Van een zwik, zwak bruggetje naar Bridge over troubled water
Toen ik vanochtend aan de brugleuning stond te rekken en strekken na mijn hardlooprondje zag ik ineens mijn schaduw in het water weerspiegelen.
Het zag er eigenlijk best pittoresk uit, dus wat doe je dan als moderne hardloper?
Dan maak je een foto.
Een zwik-zwak bruggetje
Helaas heeft deze foto in mijn brein een kinderliedje over een zwik zak bruggetje getriggerd:
‘Daar gingen eens drie oude wijfjes over een zwik zwak bruggetje.
De een heette vrouw Biba, de tweede Biba de Binka
En de derde Sina Snikna Knikker de Knikna.
Toen nam vrouw Biba een steen,
En smeet dien naar vrouw Biba de Binka haar been,
Zodat vrouw Sina Snikna Knikker de Knikna daarom green.’
Er zit niet eens een melodie bij, dus het is wat je noemt een irritante oorwurm!
Like a bridge over troubled water
Oh wacht, nu komt mijn innerlijke diskjockey ook nog met ‘Like a bridge over troubled water.’
Dat past goed bij mijn stemming.
Blegh.
En voor de rest gaat alles goed?
Toffe foto!
Lie(f)s.
Een liedje, versje wat ik niet eerder hoorde of las.
Mijn brein ziet/hoort ook overal liedjes in. Vind ik overigens best irritant af en toe.
Het eerste liedje kende ik niet. De 3Js hebben ook een mooi liedje over een brug, daar moest ik meteen aan denken: De brug. (Haha, verrassende titel.)
Dat liedje ga ik eens even opzoeken!