Ben ik een aso?
Ben ik een aso omdat ik liever alleen met mensen afspreek dan met mijn man?
Afspreken met stellen
'Kijk daar heb je weer dubbele duo's,' wijs ik mijn partner graag aan als ik twee stellen op de fiets voorbij zie komen.
De dames naast elkaar, en de heren naast elkaar.
Ik geef het schoorvoetend toe, maar ik moet er niet aan denken!
En niet alleen omdat ik de schurft heb aan fietsen.
Ook fietsen met een ander stel, waarbij je dan gescheiden fietst van je partner spreekt mij niet aan.
Ik ga eigenlijk liever alleen...
Eerlijk gezegd snap ik sowieso niet zo goed waarom je samen met je partner vrienden moet opzoeken. Mijn vriendin van de middelbare school bezoek ik bijvoorbeeld het liefst in mijn eentje. Niet omdat ik mijn man niet mag. Maar gewoon: ik vind het rustiger praten als we met z'n tweetjes zijn. Toch zie ik om mij heen dat dat er vaak met het hele stel wordt afgesproken.
Waarom met partner afspreken?
Maar ik vraag me af:
'Waarom zou de partner van mijn vriendin overweg moeten kunnen met mijn partner, alleen maar omdat wíj toevallig vriendinnen zijn?'
Andersom geldt het ook: waarom moet ik optrekken met de partner van een vriend van mijn man? Hoe aardig hij of zij ook is? Ik kan natuurlijk wel wat redenen bedenken. Zoals dat fijn is om zo'n contact met elkaar te delen. Je bent zo deel van elkaars leven.
Ben ik een aso?
Maar weet je wat het is? Sinds corona werkt mijn man fulltime thuis. Dus wij delen al zoveel, dat ik soms best graag even iets alleen doe.
Maar soms voel ik me daardoor wel een beetje asociaal...
Maar volgens Happinez ben ik niet een aso.
Spreken jullie vaak af met andere stellen?
Ik denk er net zo over. Ik kan me bv. ook niet voorstellen om met een ander stel op vakantie te gaan (mijn broer en schoonzus gaan altijd met vrienden op vakantie, brrrr).
Ja, sommige mensen zweren erbij. Goed om te lezen dat ik niet de enige ben die daar niet van houdt Myriam : )
Wij doen beide. Soms trekken we samen met vrienden op, maar we hebben ook ieder ons eigen circuit en dat bevalt prima. Op vakantie met vrienden of familie geen sprake van.
De vriendin van mijn vriend hoeft niet de vriendin van mijn vrouw te zijn. Dus dat laten we maar zo.
Nou precies!
Oh dear, nooit! Hij heeft zijn kring en ik de mijne. En inderdaad, na jarenlang steeds meer thuis werken en dan als genadeslag tweeënhalf jaar onafgebroken onontkoombaar mijn man over de vloer, op elke streep waar ik ook zijn moet, op dezelfde tijd: als het kooitje even openstaat, vlieg ik er liefst alleen uit ;-)
Echt hè?! Sinds corona is mijn man ook echt altijd thuis. En hoewel dat prima gaat, en het natuurlijk ook gezellige kanten heeft, mis ik het soms intens om eens gewoon helemaal alleen thuis te zijn.
Ik ben blij dat jij die gevoelens deelt. Ooit waagde ik mijn hals om dit ongenoegen achteloos op een forum te ventileren en prompt werden er talloze vingertjes naar mij opgeheven, hoe harteloos deze gedachte was. En hoe enorm gezellig al die stellen het met elkaar hadden. Let wel: dat was voor Corona. Inmiddels is men wellicht op haar voetstappen teruggekeerd ;-) (Toen werkte mijn man ook al vrijwel fulltime thuis. )
Mijn vader werkte in de Randstad, moeder was doordeweeks alleen thuis en ik ben postuum nog wel eens jaloers op haar vrijheid!
Nooit met anderen op vakantie. Ik ben vrij tolerant, mijn man krijgt het al snel op z'n heupen. We fietsen vaak samen ergens naar toe, nooit een echte fietstocht. Een fiets is voor ons vervoer van a naar b.
Ik snap je helemaal.
: )
Soms met partners, ergens gaan eten of zo. Maar meestal zonder. Er is ook geen klap aan als ik fijn met een vriendin wil praten en er zitten twee mannen bij. Echt niets .
Nee, dat praat toch minder fijn. Of je gaat toch ook afstemmen op de heren, omdat het voor hen anders niet leuk is.
Je zit er wel bezorgt bij.
Tja, zo gaat het of je wil of niet.
Maar het is niet altijd even makkelijk. Hans
Met m’n vriendinnen bespreek ik vriendinnen-dingen. Daar hoef ik geen vent bij, ook die van mij niet. Zij (de mannen) vinden ook andere dingen leuk. En sowieso: waarom zou ik hen moeten matchen?
Ik vind het een verrijking om met vrienden van mijn partner om te gaan. En andersom.
Het hoeft toch niet perse volledig te klikken?
Andere mensen hebben vaak weer andere inzichten en daar hou ik van
Zo kun je het ook zien inderdaad!
Wat ook heel bijzonder is dat is dat als je als vrouw alleenstaand bent je ineens een bedreiging schijnt te zijn. Zo hadden mijn ex en ik een stel vrienden waarvan de man toen ik nog getrouwd was ook wel eens aan kwam waaien als mijn ex vanwege zijn werk er niet was. Dat was toen nooit een probleem tot mijn ex en ik gingen scheiden. Een paar maanden na de scheiding stond de goede man ineens bij me aan de deur , want hij kwam vertellen dat wij geen contact meer konden hebben vond zijn vrouw. Zo'n vrouw alleen, je wist maar nooit wat er dan ging gebeuren. Ik was totaal overdonderd , ten eerste was ik totaal niet geinteresseerd in de beste man en had ik ook nooit aanleiding gegeven waardoor je kon denken dat ik ook maar iets wilde met de man en ten tweede zou ik nooit iets beginnen met een man die al een relatie heeft .
Wat bijzonder inderdaad Johmar. Ik lees daar inderdaad wel eens over, maar het verbaast me wel.
Tot een aantal jaar geleden gingen wij vaak naar de vrienden van mijn man, vooral vanwege de kinderen en voor wij kinderen kregen, toen we jong waren om op stap te gaan. Ik zelf heb geen vrienden dus ik doe alles al alleen of met mijn man en/of kinderen. Ik zie het probleem niet zo, het kan gezellig zijn om met zijn vieren te fietsen, als je dat allemaal leuk vindt om te doen (fietsen). Het zijn meestal ook mensen die al wat op leeftijd zijn. En dan kom je ook nog eens ergens anders dan je eigen rondje want anderen hebben weer andere routes, of weten een leuke tussenstop op de route waar je heerlijk kunt zitten. Het kan echt wel een verrijking zijn.
Op vakantie zou ik echter nooit met vrienden doen, familie ook niet altijd maar soms kan het niet anders vanwege omstandigheden en dan zit ik die tijd wel uit en de mantra in mijn hoofd houden van rustig blijven.
Mijn ouders gingen inderdaad ook regelmatig met een bevriend stel fietsen. Als je het ziet als een verrijking is het natuurlijk ook leuk om te doen. Voor mij zelf geldt dit echter niet.
Ik zie ze ook vaak fietsen, die stelletjes-vrienden.
Als ik naar vriendinnen ga, spreek ik echt niet altijd ook hun partner. Soms wel, soms ook niet. Ik kan me zo voorstellen dat het met 'oude' vriendschappen misschien anders is dan met vriendschappen die ontstaan als je ja partner al hebt. Kan me voorstellen dat het dan eerder vriendschappen worden waarbij je met z'n vieren bent.
Inderdaad heb ik mijn eigen vriendinnen waar ik alleen wat mee doe. Of met een schoonzus of buurvrouw. Maar wij hebben als stel ook vrienden (of familie) waarmee wij samen uit gaan en als we gaan fietsen krijg je inderdaad vaak 2 vrouwen en 2 mannen naast elkaar omdat je elkaar dan fijn kunt spreken over vrouwen- en mannendingen. Als we een terrasje pakken en met het eten praten we weer gezamenlijk. Ik zie het probleem niet.
Het enige probleem bij ons is dat mijn man nooit iets met zijn vrienden onderneemt en we daar alleen op visite gaan en de ene 'vrouw van' ligt me inderdaad beter dan de andere. Ik vind het soms wel een verplichting, maar we komen niet het leven door zonder verplichtingen, toch? En als ik er geweest ben (of zij bij ons) zijn we er mooi weer een jaar van af ;-)
Om dat laatste moet ik glimlachen Mirjam ; )
Wij hadden een stel waar we mee bevriend zijn. Dus daar spraken we wel samen mee af. Mijn vrienden zag ik vaak alleen. Zijn vrienden vonden het altijd gezellig als ik er ook bij was. Dat vond ik heel irritant want ik had vaak geen zin om daarbij te zitten.
Denk je er nog net zo over, een paar jaar later?
Als ik dubbele stellen zie, word ik daar juist altijd heel blij van. Ze zijn altijd geanimeerd in gesprek, ze hebben lol, ze hebben belangstelling voor elkaar. Ik zie er niks negatiefs in.
Mijn man en ik doen heel veel dingen afzonderlijk van elkaar. We hebben wel bevriende stellen, maar niet veel. Als ik een keer iets heb gepland met een bevriend stel, dan is dat eigenlijk altijd leuk. Je kent elkaars leven en dat is belangrijk in goeie tijd, maar ook in slechte tijden. Met de een praat je wat makkelijker als met de ander, maar dat is een oefening. Ik vind ook altijd dat afspreken met andere stellen iets goeds doet voor mijn eigen relatie. Je bent weer extra blij met elkaar, zoiets.
Ik vind je zeker geen aso en ik snap je wel. Zelf doen we het beide een beetje eigenlijk. Zo hebben we een bevriend stel, die hebben we ook echt samen leren kennen zeg maar. Zij is één van mijn beste vriendinnen geworden, maar de mannen zijn ook bevriend, dus soms ben ik met haar alleen, maar we doen ook dingen met z'n vieren.
De een traag, de ander graag. Kijk altijd met verbazing naar ANWB-stellen: zelfde kleding en zelfde fiets. Of erger nog, met zijn vieren. Ik fiets het liefst alleen. Heb ik wat te vertellen wanneer ik thuis kom, dus ik snap je helemaal!
Ik heb mijn eigen vriendinnen waar ik mee afspreek.
We gaan ook wel eens samen ergens op visite.
We gaan altijd met z'n beiden wandelen.
We hebben wel allebei ons eigen ding, vind ik belangrijk.
Je moet doen waar je je goed bij voelt Nicole.
Nee hoor, je bent geen aso, ik begrijp je helemaal!