Onze Chesterfield
Last updated on November 7th, 2023 at 01:11 pm
Banken en bankstellen kopen vind ik lastig. En met mijn man er bij is het al helemáál niet te doen. Want alles wat ik mooi vind, vindt hij niks. En zelf vindt hij überhaupt niks mooi. Dus dat schiet niet op. Samen meubels kijken is dan ook niet bepaald gezellig.
We zijn 20 jaar getrouwd. En in die tijd hebben we 3 banken gehad!
1. Paarse bank van Jan de Bouvrie
In onze ‘verkeringstijd’ in kochten we in harmonie een paarse bank van Jan de Bouvrie! Het was een showroommodel, en dus in de aanbieding. Ik geloof dat hij zo’n 1100,- gúlden kostte. Die bank was eigenlijk te diep om lekker in te kunnen zitten. Daarom zaten er drie grote kussens bij. Ik geloof dat we een jaar of 7 hebben gedaan met die bank. Toen ging de voering kapot. Maar we vonden hem nog zo leuk dat we hem opnieuw lieten bekleden. Met bruin skai. Helaas knapte de bank al snel uit de skai en toen zaten we weer met hetzelfde probleem.
2. Flesgroene fluwelen bank van de Kringloop
Op een gegeven moment liep ik bij de kringloop tegen een mooie flesgroene, fluwelen bank aan. Hij zat heerlijk en kostte 35,-. Maar hij was al wel behoorlijk versleten. Het was vooral de kleur die hem leuk maakte. Van deze bank heb ik helaas geen foto meer : (
Dit was nog in de tijd toen ik nog niet overal foto’s van maakte!
Omdat de flesgroene bank dus al behoorlijk krakkemikkig was, keek ik rond naar een andere. Nou heb ik Chesterfield banken altijd prachtig gevonden. Vooral omdat ze zo klassiek zijn, en tijdloos. Want ik zie bijvoorbeeld overal dezelfde grijze hoekbank. Dat is een mooie bank, maar als iedereen hem heeft wordt hij op een gegeven moment zo saai vind ik.
3. Chesterfield bank
Ik zocht dus regelmatig op Marktplaats naar een Chesterfield bank. Maar ook daar zijn ze nog best prijzig. Waarschijnlijk juist omdat ze zo klassiek zijn. Maar uiteindelijk vond ik er eentje voor maar 25,-! Het nadeel was dat de originele kussens er niet meer in zaten, maar nou ja.Die Chesterfield bank hebben we nu nog steeds. Hij zit heerlijk, en je kunt er fijn in weg kruipen.
Het probleem is alleen dat hij echt steeds meer kapot gaat. Dus nu ben ik weer aan het rondneuzen voor een nieuwe, tweedehands Chesterfield. Ik vind een tweedehands Chesterfield zelfs mooier! Want een Chesterfield is typisch zo’n bank die mooier wordt, naarmate hij ouder wordt.
Ik zoek vooral een bruine Chesterfield. Maar een flesgroene lijkt me ook wel wat!
En tot die tijd, vind ik onze oude, kapotte Chesterfield ook nog mooi!
N.B. De blaarpleister heeft inmiddels helaas losgelaten...
Zitten jij en je partner op één lijn als het om meubels gaat?
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
hebben hier ook nogde bank die we kochten voor ons trouwen, 27 jaar. Moet opnieuw gelakt worden, maar hij zit lekker. Heeft Jaren in d evoorkamer gestaan, dus weinig geleden. Hebben een tweede bank gekregen,maar die zit voor mij te lag en te diep voor m’n rug. Heb na de verhuizing naar dit huis de bank voor de eerste kou een paarweken geledenweer naar binnen gehaald uit de garage.
We overleggen vvaak hoe we het zetten,maar ik ben het meest thuis dus vind het lekker om zo te zetten doe ik het handig vind en vind hij best.
Maar als ik opper om eens iets te verven is het overall aan alle kanten: No, dat is toch niet mooi. Nee ze kijken geen blogs!!!!duh.
Maar die chesterfields zijn duur gebruikt zeg!! Ik keek op Marktplaats eens( kom daar nooit) rond, mensen je bloeddruk schiet omhoog..
Groet, Wilma
Alleen wonen heeft toch zo zijn voordelen ;-)
Ik vond / vind het altijd lastig om alleen te moeten beslissen over zulke enorme uitgaven, maar ik kan tenminste uitzoeken wat IK mooi vind.
Tot vorig jaar had ik een heerlijk zittende tweedehandsbank. Die heeft het bij mij zo’n twintig jaar uitgehouden – dus in totaal een jaar of dertig? Wel met elke keer een nieuwe IKEA-sprei erover ;-) Een nieuwe bank uitzoeken vond ik zo’n beetje het allerlastigste. Het moet lekker zitten (en liggen…), en ik wil er 20 jaar tegenaan moeten kunnen kijken. Uiteindelijk werd het dus iets saais, klassieks: lijkt op leer (maar is het niet), bruin, nogal rechttoerechtaan. Dat was een compromis van alles wat ik wilde – maar ik ben er nu erg tevreden mee.
Wat leuk, jij hebt echte smileys :-)