Schemeren en schemeraars
Schemeren is een prachtig ritueel vind ik.
Ooit schreef ik er zelfs een artikel over getiteld Het geheim van schemeren.
Dat is hoe Yael van der Schelde kwam op Huisvlijt terecht kwam. Yaël was bezig met een programma over lichtvervuiling, en zocht mensen die aan schemeren doen
Ze deed de volgende oproep voor schemeraars:
Schemeraars gezocht
‘Voor een nieuwe documentaireserie voor voor NPO1 (KRO/NCRV) zijn wij op zoek naar iemand die schemert.
In een van de afleveringen gaat het over lichtvervuiling, en daarbij over het gebrek aan donkerte. Met het ritueel schemeren wordt de donkerte juist omarmd. Iets wat we over het algemeen eigenlijk te weinig doen.
Ben jij of ken jij iemand die schemert en hier iets over zou willen vertellen in de documentaireserie, of heb je nog vragen?
Stuur dan een mailtje naar [email protected]’
Wat is schemeren?
Schemeren is het overgangsritueel van de lichte dag naar de donkere avond. Iemand schemert als deze persoon bewust het donker ziet worden op het moment dat de avond bijna valt, waarbij de lampen binnen zolang mogelijk uit worden gelaten – soms met uitzondering van een kaarsje.
Je kunt het op twee momenten van de dag doen:
- In de vroege ochtend als het langzaam maar zeker licht wordt.
- ‘s Avonds als het langzaam maar zeker donker wordt.
Zelf vind ik de avond het fijnst om dit te doen. Dan voel ik namelijk meer rust.
Schemeraars
Mensen die aan schemeren doen worden ook wel schemeraars genoemd! Schrijfster Marjolein van Heemstra schreef in een opinie artikel dat schemeren in onze drukke maatschappij een daad van verzet kan zijn. Verzet tegen het idee dat elke seconde nuttig moet worden besteed.
Als schemeraar ga je gewoon rustig zitten, en kijk je toe hoe langzaam maar zeker het donker valt. Het is een mooi overgangsritueel van de drukte van de dag, naar de rust van de avond.
Schemeren als activiteit
In Cissy van Marxveldts boek Marijke gaat het ook over schemeren als activiteit!
‘De schemering viel. Mijnheer De Vries draaide de grote lamp aan.
‘Houdt u niet van schemeren?’ vroeg Marijke. Haar hart popelde.
‘Nee. Jij?’
‘Ja, ik wel. Ik ben er dol op. Maar Gerda, mijn zuster die houdt ook niet van schemeren. Die vindt het tijd verknoeien en ogen bederven.’
Schemer jij?
Niets voor mij, ik hoef niet op de tv.. maar ze heeft wel een prachtige voornaam.
Love as always
dimario
Dag Dimario,
Dat is aardig, dank!
Groet,
Yaël
Ook al zou ik eraan doen weet ik nog niet of ik me daarvoor zou opgeven.
Grootgebracht met schemerlampjes, niet alleen uit zuinigheid, mijn moeder hield van de sfeer.
Zelf verdeel ik het lamplicht over de hele kamer. Met schemerlampen.
Hi Bertie!
Zou je mij een mailtje willen sturen over jouw schemeren op [email protected]? Ik hoor heel graag van je!
Warme groet,
Yaël van der Schelde (KRO/NCRV, NPO1)
Leuk Bertie! Jij doet dus echt aan schemeren : )
Ik hou wel van Schemeren, vooral als je niets meer hoeft te doen, je begint aan een droom. Hans
Dat heb je prachtig verwoord Hans!
Nou, dat ben ik niet. Bij mij staat op donkere dagen het liefst heel de dag het grote licht aan:).
Waarschijnlijk ben ik een schemeraar met doorgaans niet meer dan 1,4 watt aan LED-licht in m’n woon/slaapkamer met kookhoek. Zelf vind ik dat ruim voldoende. Aan kaarsen e.d. doe ik nooi.
Heb toevallig gisteren een lokale krantenjournalist weggestuurd, die een diepte-interview met met wilde o.a. over het zwerfvuilrapen. In TV heb ik nog minder trek.
Ik ben dus een schemeraar want ik wacht tot het bijna donker is om echt het licht aan te doen ,in huis met uitzondering van [ nu ] de mini kersboom en wat kaarsjes .Ik heb een hekel aan veel licht ,zo ongezellig .Nee ik hoef ook niet met mijn snuit op tv
Wat een leuk initiatief en wat een prachtig woord! Ik hoop dat Yaël voldoende mensen vindt.
Ik ben niet bewust bezig met schemeren, maar heb wel de neiging om het licht lang uit te laten.