Pap, stuur anders even een groene specht!
Ik kwam terug van mijn hardlooprondje, en ineens overviel het me.
Het gemis van mijn vader.
Dus ik keek eens omhoog naar de lucht en zei: ‘Pap, ik mis je.’
Stuur anders even een groene specht als teken!
Toen bedacht ik:
‘Stuur anders even een groene specht als teken!’
Verwachtingsvol keek ik om me heen.
Maar geen groene specht.
Wel vloog er een eenzame merel voorbij.
Zou dat dan?
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Aawh.. misschien was het alsnog gewoon een teken. Sterkte!
Je vader was vast een grapjas en gaat nu nog even door met zijn grappen.
Wat ik zelf trouwens heel bijzonder vind is dat ik sinds het overlijden van mijn vriendin echt op de meest rare plekken lieveheersbeestjes tegenkom. Wie weet!
Dat is ook apart inderdaad!
Gek hoe het je dan (schijnbaar uit het niets) ineens kan overvallen hè? Ik geloof nooit in tekenen, maar ik denk zeker dat bepaalde dingen je echt aan iemand kunnen herinneren.
Gek is dat, he? Zomaar ineens uit het niks kan dat tevoorschijn komen. Heel bizar. Sterkte Nicole. Een groene specht zie je niet zo vaak, toch. Ik denk dat je vader alleen een merel bij de hand had.
O, dat missen snap ik zo goed.
Ik mis mijn vader ook zo vaak.
Ik sla even een arm om je heen.
Dankjewel!