De grootte doet er toe
Alles goed en wel, maar nu vind ik die Amaryllis bollen toch wel heel erg groot worden. Mijn innerlijk disc jockey begint er spontaan onderstaand liedje van af te spelen, dat nu hinderlijk in mijn hoofd rondzingt.
‘Tjsongejonge wat een oren,
tsjongejonge wat zijn ze groot.
Daar kun je mee naar Friesland varen,
zonder zeilen op je boot!’
En ja, bloemen zijn geen oren, maar zeg dat maar tegen mijn innerlijke disc jockey!
Ik heb liever wat kleinere bloemetjes
De grotesk grote bloemen hebben mij iets doen beseffen, en dat is dat ik meer houd van wat kleinere, bescheiden bloempjes! Het hoeft van mij niet zo ostentatief.
Bescheidenheid siert de bloem.
Ik heb ze er even bij op de foto gezet, om het verschil te laten zien.
N.B. De hinderlijke liedtekst blijkt van Rubberen Robbie. Daar had ik als tiener een cassettebandje van… Dat heeft blijkbaar diepe sporen nagelaten in mijn psyche.
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ze zijn inderdaad best wel groot zeg maar wel heel mooi van vorm en kleur :)
Prachtig bloemen om te zien. Wel grote. Ik heb ook liever kleiner. Ik ben altijd bang om valt. Ziet bij jou goed uit.
ja hé ik ook,
ze vallen zo vaak om :-)
maar wel erg mooi
Grinnik. Ik ben ook geen fan. Dat liedje… daar werd ik mee gepest vroeger. Voor de operatie. :-)
Wat vervelend dat je gepest werd met dat liedje Nicky. Rubberen Robbie was toen blijkbaar aardig ingeburgerd dan.