Je ziet het pas als je het door hebt
Op mijn maandag- en dinsdagochtend hardlooprondje, rek en strek ik aan het eind van mijn route altijd bij ‘de tweede brug’.
Omdat het water al tijden laag staat, zijn veel stenen zichtbaar geworden.
Elke ochtend dwaalt mijn blik langs die stenen, maar vanochtend zag ik het ineens!
Ineens zag ik het!
Die ene grote steen heeft een gezicht!
En nu ik dat eenmaal heb gezien, snap ik niet dat ik het niet eerder zag! Of zoals wijlen Johan Cruijff zei:
‘Je ziet het pas als je het door hebt.’
Is het niet prachtig?!
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ik denk dat het een plastic zak is, aan de vouwen te zien. Maar ik zie het gezicht ook.
Nee, het is heus een steen.
Het lijkt wel een plastic zak. En ehm, ik zie het gezicht niet…:(
Plastiek hoort zo wie zo niet in de natuur thuis en dat is dit wel. Lijkt wat op een verdrietige paardekop. Die steen met die gaatjes er in rechts onder trok ook mijn aandacht. daar ik ook van stenen houdt.
Het is een steen Tine.
Ik zie een paardenhoofd…
(bovenaan de manen, onderaan zijn snuit)