als ik een keer gaapte. Natuurlijk probeerde ik dat zo lang mogelijk in te houden, toen ik het principe eenmaal doorhad. ;)
Té schattig dit. Wat een prachtig handschrift had je al!
Lieve klacht. ☻
Vind de briefjes van de kleinkinderen ook verrassend leuk...bijzonder dat je moeder dit nu nog vond ;)
Ja, ik ben er heel blij mee.
Ik heb nog het oude poëziealbum van mijn moeder, daar had ze in de loop der jaren ook allerhande briefjes in bewaard.
Hoe zijn jouw herinneringen aan je kindertijd?
Nou heb je een paar dagen. LOL
Verdrietig is dat leren je ook geleerd moet worden en als daar geen tijd voor is moet je het als kind zelf maar uitzoeken.
Had ooit een briefjes in huis opgehangen met namen van de apparaten, met fouten.
Mijn moeder lachte me uit, maar heeft nooit de tijd genomen om me te helpen, te druk net als mijn vader. Hans
Wat naar voor je Hans! Ik voel met je mee.
wel heel bijzonder dat men dit terugvond
Wat leuk, dat briefje ! Keurig handschrift ook. Als kind schreef ik
brieven aan mijn oma en aan mijn tante, zij woonden in een andere stad.
Aan mijn kindertijd heb ik goede herinneringen. Toen ik wat ouder was werd het minder gezellig, een paar pubers in huis, ook strubbelingen tussen mijn ouders, er was weinig echte aandacht voor de kinderen. Had wel wat meer steun kunnen gebruiken , ze lieten ons een beetje zwabberen.
Later weer goed gekomen gelukkig.
Is later wel weer goed gekomen.
Wat schattig! En leuk dat het bewaard bleef.
Ik heb van mijn zoon briefjes bewaard, zo leuk!
Wat goed geschreven zeg. Heel knap!
Ik neem aan dat jullie het ondertussen wel hebben goed gemaakt.
Love as always
dimario
Leuk,wel bijzonder dat het in keurige bloklettertjes zijn.
Moesten je vroeger niet aan elkaar schrijven?
Ja, op school wel. Ik denk dat ik dit in mijn vrije tijd deed ; )
Ik had dat probleem niet, ik was nooit thuis. En als ik thuis was was ik meestal op mijn kamer aan het spelen en later aan het lezen.
Ik denk niet dat ik op m'n 7de in staat was dergelijke zinnen te schrijven. We waren toen nog bezig met rare lusjes in de t en k. En kliederen met de inktpotten. In de 3de werd overgeschakeld op de balpen. M'n hele schoonschrijven werd daarmee beeindigd. Pas op de Mavo moesten we losse blokletters schrijven.
ik heb een mooie jeugd gehad, ik fietste overal naartoe en eigenlijk doe ik dat nog :o)
leve de vrijheid
.Een @->- voor jou.
Wat mij gelijk opvalt is het handschrift. Zó mooi en netjes! En dat voor een kind van ongeveer zeven. Dit zijn wel geweldige dingen om terug te vinden.
Bijzonder dat je los mocht schrijven, ik moest verplicht met vulpen en aan elkaar wat ik heel vervelend vond.
Nee, op school moest ik inderdaad ook aan elkaar schrijven.
Wat een keurig handschrift had je! Ik heb een hele leuke kindertijd gehad. Ik werd bij het buitenspelen veel gepest, maar thuis was altijd een gezellige, warme, veilige haven.