Reacties

De vraag: 'Hoe is het met je?' — 31 reacties

  1. Mijn vriend en vrienden en familie vragen altijd oprecht hoe het met me gaat, zeker omdat ik ook best een suïcidale achtergrond heb, tegen hun ben ik altijd eerlijk, tegen anderen zeg ik altijd het standaard antwoordje: goed en met jou? Anderen dan de genoemden hoeven gewoon niet te weten hoe het ECHT met me gaat, vind ik.

  2. Mooie uitspraak van Frits Spits, die zegt tegenwoordig op die vraag: Gemiddeld, het gaat gemiddeld. Dit na het overlijden van zijn vrouw Greetje.

  3. Meestal zeg ik: Dat wil je helemaal niet weten... Van sommigen weet ik of ze echt willen weten hoe het gaat. Die doen dat vaak met een achterliggende reden, daar kan ik dan ook open tegen zijn.

  4. Mooie uitspraken, en helemaal waar. Het antwoord is standaard 'goed' of 'druk', maar ik moet eerlijk bekennen dat ik ook niet altijd de behoefte heb om bepaalde mensen te vertellen dat het niet goed gaat.

  5. Hij is maandagavond uitgezonden bij RTL en je kunt 'm deze week nog terugzien, inclusief Nederlandse ondertiteling. Ik heb gekeken en het raakte me. Jammer eigenlijk dat de vraag een groet is geworden. Dat zou best weer mogen veranderen van mij.

  6. en meneer op wie ik dol was in het zorgcentrum antwoordde op mijn vraag, alles goed met u? ; het meeste wel.

    Als ik mijn vriendinnen begroet vraag ik altijd alles goed en het antwoord is meestal ja. Na een kwartiertje vraag ik het weer en dan komen de verhalen.

  7. Zo erg is het toch niet als iemand vraagt hoe het met je gaat, daar hoeft niet altijd een lang gesprek op te volgen. Sommige mensen ken je goed en heb je aan een paar woorden genoeg, of je praat wat langer.
    Vragen mensen het aan mij, dan weet ik heus wel aan wie ik welk antwoord geef. Bijna altijd zit er oprechte belangstelling achter die vraag.
    Ook het uitwisselen van een paar woorden kan prettig zijn. Maar het valt me op hoe horkerig sommige mensen doen. Alsof ze schrikken van zo'n vraag.

  8. Als ik het vraag dan hoop ik op een oprecht antwoord. Als het mij gevraagd wordt, dan geef ik ook eerlijk antwoord.

    Ik moet het interview nog kijken. Ben er best benieuwd naar. Lijkt me hels om zo te moeten leven.

  9. Ik kan me herrineren dat ik in een periode waarin ik behoorlijk oververmoeid was iemand met oprechte belangstelling vroeg: hoe gaat het met je? en ik in tranen uitbarstte

  10. Toen ik een periode in Engeland studeerde, had ik precies dezelfde ervaring als die jij beschrijft. Ik was in Nederland in werk- en studeeromgeving toch wel gewend dat de 'hoe is het?'-vraag inhoud had. Maar in het Engelse spraakgebruik bleek het veel langer te duren voor de groet veranderde in een gemeende vraag. En ik maar serieuze antwoorden geven;) Ik gebruik inmiddels beide, de groet en de oprecht geïnteresseerde vraag.

  11. Heel herkenbaar. Het is vaak automatisme om te beginnen met: "hoi, hoe gaat het met je?" Bijna altijd is het antwoord: "goed en met jou?" Afhankelijk van wie het vraagt zeg ik dat het goed gaat of dat het wel meevalt. Het is een beetje een beleefdheidsvorm om te vragen hoe het gaat... niet iedereen zit te wachten op een reactie dat het helemaal niet goed gaat en dat je een half uur bezig bent met alles eruit te gooien.

  12. Ik heb dan ook weleens dat ik de vraag snel, snel antwoord met "ça va", omdat je het zo gewoon bent en dat je dan af en toe mensen hebt wie het wel degelijk interesseert, maar die lijken een zeldzaamheid.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Ontdek meer van Huisvlijt

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder