Hoe wij ineens weer een poes kregen
Last updated on December 4th, 2022 at 11:37 am
Onze dochter Lucy had een poes.
Ze heet Soep en is 8 jaar oud.
Ik geloof dat het zo’n drie jaar geleden is dat Lucy haar uit het asiel haalde.
Wat doen we met Soep?
In alle schrik en commotie was mijn eerste reactie: ‘Doe maar naar het asiel!’ want ik was helemaal van de sokken geblazen en wist van voren niet of ik van achteren leefde. Maar gelukkig zeiden de mensen om mij heen, dat ik dat nu niet hoefde beslissen. En een paar uur later wist ik al:
‘Wij houden natuurlijk Soep!’
Dus nu hebben we een achtjarige poes.
Ze voelt als een stukje Lucy.
Soep
Mijn jongste zoon heeft zich het meest over haar ontfermd, en Soep is dan ook meestal bij hem op de kamer. De eerste dagen zat ze steeds onder het bed, maar inmiddels durft ze op verkenning door het hele huis. Zeker als Piet naar beneden komt, want Soep wil het liefst steeds bij hem zijn.
Ze doet regelmatig staar wedstrijden met ons hondje Trixie. Trixie wil niets liever dan dikke vriendjes worden, maar zo ver is Soep nog niet.
Soep en Trixie
Hieronder zie je Soep en Trixie. Aan het eind zie je dat Soep nog niet al te vriendelijk is tegen Trixie.
Toch is dit al een grote vooruitgang! Ze kunnen al met elkaar in dezelfde ruimte zijn.
Lees ook mijn post Schattige kittens die niet zulke schattige dingen doen…
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Wat fijn,dat jullie een plekje voor Soep hadden.Hopen dat het vriendschap wordt met je hondje
Ik hoop ook dat ze dikke vriendjes worden, en dan lekker samen op de bank liggen.
Ik denk dat het goed is dat Soep nu bij jullie is. En de hond zal er wel aan wennen.
Ach, natuurlijk houden jullie Soep!
Met Trixie samen dan went vast steeds een beetje meer.
Niet vergeten aan Soep uit te leggen waarom ze nu bij jullie woont. Samen met poes rouwen.
vaak helpt het om de hond in een bench te zetten, liefst geen dichte maar zo een metalen bench. Dan kan de kat in haar eigen tempo de toenadering bepalen en hoeft niet in de verdediging als de hond te dichtbij komt.
De hond moet dat wel gewend zijn, zodat hij niet gaat janken of blaffen.
Maar echt gemeen lijkt de kat me niet, die tik was gewoon een waarschuwing.
Een bench hebben wij eigenlijk niet. Ik snap wel de gedachte inderdaad. Maar gelukkig is Trixie verder best rustig en afwachtend.
Natuurlijk houden jullie Soep, wat heerlijk!
Iets anders had je ook niet kunnen doen denk ik!
Wat een heerlijke naam voor een poes. Kan me voorstellen dat het een stukje extra houvast biedt, zo’n fijn poezenbeest erbij.
Fijn dat Soep meteen weer een liefdevol tehuis heeft gevonden. En jullie een stukje Lucy hebben.
Ja hè? Soep voelt echt als een stukje Lucy.
Wat fijn dat Soep nu bij jullie woont! Huisdieren kunnen een hele troost zijn bij rouw. Samen met je naasten rouwen kan lastig zijn, want ieder heeft zijn of haar eigen pijn… Een dier is gewoon bij je als je verdrietig bent. Kan heel goed luisteren en knuffelen. En nodigt ook weer uit om het dagelijks ritme op te pakken.
Wat een leuke naam is Soep. Zegt veel over het gevoel voor humor in jullie gezin😊
Onze kat geeft ons hondje nog steeds wel eens een tik. Uit pure speelsheid. Hij geeft ook kopjes aan de hond. En dat terwijl ons hondje als pup steeds uit pure speelsheid bovenop de kat sprong… Samen in een mandje slapen doen ze niet. Ze hebben liever elk hun eigen plekje, maar kunnen dus best samen in één huis wonen.
Veel sterkte en liefs voor jullie!
Groetjes, Alice K.
Wat leuk dat jullie kat de hond kopjes geeft! Ik ben benieuwd of Soep ooit zo ver komt.
Woh, ik schrok gewoon van die uithaal! Wat Nienke zegt; google even op Feliway! Goede ervaringen mee met verhuisstress bij onze grote rooie. Misschien helpt het bij Soep ook.
Geweldige naam, trouwens. Jullie Lucy was vast heel bijzonder! En fijn dat Soep bij jullie kan blijven.