Alleen zijn
Last updated on February 7th, 2021 at 12:05 pm
En het is heel goed mogelijk dat ik zo van alleen zijn houd omdat ik vijf kinderen heb, en dus de luxe van gezelschap ken. In haar boek Alleen zijn schrijft Sara Maitland dat veel mensen ‘alleen zijn’ een beetje eng vinden tegenwoordig. En met haar boek wil ze de angst wegnemen.
Mijn boek review vind je op mijn blog over boeken: Alleen zijn.
Kun jij goed alleen zijn?
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Zoals je schrijft,is alleen zijn ook voor mij heerlijk. In de wetenschap,dat het tijdelijk is. Toen dit voorjaar mijn man 10 dg weg was met de hond, werd het wel erg stil.
Ja, dan is 10 dagen best lang denk ik. Hoewel het waarschijnlijk ook wel weer snel went stel ik me zo voor.
Ik ben ook heel graag alleen, maar inderdaad wel in de wetenschap dat ik kinderen en een partner heb. Anders is alleen zijn direct heel confronterend denk ik.
Ik ben graag alleen, maar dat is waarschijnlijk ook omdat ik weet dat het normaal gesproken niet voor lang is. Als ik alleen zou wonen zou ik daar best moeite mee hebben.
Ik ben inmiddels al heel wat jaartjes alleen , vind ik het fijn ? Nee,dat niet, ik zou maar wat graag weer met iemand samen zijn, maar ik heb er niet genoeg problemen mee om in een relatie te stappen met iemand die ik alleen maar leuk vind. Ik zit op een datingsite en veel mensen hebben in hun profiel staan dat ze een relatie willen om maar niet alleen te hoeven zijn. Ik sta daar anders in, ik wil pas een relatie als ik zeker weet dat we genoeg om elkaar geven om samen te willen zijn en niet om de eenzaamheid te ontvluchten.
Dat is denk ik ook wel een gezondere motivatie dan een relatie willen om niet alleen te hoeven zijn.
Ik ben een mensenmens, doch vind het heerlijk om alleen te zijn, want ik weet dat mijn man thuis komt.
Stilte is ook fijn, geen prikkels, je kan overdenken en mij geeft het rust.
Echter ik ken ook de keerzijde van de medaille van alleen achterblijven na een overlijden.
Alleen zijn na een overlijden is denk ik inderdaad van een compleet andere orde… Dan lijkt alleen zijn me heel confronterend: een confrontatie met het verlies.
Ik houd van alleen zijn maar te alleen is ook maar alleen ;)
Ik vind het ook echt heerlijk om alleen te zijn. Niet te lang hoor ;-).
Ik vind het ook heerlijk om alleen te zijn, heb dit echt elke dag even nodig.
In januari is mijn geliefde overleden, we hebben 42 jaar lief en leed gedeeld, ik woon nu alleen in een best grote boerderij op het Franse platteland in een dorp met slechts 15 inwoners, ik mis mijn man heel erg en ik heb veel verdriet maar ik voel me als ik in Nederland ben veel eenzamer, ik ben hier wel alleen maar het voelt anders. Ik kan nog steeds genieten van de prachtige natuur, mensen die elke dag een praatje maken. Ik ben blij dat ik heel goed alleen kan zijn, ik ben wel heel blij met mijn twee katten en mijn hond.
Groet Adriana
Ik kan me voorstellen dat je je man mist Adriana. 42 jaar samen is niet niks. Fijn dat er mensen om je heen zijn om een praatje mee te maken en dat je je ondanks het alleen zijn daar wel prettig voelt.
Ik ben ruim 33 jaar getrouwd geweest en ben al meer dan 10 jaar alleen. Eenzaamheid ken ik niet na een heel druk en werkzaam leven. Het voelt alsof ik tot rust kom. Een alleenstaande kennis heeft al een aantal malen geopperd om samen te gaan wonen om de eenzaamheid te doorbreken. Dat zie ik helemaal niet zo zitten. Ze heeft geen enkele hobby en weinig interesses. Als ik bij haar zit en wat vertel vindt ze het prima. Een beetje veel inrichtingsverkeer en dat benauwd me. Dat is ook de reden dat ik, zoals Johmar al aangaf, niet op datingsites kom. De meesten zoeken een relatie om de eenzaamheid te doorbreken. Een relatie kan een hele aangename aanvulling in je leven zijn zolang je elkaar niet voortdurend opeist. Daar is het leven te kort voor. Maar wie weet, ik ben niet op zoek, maar kom ik een geschikte partner tegen dan kan mijn leven zeker een andere wending krijgen. Ondanks dat mijn huidige leven met mijn honden me prima bevalt.
Ik vind alleen zijn fijn, zolang het een keuze is en je fysiek in staat bent om je dingen te doen.
Als die twee dingen niet zo zijn is alleen zijn vreselijk. Die kant heb ik helaas ook gezien.
Beter wat teveel dan te weinig gezelschap denk ik :)
Als het niet je eigen keuze is, voelt alleen zijn denk ik inderdaad wel anders…
Ik ga kijken, ik kan goed alleen zijn.
Ik vermaak me ook alleen, maar ik ben toch ook weer graag samen. Ik zou denk ik niet alleen willen wonen!