Staat van ontkenning
Mijn leven bestaat uit twee delen.
Een deel vóór 10 augustus.
En een deel na 10 augustus.
Ogenschijnlijk lijkt het leven door te gaan.
Verdoving als zelfbescherming
Maar soms vraag ik me af of het allemaal wel echt tot me doordringt. Iemand zei tegen me:
'Dat gevoel van verdoving kan een zelfbescherming zijn, ga je er niet tegen verzetten alsjeblieft.'
En ineens moest ik denken aan een scène uit de film Monty Python and the holey grail.
Staat van ontkenning
Daarin is de Black Knight ook in een staat van ontkenning over zijn verwondingen.
Soms voel ik me als de Black Knight in onderstaand fragment.
Met King Arthur in de rol van Het Leven dat ons soms alle hoeken van het leven laat zien...
Mijn hoofd weet het ondenkbare.
Maar mijn hart kan het alleen maar met héle kleine beetjes tot zich nemen.
Lees ook: Ik ben die moeder niet.
❤️
❤
❤😘
Zo waar
❤️
❤
De tijd......☯
Het is ook niet niks. En elke dag is weer een nieuwe dag die je niet samen mee maakt. De wisseling van de seizoenen en van de maanden. Maar elk klein stapje is een stapje en dat je er over nadenkt is ook een stap. Mooie herinneringen blijven en zullen ook stapje bij stapje binnen blijven komen. Ik hoop dat je toch heel vaak met een lach terug mag denken aan de dagen voor de bewuste datum. Dikke knuffel…
Dankjewel Geldover.
Ach Nicole, het rouwproces is zo moeilijk en duurt zo lang. Van zo’n groot verdriet kun je depressief worden. Praat erover en schrijf erover. Wij kunnen je helaas niet helpen maar een luisterend oor helpt toch een klein beetje. En telkens opnieuw je verdriet uiten helpt misschien een depressie voorkomen, maar het verdriet wordt er niet minder om helaas. Ik wens je heel veel sterkte net zoals de andere lezers dat doen. En blijf erover schrijven als dat je helpt.
Liefs
Josephine
Ook de tijd heeft even nodig...
Pijn, verdriet een gemis het kan lang blijven sudderen in je hoofd, je hart in je leven.
Geef het maar de ruimte. Hans
❤️
Heel veel sterkte lieve Nicole! Ik vind het mooi zoals je omschrijft hoe je verder leeft met deze grote wond die het leven je toebracht. Daar kunnen heel veel mensen die ook een groot verdriet moeten dragen zich door gesteund voelen.
Ik zelf put ook troost uit het beeld van een boom, die in de stormen van het leven al veel grote takken is verloren. Je blijft zien dat die takken missen. De boom wordt niet meer zoals hij eerder was. Maar toch staat hij er nog en groeien er weer nieuwe takjes aan en in de lente komen er weer groene blaadjes aan....
Nogmaals heel veel sterkte ❤️
liefs van Alice K.
Wat een mooi beeld van die boom Alice! Dankjewel voor daarvoor! Die ga ik onthouden.
'Mijn hart kan het alleen maar met héle kleine beetjes tot zich nemen'. Dat is mooi gezegd en ik denk dat die vorm van zelfbescherming daarom ook helemaal niet zo 'verkeerd' is. Liefs!
De liefde maakt alles nieuw, sterkte.
<3
Laat ik voor mijzelf spreken, want iedereen is anders. Maar voor mij blijft de pijn, maar ik raak daaraan gewend. De muziek die mijn overleden vriend speelde, kan ik niet meer draaien. Dan moet ik huilen. Elke keer weer. Wat we samen hadden wordt steeds verder afgebroken. Maar de pijn blijft. Toch leef ik verder.
Ik voel met je mee Vlierbloesem.
Veel sterkte en een dikke knuffel