Moeder als vliegende keep
Last updated on September 25th, 2023 at 12:20 pm
Als moeder, die thuis werkt, voel ik me soms net een vliegende keep.
Aangezien ik degene ben die thuis is, ben ik ook het eerste aanspreekpunt. Oftewel degene die het werk moet laten liggen, en dingen moet regelen.
Zoals vanmorgen.
Ik zat te werken, toen er een mailtje van mijn oudste zoon binnenkwam. Er stond in:
Hey mam, ik geloof dat ik de fiets ben vergeten op slot te doen.
Verder niks. Maar een fiets op het treinstation neerzetten, en die niet op slot doen is natuurlijk vragen om moeilijkheden! Dus mailde ik hem terug:
Dat is knap stom Jan! Waar staat hij precies?
mama
Even later kreeg ik een nieuw mailtje. Dit keer met een foto in de bijlage van het station. Met een rode pijl had hij aangegeven waar zijn fiets stond. Eerlijk is eerlijk, dat deed hij heel duidelijk!
Dus toen ben ik in de auto gesprongen en reed 9 kilometer naar het station. Lokaliseerde de fiets, zette hem alsnog op slot, en reed weer 9 kilometer terug. Vervolgens mailde ik mijn zoon dat het probleem was opgelost.
En toen kreeg ik mijn beloning!
Heel erg bedankt! Ik haal na werk een chocolade sinterklaas voor je
Groetjes Jan
Kijk, daar doe ik het voor!
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Haha, wat heerlijk! Wat een lieve moeder dat je dat even regelt voor je zoon!
Wat lief dat hij je zo bedankt! Wat goed opgevoed mams! En ik wilde nog zeggen en dan einde van de dag weer ophalen, maar zag al dat je dat anders had opgelost!
Oh , wat ontzettend lief !!!
Ja ik zou t ook gedaan hebben en je probeer toch hoe oud ze ook zijn om toch te helpen.
En je doe t vooral met liefde, en later zou je zelf nooit hoeven te zeggen of denken van , had , had ik maar.
Hier 2 getrouwde dochters en vragen zelfs nig wel eens, mam wilt u dat of dat misschien willen halen ? En ja hoor kind, moeder bestijgt haar fiets
Wowie, wat een lieve actie van je zoon! Trouwens ook wel lief van jou hoor, dat je zijn fiets op slot bent gaan zetten haha.
Dat dingen vanzelfsprekend zijn om te doen als moeder, stoor ik me wel eens aan. Behalve alles voor je kinderen oplossen, regel ik ook veel voor mijn man. Hij vergeet het anders gewoon. Tel daar de weekplanning, taken (wat eten we wanneer en wie doet de boodschappen), oppas regelen en het onderhouden van veel sociale contacten bij op… en je hebt een baan als moeder! Maar als je kind dan achter je staat als je op de bank zit en je knuffelt, of je man zegt dat hij echt niet zonder je kan of je lieve dingen hoort als ‘wat ben je mooi, mama’ en dat ze per se met mama willen trouwen… dan teken ik toch voor deze baan!