Onderonsje met mijn man
Als je bijna volwassen kinderen hebt, dan valt het niet altijd mee om een moment alleen te vinden met je partner.
Kleine kinderen liggen op een gegeven moment in hun bedjes, maar oudere kinderen blijven minstens zo lang, zo niet langer, op als ouders. Zo kwamen mijn man en ik op een vrijdagavond terecht op de schommels, geheel in Koreaans drama stijl ; )
Want daar zitten ze ook altijd op schommels!
Wat maar weer eens bewijst dat Koreaanse drama’s fel realistisch zijn.
Not.
Post over privacy bij de graties van gebrek aan privacy
En is het niet bijzonder dat deze post over privacy, kon ontstaan bij de gratie van gebrek aan privacy? Want toen wij ons alleen waanden, nam mijn jongste dochter deze foto van ons ; )
Om dezelfde reden heb ik een foto van mijn vader en mij tijdens één van onze filosofiesessies, waar ik na zijn overlijden extra blij mee ben. Zoals Johan Cruijff al zei:
‘Elk nadeel heb zijn voordeel.’
Soms is gebrek aan privacy zo gek nog niet.
Als ik privacy wil kan ik die hier gelukkig zo krijgen. Voordeel, mijn kinderen wonen al op zichzelf dus die vallen me niet zo snel lastig. Wel heeft mijn zoon een sleutel dus die kan elk moment binnen stappen zou hij dat willen.
Het lijkt wel een schilderij, ik zou de foto koesteren!
Ja, mooi is hij hè? Ik dacht dat mijn dochter een filter had gebruikt, maar het licht was echt zo bijzonder!
Ze heeft de foto gelukkig wel met jullie gedeeld :-)
Haha leuk (en herkenbaar). Ik herinner me steeds meer schommels hier in de buurt nu ik er even bij stil sta. Er stond ook zo’n grote waar je met meerderen op kan, zo’n ronde, maar die hebben ze weggehaald. Dus we moeten het met gewone doen. Ik word altijd vrolijk van schommelen en het is een tijd geleden dat ik erop zat. Maarreh, privacy op de schommel? Daar reken ik maar niet op. ;-)
Een mooie verhaal…. met een leuk einde, toch ?
O ja ,dat herinner ik me nog goed, met opgroeiende kinderen zijn de ouders de énige in huis die geen privacy hebben. . Maar we hadden als vast bijpraat moment op de dag , in de badkamer waar we samen in bad even de dag doornamen. ;-)
Dat is een mooie manier om even rustig bij te praten Riet.
Nu onze dochter nog beneden slaapt door haar voet in het gips klaagt zij over gebrek aan privacy. De omgekeerde wereld dus hier.
Jij blij dat ze het gesprek niet op foto kan zetten, er hooguit een tekstballonnetje bij kan bedenken…
Ik merk nu al dat ze langer opblijven dan meteen na het eten naar bed… ik moet er nog aan wennen.
Love As always
Dimario
Ach.. je hebt iemand die een foto van jullie maakt, zonder dat je erom vraagt en zonder te poseren;)
En je hebt ze zo groot daar je met je man in de auto kunt stappen en een avond weg kunt zonder iets te regelen. Of je gaat op zondagmiddag met zijn tweeën een rondje wandelen. Zonder dat er iemand je gordijnen een nieuwe zoomlengte geeft, je spiegel insmeert met je lipstick, de schuur in de hens zet met een lucifer..
Wie weet kun je zelfs zeggen jullie maken de keuken aan kant, wij hebben belangrijke dingen te bespreken..
Het is inderdaad fijn en bijzonder dat we een dochter hebben die zulke mooie en onverwachte foto’s van ons maakt!
Nog even en ze vliegen uit.
Zie dat de slechtvalk nu de jongen niet meer voert, maar gewoon het eten in het hok gooit.
Nog even en ze vliegen uit, zonder afscheid van ma en pa te nemen. Hans
Dat wist ik niet, van die slechtvalken. Wat een goede manier eigenlijk om de jonge slechtvalken te laten weten dat het tijd wordt om op eigen benen te gaan staan. Gewoon de service verslechteren!
Herkenbaar, dat plekje voor even samen praten moeten zoeken.
Maar ook: genieten nu ze nog thuis wonen.
En helemaal geweldig: die mooie foto met je vader.
Ik vond het destijds al zo mooi wat je vader en jij samen hadden , die gesprekken van toen zijn nu helemaal goud waard.
Groetjes, Franca.
Ja, dat zijn ze zeker Franca. Ik ben nu ook zoo blij dat mijn dochter destijds die foto maakte!
Ik vind het een prachtige foto! En zo’n onderonsje op een schommel klinkt heel romantisch.
Dat zou hier niet werken. Sinds de hormonen hun intrede in mijn lijf deden wordt ik echt van een keer heen en weer al zo misselijk dat ik er een halve dag beroerd van ben. Als kind nooit geen last van gehad. Onderonsjes hebben we s avonds laat of in bed.
Allereerst hartelijk dank voor je ‘huisvlijt’. Heel erg leuk om dat iedere dag in de bus te krijgen.
Nu een vraag;
Ik ben al een poosje op zoek naar zelfverdedigingsoefeningen [is dat 1 woord?] op Youtube voor mezelf en onze kleindochter van 11. We wonen in Frankrijk in the middle of nowhere en zo’n cusus bestaat hier [nog] niet. Is er misschien iets wat je zou kunnen aanbevelen op youtube?
Alvast heel hartelijk dank, Grietje
Dat is een goede vraag Grietje! Ik moet bekennen dat ik niet zo thuis ben in zelfverdedigings cursussen, maar ik zal zeker eens voor je gaan kijken!
Ik vind het wel lief dat ze die foto heeft genomen. Het is ook wel bijzonder jullie zo daar.
Wat romantisch! Die foto van jou en je vader is inderdaad prachtig.