Geloof jij in toeval? + Huisvlijt linkparty reminder
Geloof jij in toeval?
Dat is het tea topic van vandaag.
Ik vind het een lastige.
Geloof jij in toeval?
Het eerste wat bij mij opkomt is een uitspraak van Albert Schweitzer: ‘Toeval is God incognito.’ Maar tegelijkertijd kan toeval denk ik soms ook wel degelijk niet meer zijn dan dat.
Toeval.
En dat wij als mensen daar dan graag allerlei betekenissen achter zoeken…
Ach, niets menselijks is ons vreemd.
Is dat niet gewoon ‘wishful thinking?’
Maar toch.
Is het toeval dat…
- de ochtend dat ik hoorde dat mijn dochter Lucy was overleden, mijn moeder toevallig net langskwam waardoor ik niet alleen was?
- er een blaadje in de boom tegenover de keuken hing dat eruit zag als een hartje?
- dat de twee gele rozen die mijn moeder plantte na Lucy’s overlijden nu nog bloeien?
- dat de oncologisch verpleegkundige van mijn vader op haar vrije dag toevallig ‘even’ in zijn dossier keek en vervolgens onmiddellijk actie ondernam?
- dat achteraf bezien, 4 keer het idee van een overledene die misschien enkel in ‘een andere kamer is’ in de afscheidsdienst van Lucy voorkwam?
- dat mijn jongste zus na het overlijden van Lucy ‘s droomde dat mijn vader in zijn huis ‘met vele kamers’ het bed stond op te maken voor Lucy? (Mijn vader hield erg van de bijbeltekst: ‘Het huis van mijn vader kent vele kamers.’)
Dus tsja…
Ik weet het niet.
Huisvlijt Linkparty reminder
En dan maar weer heel prozaïsch naar de linkparty reminder.
Geloof jij in toeval?
Dit soort “toeval”bezorgt me kippenvel
Ik twijfel aan dit soort toeval en koester het…
Mijn vader mocht in zijn vrije tijd graag vissen. Wij woonden aan open vaarwater en naast hem zat aan de waterkant vaak een reiger waar mijn vader de vangst mee deelde.
Na mijn vaders overlijden zag ik vaak een reiger. Ik woonde vlak bij een kanaal dus vond dat niet zo vreemd. Maar ook mijn kinderen zagen opvallend vaak een reiger, bv als ze naar een nieuwe school gingen of langs het spoor als ze met de trein naar een tentamen reden of langs de weg als ze rij-examen moesten doen. Jaren later ging ik verhuizen naar een rijtjeshuizen-woonwijk zonder water. Op de dag van de verhuizing reden we de nieuwe straat in en tot mijn verbazing zat er op het dak van ons huis een reiger…
Heel herkenbaar Ikkelien: die combinatie van twijfel en tegelijkertijd koesteren. Ik vind je verhaal over de reiger heel bijzonder!
Nee, niet echt!
Het valt je toe. Met liefde M.
Toeval bestaat zeker. maar meer in de random sfeer. Voor de rest geloof ik er niet in.
Voor mij zijn dingen die ‘toevallig’ gebeuren, zaken die ‘toe vallen’. Het zit al in het woord.
Dus ook niet ‘toe vallig’ dat een van mijn zoons op de dag dat mijn vader onverwacht overleed (al was hij ernstig ziek), droomde dat Opa in een huis was met veel kamers.
En dat, terwijl we in ons gezin niet zo met de bijbel bezig zijn.
Oh wat een bijzondere droom van je zoon zeg!
Het valt je toe!
Ik gebruik het wel eens, maar denk dan gelijk weer dat het onzin is. Hans
Ik denk dat mensen zo met hun hoofd bezig zijn dat ze zich niet bewust zijn van signalen die ze met hun zintuigen opvangen. Wanneer hun hersenen ‘s nachts of op een rustig moment overdag de tijd krijgen om die signalen te combineren en verbanden te zien, ontstaan vaak dromen of ingevingen die heel toepasselijk zijn. Dit is hoe je brein werkt en dus inderdaad geen toeval. Maar daarom niet minder belangrijk voor jezelf en vaak ook heel troostrijk.
Zelf vind ik het fijn om te denken dat het een signaal van God is, in plaats van toeval…dus ik kan mij helemaal vinden in de uitspraak van Albert Schweitzer.
En de droom van je zusje over het huis met zijn vele kamers vind ik dan ook prachtig <3
Ik kom dat soort dingen heel regelmatig tegen en vind het heel bijzonder.
Wat een mooi toeval Nicole.
Ik vind sommige dingen wel erg toevallig. Toen de man zijn moeder in haar laatste levensfase zat en slecht lag (kanker..) ging ik na enige twijfel toch maar naar mijn werk. M’n man ging naar een stadje vlak bij het treinstation voor een verbindend kado voor zijn zussen. Toen was er opeens een grote stroomstoring. De trein naar mijn werk reed niet meer omdat een brug niet meer dichtging. De volledige stad lag plat. Alleen de winkel waar mijn man heen wilde functioneerde nog. Hij had toevallig contant geld bij.
Hij kocht zijn kado en haalde mij op. We voelden beiden een enorme drang om naar zijn moeder / ouders te gaan. Het bleek haar laatste dag te zijn.
Ook als dingen echt ‘niet willen’ blijkt dat niet doen / een ander pad achteraf vaak de juiste keuze te zijn.
Sterkte en veel liefde, warme armen en sterke schouders gewenst.
Dat is ook heel bijzonder Nans! Dankjewel voor het delen van dit mooie verhaal!
Al het goede en al het mooie komt van God.
Veel sterkte ❤️
Alice K.
Nee, ik geloof niet in toeval. In de kleine dingen noem ik iets vaak wel toeval (hé, toevallig, allebei rood aan vandaag, bijvoorbeeld), maar in de grote dingen (ook die jij omschrijft) geloof ik niet in toeval, maar in Gods leiding.
Wat bijzonder. Vooral die eerste drie raken me.
Ik zie erg veel toeval(lig). Heeft volgens mij te maken met opletten. Sommige mensen zien niets en hebben er geen oog voor. Vandaag loop ik langs het ziekenhuis en zie ik een man achter z’n zoontje aanrennen richting ziekenhuis. 50 meter verder staat er een man op z’n telefoon te kijken. Ik zeg tegen die laatste: ‘Ik dacht dat jullie bij elkaar hoorden.’ Die andere man was inmiddels linksafgeslagen. Ik legde uit dat ze allebei exact dezelfde oversized jas met grote (12x12cm) zwart-wit-grijze-blokken aan hadden. Een jastype dat ik nog niet eerder had gezien. Ik had hier dus goed zicht op en ze liepen uiteindelijk nog geen 2 meter van elkaar en hebben waarschijnlijk niet gezien. De een was dus bezig met z’n telefoon en de ander met z’n zoontje.
Het is maar een voorbeeld. Bekender is dat wanneer mensen iets ergs meemaken ze ploseling ook allerlei mensen tegenkomen die iets ergs meemaken. Punt is simpelweg dat ze er dan meer voor zoiets open staan.
Is dat vergelijkbaar met mensen met een zwangerschapswens die ineens overal zwangeren zien Ximaar?
Ben zelf nooit zwanger geweest, maar denk van wel. ;-)
Hier nog een leuk 12 jaar oud verhaal over 2 vreemde toevalligheden:
https://ximaar.wordpress.com/2010/07/05/jul-05-einzweitchen/