Moeder als vliegende keep
Last updated on September 25th, 2023 at 12:20 pm
Als moeder, die thuis werkt, voel ik me soms net een vliegende keep.
Aangezien ik degene ben die thuis is, ben ik ook het eerste aanspreekpunt. Oftewel degene die het werk moet laten liggen, en dingen moet regelen.
Zoals vanmorgen.
Ik zat te werken, toen er een mailtje van mijn oudste zoon binnenkwam. Er stond in:
Hey mam, ik geloof dat ik de fiets ben vergeten op slot te doen.
Verder niks. Maar een fiets op het treinstation neerzetten, en die niet op slot doen is natuurlijk vragen om moeilijkheden! Dus mailde ik hem terug:
Dat is knap stom Jan! Waar staat hij precies?
mama
Even later kreeg ik een nieuw mailtje. Dit keer met een foto in de bijlage van het station. Met een rode pijl had hij aangegeven waar zijn fiets stond. Eerlijk is eerlijk, dat deed hij heel duidelijk!
Dus toen ben ik in de auto gesprongen en reed 9 kilometer naar het station. Lokaliseerde de fiets, zette hem alsnog op slot, en reed weer 9 kilometer terug. Vervolgens mailde ik mijn zoon dat het probleem was opgelost.
En toen kreeg ik mijn beloning!
Heel erg bedankt! Ik haal na werk een chocolade sinterklaas voor je
Groetjes Jan
Kijk, daar doe ik het voor!
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Dat is dan weer mooi. Zo gaat het hier ‘nog’ niet. Ik krijg, in het Limburgs, maar hier even vertaald
– Ik heb niets meer te eten en heb superveel honger, kom me wat brengen.
– Mail even dat ik niet naar … ga.
– Ik heb de ketting van de fiets. Kom me even halen. (12 km)
– Mail even dat ik moet werken en niet kan komen naar …
– Wat eten we
– Kom je me halen? (14 km)
En mama reist maar op en neer en mailt en belt en regelt. pfff
Eens komt de tijd en krijg ik ook een chocolade sint. hahaha
Ik weet niet hoe oud je kind is maar ik zou zeggen, als hij kan smsen kan hij ook zelf wel een mailtje sturen! Sjongejonge, mijn moeder zou me vierkant uitlachen als ik met dit soort dingen kwam.
Tsja, ik vind het erg belangrijk dat hij op zijn stageplek kan blijven. Normaal zou ik hem dit soort dingen zelf laten oplossen. Maar het kost hem een treinreis van ruim 30 minuten vanaf zijn stageplek naar het station. Dus in dit geval vond ik het handiger om het voor hem op te lossen.
Wat dacht je dat ik terug sms Ilse. Zorg er maar voor dat je het regelt, behalve toen zijn fiets stuk was. Toen ben ik hem gaan halen.
Dat heeft hij mooi opgelost. Maar jij hebt nu de sleutel en moet dus vanmiddag weer daarheen om hem de sleutel te overhandigen. Je had net zo goed de fiets in de auto kunnen laden en hem vanmiddag even ophalen.
Hij mag wel een lekkere grote sint voor je kopen! ;-)
Nee, ik heb de sleutel ergens in zijn fietstas verstopt. Ik ben natuurlijk geen jojo die maar op en neer blijft rijden.
Ah, ja dat is slim. Een extra functie van fietstassen. Scheelt toch weer een ritje.
Hahaha grappig, dat heeft hij slim opgelost! Wat fijn dat hij het ook waardeert ;)
Tja daar ben je moeder voor. Gaat hier ook soms zo hoor.
Een paar maanden terug belde oudste dat ze d’r fietssleutel verloren was bij scouting of ik de reserve sleutel kon meenemen als ik jongste toch kwam ophalen. Maar uuh, ik had wel een reserve sleutel, maar welke was het ook al weer. Dus 20 sleutels mee. Heb ze direcht daarna uitgezocht en gelabeld.
Maar zo ook, Mam ik heb dat nodig van het kruidvat jij komt daar toch nog vandaag neem het het mee? Mam weet jij waar mijn telefoon is?
Of opa ik heb een lekke band, kom jij me van school halen? En dan stiekum hopen dat opa ook de band nog plakt. Of opa/oma ik moet de bus halen, staat een van jullie bij de bushalte om mijn fiets aan te nemen zodat ik de bus kan halen?
Mam kun jij even op google traslate opzoeken wat student, lesuur, schoolvak etc in het duits is … terwijl de laptop 2 meter verder dan haar stoel staat.
Maar goed ik doe het vaak (niet altijd) met liefde en plezier. Staat tegenover dat ik dan ook soms dingen kan vragen aan oudste.
Het is inderdaad altijd zoeken naar een evenwicht. Enerzijds wil je graag helpen, anderzijds moeten ze ook leren zelf dingen op te lossen.
Hier lopen de kinderen en gaan met de bus, wat voor dit land normal is. Maar dan is het: Ben lunch vergeten , kun je het even brengen,please. of: ik heb nu dit of dat vak en mijn binder ligt op bed, please kun je het even brengen.
Okay. Maar , of je staat bij de schooldeur of ik drop het af bij de secretaresse.
En soms komen ze thuis en hebben ze iets gehad op school en delen ze thuis met me. Maar dat hoeft niet hoor. We wonen een straat van de basis school, dus nu doe ik het graag.
Hier worden ook wel autoès geparkeerd en weet je waar je hem kunt vinden en de sleutel. Tot het fout gaat natuurlijk….Maar we hebben geen auto meer dus dat is over.
Groet, Wilma
Gaan ze met zo’n leuke gele schoolbus? Dat ziet er altijd zo gezellig uit vind ik.
Yes they do!
Groet, Wilma
Inderdaad heel slim om de sleutel in de fietstas te doen…. Ik dacht, och heden moet ze van middag weer 9 km heen en terug! Ws. had ik er zelf ook wel aangedacht in dezelfde situatie.
Wat ontzettend lief dat je een chocolade Sinterklaas krijgt, al moet je er wel vanalles voor doen
Tja, waar zijn moeders anders goed voor? Leuk van je zoon dat hij ook aan een dankjewel denkt.
Hoe vaak ik mijn zoon niet ‘s nachts van het postsorteercentrum gehaald heb… ik ging slapen en hij belde als hij klaar was. In mijn pyjama in de auto. Hij was een jaar of 17 en had een goed verdienend bijbaantje..
Als dank mag ik , als ik er zelf te oud voor ben, hem bellen om me rond te laten rijden : -)))) Heeft hij meerdere keren plechtig beloofd.
Merel
Wat lief van hem! En zou hij je dan ook in pyjama rond rijden ; ) ?
Kijk,dat is dan toch wel weer heel lief!
Dat vond ik ook. En de Sinterklaas was erg lekker! Ik heb hem ‘s avonds meteen opgegeten.
Haha, wat heerlijk! Wat een lieve moeder dat je dat even regelt voor je zoon!
Wat lief dat hij je zo bedankt! Wat goed opgevoed mams! En ik wilde nog zeggen en dan einde van de dag weer ophalen, maar zag al dat je dat anders had opgelost!
Oh , wat ontzettend lief !!!
Ja ik zou t ook gedaan hebben en je probeer toch hoe oud ze ook zijn om toch te helpen.
En je doe t vooral met liefde, en later zou je zelf nooit hoeven te zeggen of denken van , had , had ik maar.
Hier 2 getrouwde dochters en vragen zelfs nig wel eens, mam wilt u dat of dat misschien willen halen ? En ja hoor kind, moeder bestijgt haar fiets
Wowie, wat een lieve actie van je zoon! Trouwens ook wel lief van jou hoor, dat je zijn fiets op slot bent gaan zetten haha.
Dat dingen vanzelfsprekend zijn om te doen als moeder, stoor ik me wel eens aan. Behalve alles voor je kinderen oplossen, regel ik ook veel voor mijn man. Hij vergeet het anders gewoon. Tel daar de weekplanning, taken (wat eten we wanneer en wie doet de boodschappen), oppas regelen en het onderhouden van veel sociale contacten bij op… en je hebt een baan als moeder! Maar als je kind dan achter je staat als je op de bank zit en je knuffelt, of je man zegt dat hij echt niet zonder je kan of je lieve dingen hoort als ‘wat ben je mooi, mama’ en dat ze per se met mama willen trouwen… dan teken ik toch voor deze baan!