Een school kiezen op het platteland: De Wild Card!

Last updated on August 19th, 2021 at 11:40 am

In het Engelse programma ‘To buy, or not to buy‘ geven kandidaten hun wensenlijstje af, en krijgen vervolgens drie huizen voorgeschoteld.

Twee huizen die voldoen aan hun lijstje, en één huis dat ‘the wild card‘ genoemd wordt. Het wild card huis is iets heel anders dan de kandidaten vroegen. En toch blijkt de wild card menigmaal het huis van hun dromen te zijn.

Mijn Wild Card

Jullie vragen je wellicht af wat dit in vredesnaam te maken heeft met het kiezen van een school, maar ik zie mij ook met een ‘wild card’ geconfronteerd! Na mijn bezoeken aan vier scholen, had ik stilletjes mijn besluit al genomen: ik zou gaan voor de solide dorpsschool 4 km verderop, de school met toekomst.

Maar in mijn agenda stond nog een vijfde afspraak, en hoewel ik overwoog om die af te zeggen, besloot ik voor de volledigheid toch maar even te gaan. Maar met de deuren van mijn geest ferm gesloten.

Een heel ander soort school

Toen werd ik verrast: deze school oogt meer als een huiskamer dan als een school, en de benadering van de kinderen is ook ‘anders dan anders’. Van oorsprong is dit een Jenaplan school, en daarnaast werken ze met zogenaamd TOM-onderwijs. Centraal daarbij staat ‘onderwijs op maat’. En terwijl ik daar rondliep dacht ik ineens: ‘Hier zou Ot (10) het volgens mij naar zijn zin hebben!’

Kansen

Ot is mijn middelste zoon, en vindt school een crime. Het is dat hij moet, maar het liefst ging hij niet. Gelukkig lijkt hij er niet onder te lijden, en ik heb me ermee verzoend dat hij school gewoon niet leuk vindt. Maar tijdens de rondleiding op deze school, dacht ik ineens: ‘Maar wát als hij school wél leuk kan vinden?! Hier zie ik hem wel zitten.’ En een gevoel van opwinding maakte zich van mij meester.

Kies ik voor veilig, of durf ik?

Aan de dorpsschool 4 km verderop kunnen we ons geen buil vallen: het lijkt me een leuke school, met solide onderwijs. Maar wat als een school daarnaast ook iets nieuws en positiefs kan opleveren? Deze Jenaplanschool geeft mij het gevoel dat dit zou kunnen. Rest mij de vraag: durven wij het aan, om een andere vorm van onderwijs te kiezen?!

Op gevoelsniveau heeft deze school mij geraakt, en op rationeel niveau is er de relatief hoge citotoetsscore die iets boven het landelijk gemiddelde ligt.

Even de feiten op een rijtje

• Continuïteit is verzekerd, ondanks het lage leerlingental van 40 kinderen. Het lage leerlingental is één van de redenen dat ik afhaak op mijn oude basisschool. Maar terwijl dit bij mijn oude basisschool voelt als een symptoom van verval, komt het lage leerlingental bij deze school juist over als een kracht.
• De school staat in de wijde omgeving bekend als een school waar ze ‘anders’ met kinderen omgaan. Ouders kiezen heel bewust voor deze school.
• De school werkt met het Leerling Volg Systeem, en ze doen ook gewoon een Citotoets.
• Er zijn twee lokalen in gebruik, met in elk lokaal vier groepen. Ot en Piet komen in hetzelfde lokaal. Maar vanwege het TOM-onderwijs zijn de groepen op deze school heel diffuus, en de kinderen in hetzelfde ‘lokaal’ spelen allemaal samen.
• Het lokaal lijkt meer op een huiskamer dan op een klaslokaal
• Geen continurooster, maar wel veel overblijvers. Waarschijnlijk door de streekfunctie.
• Op vrijdag loopt er een experiment met een continurooster.
• Afstand tot de school: 2,8 kilometer.
• School ligt in buitengebied.
• Leerkrachten zijn parttimers.
• In het rapport van de onderwijsinspectie scoort de school gemiddeld, maar schiet omhoog naar 5 punten op het gebied van sociale competenties.
• Schoolgeld is slechts 24 euro.
• Vier studiedagen per jaar
• Er wordt sterk ingezet op een individuele benadering van het kind: een kind dat vlot is met rekenen, mag bijvoorbeeld rekenwerkjes doen uit een hogere groep.
• Er woont een gezin met vier kinderen op steenworpafstand van ons huis, waarvan drie deze school bezoeken. De moeder is erg tevreden met de school.

Waarom is deze school een ‘wild card’?

Ik beschouw deze school echt als een wild card, omdat hij niet voldoet aan mijn belangrijkste, oorspronkelijke criteria: een continurooster en heel dichtbij. De dichtstbijzijnde school is mijn oude basisschool, op 1,7 km afstand.

Wat buurtkinderen betreft valt het wild-card gehalte mee, omdat op steenworpafstand warempel een gezin woont dat de kinderen op deze school heeft.

De laatste stappen voor de besluitvorming:

Ik wil één en ander eens goed laten bezinken, en daarnaast vragen of Ot en Piet een ochtendje mogen meedraaien op deze school. Dan kan ik horen hoe zíj het ervaren. Bovendien ga ik volgende week langs bij de moeder in de buurt om haar ervaringen te horen.

Geen keuzestress, maar rust

Van de vijf scholen zijn er drie afgevallen, en de uiteindelijke keuze zal zijn tussen de Dorpsschool en de Jenaplanschool.

Ik besef dat ik het mezelf niet makkelijker heb gemaakt door vijf scholen te bezoeken. Maar ik vind een schoolkeuze zo enorm belangrijk, dat ik mezelf er van wil verzekeren dat ik echt alle feiten ken. Zodat als ik uiteindelijk een keuze maak, ik weet dat ik die grondig onderzocht heb. Dat geeft mij rust.

Leestip: Basisschool kiezen.