Vaste plek?
Herken je het principe van een bijeenkomst of cursus waarbij iedereen al snel op een vaste plek gaat zitten?
Zo'n vaste plek lijkt toevallig te ontstaan.
Misschien omdat we gewoontedieren zijn als mens?
Vaste plek van een ander. Leuk toch?
Maar recent overkwam het mij twee keer dat een groepsgenoot expres op een andere plek ging zitten, en dat ook nog eens toelichtte met de woorden:
'Ik wil de boel eens een beetje opschudden! Leuk toch?!'
Dit doet me denken aan de voortdurende roep om toch vooral uit je comfort zone te komen. Ik stel me voor dat mensen die voortdurend uit hun comfort zone willen, of de boel willen opschudden door een andere plek te kiezen, als het ware 'over' hebben, en daarom actief naar prikkels en uitdagingen zoeken.
Zelf heb ik mijn handen vol aan mezelf staande houden in het leven.
Soms kun je iets ook gewoon laten zoals het is
Ik ben dol op de comfort zone en een vaste plek.
Ze geven me houvast in alle tumult.
N.B. Begrijp me niet verkeerd. Ik ontken niet dat het goed is om verschillende perspectieven te onderzoeken en open te staan voor veranderingen. Soms kan het zelfs essentieel zijn voor verbetering.
Maar soms kun je iets gewoon ook even laten.
Omdat het leven al ingewikkeld genoeg is...
Leestip
- Introvert zijn: je kunt toch gewoon jezelf zijn?
- Flexplekken Waarom dat moeilijk is soms.
Heb jij graag een vaste plek, of kun je dat goed loslaten?
Zelfs daar zijn regels voor bedacht. Zo moet je als het even kan altijd met je rug naar het raam toe gaan zitten. Dan kijken mensen tegenover je tegen het licht in en kunnen moeilijker omgaan met je gezichtsuitdrukkingen.
Wat interessant Sjoerd! Dit soort regels kende ik helemaal niet.
Met een beetje afwisseling maak je de groep wat hechter. Dwz als steeds dezelfde naast elkaar gaan zitten, dan gaat dat een subgroepje vormen en dat doet afbraak van de groep als geheel.
Wat Sjoerd zegt herken ik uit vergaderingen in Taiwan. Vaak is het ook praktisch dat degene die zijn/haar blaas niet vertrouwd bij de deur gaat zitten. Mensen die het middelpunt willen zijn in het midden en mensen die er niet van houden dat ze op moeten staan omdat er iemand langs moet, zo ver mogelijk van de deur.
In een vliegtuig vroegen ze bij de balie vaak 'Window or Aisle'. Raam of gangpad. Dan antwoorde ik met rij 88. De lol was dat dat bij een 747 de rij was van een bovendeuren. Die deuren worden nooit gebruikt, maar je had dan wel heel veel beenruimte. Ee paar stewardessen gingen bij het opstijgen en dalen tegenover je zitten, maar die plekken bleven de rest van de vlucht leeg. Had je dus eigenlijk Royal Class. ;-)
Wat slim Ximaar! Dat wist ik helemaal niet!
In het bejaardenhuis waar ik vroeger werkte dronken de bewoners 2x per dag koffie in de 'zaal'. Alle bewoners hadden een vaste plek om te zitten en op een dag besloot de activiteitenbegeleidster alle tafels en stoelen anders te zetten om dit patroon te doorbreken. Het commentaar was niet van de lucht en de bewoners begonnen aan de tafels en stoelen te trekken en alles weer zo terug te zetten zoals het was. Een vaste plaats... blijkbaar voelt dat veilig.
LOL. Ik kan me dat best voorstellen van de bewoners. Wat maakt het toch dat sommige mensen altijd ongevraagd patronen proberen te doorbreken?
Thuis hebben man en ik een vaste plek aan tafel en op de bank en in bed. Ik denk dat de meeste mensen dat hebben. Maar bij het ochtend startoverleg op mijn werk ga ik steevast iedere dag op een andere plek zitten, ik ben de enige die dat doet en het levert altijd even wat verwarring op. Vind ik leuk.
; )
Een vaste plek voelt wel prettig maar op mijn clubje ie het geen wet, kom je wat later dan zoek je een andere plaats. Niets aan de hand.
Het móet niet.
Maar wisseling afdwingen terwijl er geen behoefte aan is? Omdat iemand dat wil?
Een mens is een gewoonte 'dier', eenmaal een veilige, prettige plek nooit meer veranderen. Hans
Ik snap jouw gedachten wel. Ik ga zelfs in wachtkamers vaak (als dat kan) op dezelfde plek zitten.
Vergadertechnisch zijn daar ook theorieën over. Heb je iets te zeggen waarvoor je aandacht wil, dan zoek je een lichte plek. Wil je even niet opvallen, dan zoek je het donker. Is er iemand die confrontatie met je zoekt en heb je daar last van? Dan ga je daar naast zitten. Die persoon heb je dan letterlijk niet meer tegenover je. Zoek je zelf confrontatie? Dan ga je recht tegenover die persoon zitten. Dat werkt allemaal alleen als iedereen steeds de zelfde plek kiest. Dan weet je al van te voren waar iedereen gaat zitten en pas je die strategie toe. Dan is er ook nog de kop van de tafel. Vaak de plek waar de voorzitter van de meeting gaat zitten. Maar ook een kroegtafel kan een kop hebben, waar altijd de zelfde persoon zit. Daar ga je niet zitten, tenzij je bedoeling is om voor een keer de leiding te nemen.
Ik vind dit allemaal heel interessant Vlierbloesem! Dit soort dingen wist ik niet.
Je kan ook een fysieke reden hebben. Ik zit graag op een plek dat ik niet veel opzij hoeft te kijken, ik hou dat met mijn nek namelijk niet lang vol. Op schrijfcursus zeg ik waarom ik graag op een bepaalde plek zit.
Nooit een probleem. Ik ga in de schouwburg ook nooit op de eerste zitten. Liefst ietsje hoger en recht voor het toneel.
We zijn gewontemensen.
Op school hebben we ook allemaal een vaste plek. Een keer ging iemand ergens anders zitten en gelijk de hele dynamiek die er normaal was, was gelijk verstoord
Wonderlijk hoe dat werkt hè?!
Oh nee! Ik heb graag mijn vaste plek. Ik ben net Sheldon uit The Big Bang. Ken je die? Ik houd van vaste plaatsen en routines en zo. En ik kan - heel kinderachtig - enorm balen als er iemand op mijn plekje gaat zitten.
'You're in my spot'! Jazeker ken ik Sheldon, en ik vind hem vaak heel herkenbaar.