De Netflix serie Atypical valt in het 'coming of age' genre. Dat wil zeggen dat het verhaal draait om iemand die opgroeit en de overgang van kind naar volwassene maakt. In dit geval is dat de 18-jarige Sam Gardner. Wat Sam bijzonder maakt is dat hij een stoornis heeft in het autistisch spectrum. Sam bezoekt een gewone school, maar hij is wel zoals ze dat in de VS zeggen 'special'. Behalve een coming of age serie, is het ook een serie over de besognes en ontwikkelingen in een gezin.

Atypical seizoen 1: het verhaal in een notendop

In seizoen 1 van Atypical leren we Sam, zijn moeder Elsa, zijn zus Casey en zijn vader kennen. Elsa's hele leven draait om Sam, en om zijn leven in goede banen te leiden. Dus als Sam zelfstandiger wordt, is dat best even wennen voor Elsa. Sterker nog, in een moment van onbezonnenheid begint ze een affaire met een barkeeper.

Ondertussen wordt Sam verliefd op zijn therapeut. Als zijn vader daar achter komt raadt hij Sam aan om iemand van zijn eigen leeftijd te zoeken. Dankzij irritante dochter Casey komt Elsa's affaire uit wat uiteraard voor problemen zorgt. Je kunt als moeder zelfs niet eens even vreemd gaan zonder dat je gezeur krijgt met je kinderen!

Atypical: kritiek en complimenten

Atypical werd wisselend ontvangen. Aan de ene kant waren er mensen die zeiden dat het goed was dat er een serie was over iemand met autisme. Maar er waren ook mensen die vonden dat het verschijnsel van een autisme spectrum stoornis te stereotype werd neergezet.

Trailer Atypical seizoen 1

Wat ik ervan vond

Ik vond Atypical 'wel aardig'. Na Sheldon uit The Big Bang Theory, vond ik Sam in ieder geval veel minder stereotype autistisch dan Sheldon. Ook vond ik het een beetje een gezeur dat autisme niet goed werd weergegeven. Er is ook altijd wat te zeuren. Maar opzienbarend vond ik Atypical niet. Sterker nog, ik vond het best wat saai.

En als ik eerlijk ben had ik vooral te doen met Elsa, de moeder van Sam. Eerst richt je noodgedwongen je hele leven in rondom je kind, en doordat je dat goed gedaan hebt, heeft datzelfde kind je niet meer nodig. Op zich perfect gedaan, en helemaal goed, ware het niet dat Elsa daardoor zichzelf even moet heruitvinden. Toegegeven, dat doet ze niet zo handig met die affaire en zo. Maar niettemin: laat dat arme mens toch even!

N.B. Ik vond het karakter van dochter Casey superirritant! Ze kan zo zo'n irritante kickass heroine spelen....

Mijn conclusie over Atypical seizoen 1

Met afleveringen van zo'n 30 minuten kijkt Atypical makkelijk weg. Het is leuk vermaak over het gezinsleven, met als extra-tje een karakter met ASS. Maar bijzonder wordt het nergens. De serie After Life vond ik bijvoorbeeld veel en veel origineler en mooier. En ook Friends from college vond ik beter.

Seizoen van Atypical heb ik helemaal afgekeken, maar bij seizoen 2 bleven mijn man en ik ergens halverwege aflevering 1 hangen. Deze review gaat dan ook over seizoen 1 en een piepklein stukje van seizoen 2.

Praktische informatie over Atypical

Atypical kun je kijken op Netflix Nederland. Op dit moment zijn er twee seizoenen. Een derde seizoen is in de maak.

N.B. Nadat ik deze review had geschreven, kreeg ik ineens een intens gevoel van déjà vue! Wat blijkt? Ik schreef inderdaad in 2017 ook een review over deze serie... Destijds keek ik er positiever naar, dan nu.

Ben je geïnteresseerd in autisme? Dan is de documentaire Het beste voor Kees ook leuk voor je!

Haal het maximale uit je Netflix account met deze Netflix tips! en mijn post over je Netflix account delen.