Spullen lenen en uitlenen
Last updated on July 17th, 2023 at 11:02 am
Spullen lénen in plaats van kopen is een mooie manier om je kosten laag te houden. En je huis opgeruimd.
En het past ook heel goed bij een eenvoudiger leven. Of als je net Marie Kondo hebt gelezen!
Liever niet kopen als je het maar zelden nodig hebt
Mijn man en ik zijn bijvoorbeeld geen van tweeën handig. Dat betekent dat we slecht voorzien zijn van goede gereedschappen. Dus als er dan eens een keer een klusje moet worden gedaan, hebben we de benodigde spullen niet. Maar omdat het maar zo weinig voorkomt willen we zo’n stuk gereedschap eigenlijk ook niet kópen.
In zo’n geval biedt de deeleconomie uitkomst. Op bijvoorbeeld de site Peerby. Daar type je in wat je nodig hebt, en je krijgt een overzicht van mensen die dat te leen aanbieden!
Biker Arie zoekt een bakvorm : )
Dat deed stoere Biker Arie uit onderstaand filmpje doet dat ook. En dat levert kostelijke beelden op. Kijk maar:
Mijn favoriete scène
Mijn favoriete scène uit het filmpje is de mevrouw in het blauw. Ze kijkt compleet langs de stoere Arie heen omdat ze niet verwacht dat hij degene is die de taartvorm wil hebben!
Is spullen lenen niet linke soep?
Zelf vind ik spullen lenen best een beetje eng.
Niet vanwege de mensen die me iets lenen, maar omdat ik bang ben dat ik het per ongeluk beschadig.
Of erger nog: kapot maak. Ik ben namelijk niet zo handig. Maar bij Centraal Beheer, de verzekeringsmaatschappijd die verantwoordelijk is voor het leuke filmpje, verzekeren ze spullen die je van iemand leent gewoon mee. Ik moet zeggen dat ik dit een geruststellend idee vind.
Zo kun je veilig lenen.
Meer informatie vind je hier.
Leen jij wel eens spullen van iemand? En hoe ervaar je dat?
Aan wildvreemden zou ik zeker niets uitlenen want je hebt geen zekerheid of je het uitgeleende nog terugkrijgt en in welke staat het zal zijn als je het terugkrijgt. Ik ontleen zelf ook niets van anderen uit schrik dat ik het zou breken of beschadigen. Het enige wat ik zelf ontleen, zijn boeken van de bieb en daar draag ik heel goed zorg voor zodat ik ze terug kan inleveren in de staat waarin ik ze ontving.
Aan mijn kinderen leen ik wel regelmatig gerief uit en uit ervaring weet ik dat wat ik hen ‘leende’ niet meer terugzien…… Zoonlief heeft een jaar of twee geleden onze vouwladder, tuinhark, schop en ruifel komen ‘lenen’ om in zijn tuin te werken. Zijn tuintje is nog steeds niet in orde en wij hebben ons tuingereedschap nog steeds niet terug. Wij hebben dan maar voor onszelf een nieuwe vouwladder en nieuw tuingereedschap aangeschaft omdat we het zelf nodig hadden. Hij nam een aantal jaar geleden eens twee dekbedden met dekbedovertrekken, onderlakens en kussenslopen mee omdat hij logés had. Logés heeft hij niet meer maar het geleende linnen hebben we nog steeds niet terug. We hebben het nu wel niet nodig maar als de kinderen van onze dochter komen logeren, moeten ze hun eigen dekbed meebrengen.
Ik vind het niet leuk dat, als ik aan onze zoon iets uitleen, ik dat gegarandeerd niet meer terugzie. Ik denk dat het vooral nonchalance is van zijn kant…..
Dat is niet zo netjes van je zoon inderdaad. Hoe reageert hij als je het er met hem over hebt? Misschien heeft hij het zelf niet eens door?
Zelf leen ik zelden iets. Maar van ons wordt wel geleend. Mijn man is handig en heeft veel gereedschap en bijvoorbeeld ook grote ladders. Dorpsgenoten weten dit en vragen best vaak of ze iets mogen gebruiken.
Een buurvrouw , hoogbejaard, komt regelmatig rijst, suiker of peterselie te kort. Dus ja, wij lenen uit. En als we bv. veel bonen of tomaten in de moestuin hebben dan delen we ook uit. Het is gewoon leuk om mensen een plezier te doen. Maar persoonlijke spullen zoals boeken,leen ik niet meer uit. Stomvervelend als je na een tijd moet vragen of het boek al uitgelezen is.
Mensen een plezier te doen vind ik ook fijn Louloudi. Het is leuk om te zien dat iemand ergens blij mee is.
Lenen doet wenen. Helaas gaat dit altijd op voor de uitlener. Spullen uitlenen staat dan bij de meesten, die net als mij niet goed nee kunnen zeggen, op ergernisfactor nummer 1.
De meeste uitleners zijn mensen die net als ik hebben moeten sparen om door de jaren heen een ruim arsenaal aan goed gereedschap aan te kunnen schaffen. Omdat ze er zelf voor hebben moeten werken zijn ze er erg zuinig op.
Leners echter gaan al dan niet bewust respectloos met andermans spullen om. Meestal hebben ze twee linkerhanden wat dan de oorzaak is dat je zeker met electrisch- of met een met benzinemotor aangedreven stuk gereedschap, voor 99% de garantie hebt dat het kapot terug komt. Het geijkte antwoord van de lener is dan: “dat was al kapot.” Of zoals mijn caravan, die hier volgens de drammende lener hier toch maar ongebruikt stond, die een schadepostje van ruim 3000 gulden opleverde. Zijn excuus was: “had je hem maar niet aan mij moeten uitlenen.”
Ik ben inmiddels 63 jaar oud en ben voor de derde keer allemaal nieuw gereedschap aan het aanschaffen omdat leners het allemaal gemold hebben of niet terug brachten. Zelfs eenvoudig handgereedschap zoals houtbeitels kunnen de meesten niet mee omgaan. Ook die krijg je terug met stukken eruit. Kijk, dit was allemaal niet nodig geweest als ik op jonge leeftijd NEE had durven te zeggen. Dan had ik nu nog kunnen genieten van mijn eerste gereedschap.
Vorig jaar kocht ik aanhanger nummer drie. Nieuw, met hoge opstaande randen zoals tuinders die ook gebruiken. Die gebruik ik twee maal per jaar om snoeiafval naar het stort te brengen. Ritje nummer drie was een buurtbewoner die hardnekkig bleef aandringen. Bij terugkomst gaf hij gelijk aan dat het kapotte neuswiel “al was”. Mijn kosten 60 Euro. De verkoper van de aanhangwagen lachtte van oor tot oor. Hij herinnerde mij aan zijn advies bij de aankoop. “Ik had je toch gezegd, het langste plezier heb je ervan als je hem nooit uitleent.” Helaas is dat de bittere waarheid.
Sommigen zullen nu zeggen dat ik dan maar niet had moeten uitlenen. Dat klopt. Maar hulpvaardigheid zit nu eenmaal in mijn karakter. En ik ben nou eenmaal niet assertief.
Als nu iemand vraagt om iets te lenen zoals recentelijk een buurtbewoonster een heggenschaar nodig had, dan krijgt ze die. Maar wel uit het speciaal hiervoor aangeschafte arsenaal goedkoop handgereedschap van de Aldi of de 5 euro bak van de Gamma. Zo’n schaar heb ik zelf ook gaf ze aan een wees naar mijn dure gemotoriseerde Stihl heggenschaar. He, wat jammer nou XXX, maar dat dure gereedschap kan ik niet uitlenen. Dat heb ik nl samen met mijn broers gekocht met de afspraak dat het aan niemand uitgeleend word. Ik weet het, het is niet netjes een leugentje voor eigen bestwil. Maar liever dit dan weer met de brokken blijven zitten. Ik wil deze frustraties gewoon niet meer. Vandaar dus. Wellicht noemt u mijn gedrag egoïstisch. Dat vind ik niet, want zelf zal ik nooit lenen. Ik koop het of huur wat ik nodig heb.
En de eerste zin van het relaas van de topic starter. ” Spullen lénen in plaats van kopen is een mooie manier om je kosten laag te houden. En je huis opgeruimd.
Daar heeft ze helemaal gelijk in. Met lenen bespaar je inderdaad heel veel geld mee. Het gaat wel altijd over de ruggen van anderen. En je huis opgeruimd dat klopt ook, want ik heb de hele garage vol met gereedschap staan. Dit soort uitspraken vind ik dan weer egoïstisch.
Ik kan nog wel even doorgaan hiermee en mijn lijstje afmaken over niet terug gebrachte boeken, LP’s Cd’s en nog vele andere zaken zoals uitgeleend geld dat nooit terug kwam. Maar ik laat het hierbij. Want hoe vaker ik het woord lenen lees of schrijf hoe gefrustreerder ik word.
En uitleners denk ook aan de juridische gevolgen als u met uw goedheid iets uitleent. Gevaarlijk gereedschap dat u uit leent zoals cirkelzagen, kettingzagen etc. dient een training aan vooraf te gaan, met alle bijbehorende veiligheidseisen. Deze training dient u zelf te geven. Bovendien dient dit soort gereedschappen jaarlijks gekeurd te worden. Iets wat veelal niet gebeurd. Zijn er toevallig wat kleine mankementjes aan het apparaat, dan bent u juridisch gelijk de klos.
Een uitlener van een niet jaarlijks gekeurd huishoudtrapje met een mankement leverde lichamelijk letsel op voor de gebruiker. Deze stelde de uitlener aansprakelijk voor alle geleden en nog te lijden schade. Na een jarenlange procedure werd de lener in haar gelijk gesteld. Het is maar dat u het weet.
En leners, denk na voordat je iets leent. Maak geen misbruik van de goedheid van je medemens. Hulp vragen is normaal en doet iedereen graag. Maar laat de kerk in het midden. Maak er geen structurele vanzelfsprekendheid van.
Jeetje dat is echt ontzettend lomp: ‘Had je hem maar niet aan mij moeten uitlenen.’
Ik kan me voorstellen dat je met zulke slechte ervaringen niet meer graag uitleent.
Wat een leuke video, ik vind sites zoals peerby erg goed. Het is een stuk duurzamer als je van elkaar kunt lenen in plaats van alles te kopen voor eenmalig gebruik.
Ja, het is absoluut beter voor het milieu. En zeker als je iets maar zelden gebruikt is een keer lenen een goede oplossing.
Grappig om de reacties van die mensen te zien. En wat een leuk initiatief om zo dingen te kunnen delen. Ik leen ook weleens wat uit of leen wel eens iets. Meestal inderdaad een product die je haast nooit gebruikt. Maar dit concept kende ik eigenlijk nog niet. Wel eentje om te onthouden.
Ja hè? Ik vind het echt een leuk concept. Hoewel uit de reacties hierboven staat wel blijkt dat het staat of valt met de correctheid van de leners.
Als zij dingen kapot terug geven zonder daarvoor de verantwoordelijkheid te nemen knappen de gulle leners behoorlijk af.