The lost daughter film op Netflix

De The lost daughter film op Netflix keek ik vanwege de lovende kritieken.

Maar nadat ik hem had gezien snapte ik niet helemaal waar alle lof op is gebaseerd.

Ik vreesde dat ik blijkbaar te dom ben om de briljantheid van The lost daughter film te snappen…

Pas nadat ik een aantal reviews las, begrijp ik waarom de film zo wordt geroemd.

The lost daughter: het verhaal

The lost daughter begint met de aankomst van Leda op een idyllisch Grieks eiland. Leda wordt gespeeld door Olivia Colman, die ik me vooral herinner van de serie Broadchurch. Leda is overduidelijk blij en verrukt van de mooie omgeving.

Je ziet haar genieten van de rust en het strand.

Rust wordt verstoord

Maar na een paar dagen komt er een druk gezin, en wordt Leda’s rust wreed verstoord. Ineens is ze een vreemde op hetzelfde strand waar ze zich eerst zo thuis voelde. Bij de grote rumoerige groep hoort ook een jonge vrouw met haar dochtertje. Leda kijkt veel naar hen.

Vervolgens zijn er wat irritaties tussen Leda en de lawaaiige groep. Het wordt er allemaal niet gezelliger op. Leda probeert te genieten van haar vakantie, en soms lukt dat ook wel. Maar het is niet meer zoals in het begin.

The lost daughter

Dan raakt de jonge moeder haar dochtertje kwijt. Het herinnert Leda aan een tijd dat zij haar dochtertje even kwijtraakte op het strand. Leda vindt het meisje vrij snel terug.

Hoewel de rumoerige familie haar dankbaar lijkt te zijn, blijft de spanning. Als kijker zie je dat Leda de pop van het dochtertje heeft meegenomen. De jonge moeder en haar familie zoeken het hele eiland af naar die pop, en het meisje is ontroostbaar.

Leda ziet dat, maar geeft de pop niet terug.

Flashbacks

In flashbacks zie je hoe Leda’s leven was. Je ziet haar als overbelaste jonge moeder van twee dochtertjes, die ook haar werk wil doen. Dat zorgt voor veel spanningen, en uiteindelijk laat ze haar dochters 3 jaar achter bij hun vader om aan haar carrière te werken. Ook heeft ze een affaire. Als kijker had ik begrip voor Leda’s keuze, hoewel ik het als moeder wel erg vond dat ze wegging bij haar dochters.

The lost daughter trailer

Wat maakt The lost daughter nou zo bijzonder?

Uit de review van de Guardian begrijp ik dat wat The lost daughter film zo bijzonder maakt, dat het een mythe over moederschap doorbreekt. Namelijk:

‘Moederschap is natuurlijk voor alle vrouwen.’

In de flashbacks zag je dat Leda worstelde met de behoeftes van haar dochters. Leda heeft ook haar eigen verlangens en behoeftes! En die moeten het onderspit delven aan die van haar kinderen. Eén van haar dochters is bovendien ook echt wel irritant vond ik! Ze blíjft maar aan haar moeder trekken.

‘The Lost Daughter dares to posit that for some, motherhood might not actualize the self but plunder it.’ (Bron: The Guardian)

Volgens The Wire gaat The lost daughter over het spanningsveld tussen leven voor jezelf, en jezelf in dienst stellen van anderen. In dit geval je kinderen.

Mijn conclusie over The lost daughter film

Om The lost daughter film echt te waarderen had ik de recensies en uitleg van anderen nodig. Op basis van alleen de film vond ik hem best aardig, maar snapte ik niet helemaal wat er nou zo goed aan is.

Nadat ik las dat deze film blijkbaar het spanningsveld tussen moederschap en persoonlijke vrijheid blootlegt, snapte ik dat beter.

Maar de film blijft een wonderlijke combinatie van familiedrama (de flash backs) en psychologische thriller (de spanning tussen Leda en de luidruchtige familie.)

Op IMDb krijgt The lost daughter maar een 6,7. Daar sluit ik mij bij aan.

Ik vond hem niet geweldig.

Praktische informatie over The lost daughter film

The lost daughter film is te zien op Netflix!

De film is gebaseerd op het boek De verborgen dochter van Elena Ferrante.

Kijktip

Moederschap in Grey’s Anatomy

Wat vind jij van het idee dat een moeder 3 jaar een time-out neemt van haar kinderen om haar hart te volgen wat betreft haar werk?