Dochter in China beklimt een draak
Jongste dochter in Beijing
Aanstaande dinsdag is het 3 weken geleden dat we onze jongste dochter afzetten op het vliegveld van Zaventhem, en ze voor 6 maanden naar Beijing vertrok.
Haar eerste dagen waren lastig, maar toen ze eenmaal bij ‘haar gezin’ was ging het snel beter. Ze is met veel warmte ontvangen, en dan stelt mij als moeder ook gerust!
Maar het is een apart besef dat twee van onze kinderen in andere tijdzones leven, en ergens in het buitenland zijn…
Discover more from Huisvlijt, huis, tuin en keuken blog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ik kan me voorstellen, dat het heel apart voelt als je kinderen zo ver weg zitten, je kunt er niet even langs en je moet er maar op vertrouwen, dat alles goed gaat…
Ik had zoiets ook, toen mijn oudste dochter een half jaar naar Bangor in Wales ging en dan had ze soms verhalen, dat ik echt zoiets had van “Kijk je uit, doe je voorzichtig” en meer van dat soort moederkloek-raadgevingen ;)
Fijn, dat ze er al wat gewend is en het ook naar haar zin heeft, stelt toch wel wat gerust!
Groetjes Lily
Ja, het helpt wel dat ze het allebei naar hun zin hebben.
Wauw, dat moet wel erg spannend geweest zijn voor haar! Ik hoop dat ze er een geweldige tijd beleeft en dat de ouders niet te veel stress zullen hebben ;)
Wat ‘n leuke foto! De eerste foto die wij in 1999 vanuit Australië kregen (oudste studeerde daar) was J. met ongeveer 30 Chinese studenten die, behalve J., allemaal het V-teken maakten ????
Nou! Ik snap heel goed dat dat een enorme overgang is!
Mijn dochter van 8 is met mijn man dit weekend in Engeland. Dat vind ik al heel wat ;-)
Fijn dat het goed gaat met je dochter in China! En ook met je andere dochter in Engeland. Ik kan me heel goed voorstellen dat het raar voor jullie voelt dat jullie kinderen zo ver weg zijn… Ik ben zelf een echte huismus en ik vind het een rare trend dat zoveel mensen over de hele wereld trekken voor vakantie, studie, stage of werk. Zelf heb ik de mensen om wie ik het meeste geef liever dicht in de buurt. Over verre landen kun je wel een boek lezen of een film kijken vind ik. ;-)
Je bent een vrouw naar mijn hart Alice!!!!!
Het lijkt me wel wat zo een draak beklimmen. Ik hoop gauw eentje te kunnen beklimmen.
Wauw wat bijzonder gaaf zeg! Maar jeetje, zes maanden zonder je dochter.. Poeh!
Raar he! Toen ik 23 was ging ik samen met mijn zus een jaar naar Australië en daarna nog eens 6 maanden naar Amerika. Dit moet voor mijn ouders toch ook een hele rare tijd zijn geweest zo beide kinderen ver eg. Wat fijn dat je dochter het naar haar zin heft, het zal wennen zijn voor haar.
Dat denk ik zeker Lodi. Heb je het daar later nog wel eens met je ouders over gehad: hoe dat voor hen was?
Ze vonden het vooral heel raar dat ze alleen waren met hun verjaardagen enzo. Later gingen mij zus en ik 6 maanden naar Amerika om te reizen. Toen waren we daar op 11/9/2001. Ze hebben toen zo in de piepzak gezeten omdat we niet meteen contact konden leggen ( we zouden in NY zijn, maar zaten in Boston) toen waren ze echt blij dat we twee weken later thuis waren en hebben mijn zus en ik ook echt een paar weken niet van hun zijde geweken.. Pas toen ik 7 maanden met mijn man en kinderen ging reizen, zei mijn moeder na die reis;’ dat doe je nooit meer’. Als jij gaat prima, maar mijn kleinkinderen zo lang niet zien ( moet je nagaan dat mijn zus en haar gezin ook in Amerika wonen) dat nooit weer. En ik geef haar nog gelijk ook :)
Beijing is ook wel de andere kant van de wereld!
Wel een geruststelling dat ze haar draai heeft gevonden. En ondertussen hang jij thuis nog een wasje op……