Reacties

De Fontein review: zit jij in het juiste bakje van de fontein? — 21 reacties

  1. Ik gruwel nu al van dat boek en dan heb ik het nog niet eens gelezen. Ik krijg namelijk kromme tenen van mensen die beweren dat familie altijd bij elkaar moet blijven, ten koste van alles. Ons gezin was zo ontwricht en kapot dat het voor mijn geestelijke gezondheid het best was om te breken. Mij werd dagelijks verteld dat ik het 'licht in mijn ogen niet waard was' en meer van dat soort opmerkingen.
    Ik ben bij een therapeut geweest die mij hiermee niet wilde helpen, want ook zij vond dat familie bij elkaar moest blijven. Ze nam mijn problemen totaal niet serieus, ik moest er maar mee leren omgaan. Later werd ik lid van een lotgenoten-forum en zij hebben mij geholpen om de juiste stappen te zetten. Het was het allermoeilijkste wat ik ooit heb gedaan, maar ik heb mijn leven terug en ik ben eindelijk gelukkig.
    Sorry voor deze heftige reactie, maar dit is wat zo'n zelfhulpboek over gezinnen met mij doet.
    Jouw blog is één van de fijnste blogs die ik volg, juist omdat jouw gezin zo fijn en veilig op mij overkomt.

    • Wat naar dat jou dat is overkomen Monique. Dat zal niet makkelijk zijn geweest. Goed om te lezen dat lotgenoten je konden helpen om je weg in het leven te vinden.

      Ik vind het superleuk om te lezen dat je Huisvlijt zo'n fijn vindt om te volgen en dat mijn gezin veilig op je over komt. Dat doet mij goed, dus dankjewel!

    • De fontein gaat er niet van uit dat je als familie bij elkaar moet blijven. Het gaat erom dat je kunt zien dat je voor de helft uit je vader en de helft uit je moeder bestaat. En dat als je een van die 2 delen afwijst, je dus ook een deel van jezelf afwijst. Als jij problemen in je familie hebt, komt dat vaak doordat mensen niet op hun plek staan. En als het echt zo is, dat je geen contact meer kunt hebben, kun je alsnog je ouders boven je in de bak plaatsen, dankbaar zijn voor wat ze gegeven hebben (bijv. je leven), zien dat dat verder niets was en dan op je eigen plek kunt blijven staan door ze gewoon de rechtmatige plek te geven, namelijk in de bak boven je, als zijnde je ouders. Dan kun jij in jouw bak blijven staan, wat je kinderen in de bak beneden je alleen maar ten goede kan komen, want als jij stevig op jouw plek staat, kunnen zij ook stevig in het leven staan. Ik zou je toewensen het boek toch eens te lezen, want het zet een heleboel dingen in perspectief en kan je heel erg helpen. Ik vind het vreselijk naar dat je dit overkomen is, begrijp me heel goed. Maar alsnog denk ik dat het boek heel helend kan zijn!

  2. Zo, nu krijg ik een hekel aan een fontein als ik aan haar stellingen denk, hopelijk is ze er zelf heel gelukkig onder.
    Dan kies ik liever voor de zee, veel ruimte om me zelf te kunnen zijn. Hans

  3. Wij van WC-eend adviseren WC-eend. Deze dame heeft deze theorie zelf bedacht en verkoopt dit nu aan ons als de waarheid. Wees voorzichtig met dit soort boeken en dit soort coaches. Wij zijn een verdienmodel.

    Laat mijn incestbroertje maar lekker dobberen in zijn fonteintje. Ik hoef hem er niet meer bij. En als de consequentie is dat ik dan een slechte zus ben; dan is dat maar zo.

  4. Wow, ik zal het doorgeven aan mijn vriendinnen, de een verkracht door haar broer, de andere aangerand door haar zus. Beiden werden niet geloofd door hun ouders. Stonden helemaal alleen, waren gebaat bij praten met vriendinnen en therapie. Beiden hebben helemaal gebroken met hun familie.
    Wat een verschrikkelijk boek. Wat een onzinnig idee. Wat een walgelijke manier om mensen in verdrietige omstandigheden nog verder de vernieling in te helpen. Laat het slachtoffer maar het probleem oplossen. Wat een kwakzalverij.

  5. Ach arme Nicole, zoveel negatieve reacties op een boek, dat jij alleen maar móest lezen van je leesclub. Ik ga er nog eentje bijdoen om de algehele feestvreugde te verhogen: mensen als deze schrijfster kwamen in de middeleeuwen al voor. Ze waren ietsje slimmer dan de rest, deden wat goochelkunstjes op het dorpsplein en de onwetenden kwamen kijken en offerden dan hun schaarse muntjes. Dit is precies hetzelfde alleen zijn het méér muntjes.

  6. Treffende vergelijking, hoewel ook voor velen pijnlijk denk ik. En soms 'is het niet anders'. Als je ouders ouder worden en jij krijgt als kind zorgtaken, ga je bijvoorbeeld naar een ander 'bakje'. En dat is hoe het leven is, denk ik. In mijn voorbeeld is daar volgens mij geen goed of fout aan. Bij incest en dergelijke ligt dat natuurlijk totaal anders.

    • Volgens Els van Stein is het de kunst om dan toch in je eigen bakje te blijven, en vanuit die positie voor je ouders te zorgen. Dit was inderdaad ook één van de vragen die bij de leesclub voorbij kwam: hoe zorg je voor hulpbehoevende ouders zonder 'op te stijgen'...

  7. Ik vind dit altijd een moeilijk onderwerp. In mijn vriendengroep zitten mensen die aan dit soort cursussen mee doen. En ik heb ook heel nuchtere vrienden die net als ik hier nooit aan mee zouden doen. Voor zover ik er een mening over mag hebben (Want fijne (schoon)familie) denk ik dat het voor niet heel heftige situaties (lees aanranding, constant gepest ed) het wellicht kan helpen hoe je onderling en naar anderen communiceert. Maar verder denk ik dat iedereen zelf verantwoordelijk is voor je 'tweede jeugd/ leven' dus bij heftige situaties zoek hulp zodat je verder kunt met je eigen leven en breek met de mensen die je pijn hebben gedaan indien nodig. Want het maar aanhouden van familiebanden lijkt mij dan in de weg staan voor het geluk in je verdere leven.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Ontdek meer van Huisvlijt

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder