Hypochondrie in een boekje
Voor mijn filosofiegroepje moest ik het boek Liefhebben van Laura van Dolron lezen. Ik deed dat met frisse tegenzin, want ik heb een hekel aan lezen over de liefde. Begrijp me niet verkeerd: ik ben dol op romantische boeken. Maar op een intellectuele manier over de liefde praten?
Daar vind ik niks aan.
Zoals Balkenende ooit zei: ‘Fatsoen moet je doen.’
Hetzelfde geldt voor de liefde wat mij betreft.
Hoewel ik dus met een negatieve inslag begon te lezen, moest ik al snel schoorvoetend toegeven, dat het ‘eigenlijk best mooi’ was.
Vooral onderstaand stukje over haar opa.
Hypochondrie in een boekje
‘Mijn opa was iemand die zijn hele leven verwachtte dat het ‘mis’ zou gaan die, toen de diagnose kanker werd gesteld, eigenlijk heel opgelucht was. Eindelijk kreeg hij gelijk, en daardoor werd hij vele malen zachter dan daarvoor. Hij zat dus rustig en blijmoedig elke dag tevredener te sterven.’ (Laura van Dolron)
Het zwaard van Damocles was eindelijk gevallen.
In het geval van de opa van Laura van Dolron betekende dat opluchting.
Ik vraag me af of dit ook opgaat met de coronacrisis. Ik las ergens al iemand die verzuchtte: ‘Ik wou maar dat ik het alvast kreeg, dan was ik er maar vanaf.’
Hoe denk jij hierover?
Discover more from Huisvlijt, huis, tuin en keuken blog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ik zou graag mijn kleindochter ouder zien worden…
Ik denk dus ook, liever nu dan later.
De meest milde vorm ajb en dan verder!
Tussen hoop en vrees….
Als je daardoor (door het te krijgen) immuum bent en het niet al te zwaar is, dan wel. Maar er zijn nu alleen maar onzekerheden, dus liever hoop ik op een vaccin.
Nou, ja. Ik heb het dus hoogstwaarschijnlijk, en ben aan de beterende hand. Ik vind het een opluchting, eerlijk gezegd….
Hoef ik me daar in elk geval geen zorgen over te maken!
Fijn dat je aan de beterende hand bent Anke! En ik kan me voorstellen dat als je het achter de rug hebt, dat ook wel een opluchting is. Dan ben je er ook maar vanaf.
Het stukje uit dat boek vind ik mooi. En ik snap dat wel. Of ik wel of niet Corona krijg, maakt mij helemaal niks uit. Ik wil alleen niet dat mijn oude moedertje het krijgt, of Vriendjelief. Ik realiseer me wel dat het lastig wordt voor ons om bijvoorbeeld boodschappen in huis te krijgen als ik ziek zou worden en niet meer naar buiten zou mogen. Dus nee, toch liever niet.
Ja, dat herken ik Nicky. De zorg dat je dierbaren het krijgen. Daar maak ik me ook meer zorgen om, dan om mezelf.