Mommy Wars: volgens mij bestaan ze niet
De zogenaamde Mommy Wars. Ze worden volgens mij behoorlijk overdreven.
De meeste vrouwen zijn onderling wel degelijk tolerant en solidair.
Ik schreef er over op Het Moederfront.
Similar Posts
Ik kocht een Monet voor 1,- : )
Vanochtend kwam ik bij de Xenos een mooie kartonnen plaat tegen van Monet voor maar 1,-. Ze hadden er meerdere, maar ik koos voor de afbeelding met een brug. Want ik vind een brug mooi…
Wat zou je doen met een extra dag in de week? + Linkparty reminder
De vraag van het Tea Topic vandaag is: ‘Wat zou je doen met een extra dag in de week?’ Een intrigerende vraag! Wat zou je doen met een extra dag in de week? Ik raakte…
Kerstbord in de groene keukenkast
In mijn groene keukenkastje, zet ik altijd een bord dat het seizoen weerspiegelt. Van mijn schoonmoeder heb ik vier borden, met op elk bord een ander seizoen. Kerstbord gevonden in de kelder Maar in de…
Ik ben hard aan het werk! Ook al lijkt het misschien niet zo ; )
Soms lijkt het misschien alsof ik ‘niets’ doe, maar schijn bedriegt! Als ik in het zonnetje een boek zit te lezen, ben ik vaak wel degelijk aan het werk. Dan lees ik bijvoorbeeld boeken om…
Zo vieren wij Kerstavond
‘Bij ons thuis vierden we altijd heel gezellig Kerstavond. Ik heb daar zúlke mooie herinneringen aan….’ Dat hoop ik dat mijn kinderen later verzuchten. En dan mogen ze wat mij betreft ook best een traantje…
De term Mommy Wars doet het waarschijnlijk erger voorkomen dan het is, maar ik zie het wel degelijk soms gebeuren dat moeders al meteen een oordeel klaar hebben omdat je een bepaalde keuze maakt die ze zelf niet zouden maken. En dat is jammer. Gelukkig gebeurt het nog veel vaker dat men elkaar wel gewoon lekker in hun waarde laat.
Nou… ik weet het niet hoor. Zeker op gebied van gezond eten en opvoedregels zie ik soms hele felle en foute reacties, zowel op Facebook als op het schoolplein.
Ik probeer er niet aan mee te doen, maar sommige mensen halen me echt het bloed onder de nagels vandaan (de moeder wiens zoon mijn zoon op school beet omdat hij dacht dat het iemand anders was(?), en daar geen excuses voor aanbood, maar vervolgens wel een paar dagen later in de bibliotheek keihard zei: “zeg, die hondenpoep die daar ligt, die heeft jouw zoon zeker naar binnen gesleept?” Daar was ik toen ook niet heel beleefd tegen.) Laten we het erop houden dat we heel passief-agressief nog altijd net doen of de ander niet bestaat.
Jeetje, dat is inderdaad niet erg prettig Sjoukje!
Ik denk dat het een stuk zwaarder klinkt als het echt is, maar ik geloof dat het wel degelijk bestaat.. heel erg jammer!
Ik denk dat het over het algemeen meevalt. Af en toe denk ik ook wat, maar zeg nooit iets tegen de desbetreffende moeder. Ik doe het zelf ook niet perfect en ik denk dat de meeste moeders ook gewoon hun best doen.
Precies, dat denk ik ook Maria.