Huh? Waar zijn de kinderen? Moederschap in beeld
Na bijna twee jaar iedereen thuis, is het vandaag voor het eerst zo ver:
Alle kinderen zijn weg.
Voor het eerst in hele lange tijd zijn ze allebei naar school.
Het voelt als het eind van een tijdperk.
Ik vraag me af of het later ook zo de geschiedenisboeken in gaat: 'Het Coronatijdperk.'
Het voelt raar
Ook al is het goed dat het leven weer zijn normale gang krijgt, het is wel wat onwennig. In de afgelopen twee jaar ben ik er toch aan gewend geraakt dat ze steeds thuis waren.
Ineens voelen de kinderen letterlijk en figuurlijk een stuk verder weg.
Het doet me denken aan de tegeltjeswijsheid:
'Moeder worden is een wonder, moeder zijn een heel gedonder.'
Verbonden met onzichtbare koorden
Op de School voor Intuïtieve Ontwikkeling leer ik over zogenoemde energiekoorden. Dat zijn als het ware onzichtbare verbindingen. Nu de kinderen allemaal weg zijn, voel ik die als het ware uitrekken. En ik vraag me af:
'Wat wil ik met die energiekoorden? Wil ik ze schoonmaken? Niet doorknippen in ieder geval! En wat willen mijn kinderen?'
N.B. Net toen ik mij flink wilde wentelen in een golf van melancholie en heimwee over 'voorbije tijden' waren ze alweer thuis.
Een trein die niet ging, en lessen die uitvielen.
De oudste van mij ging tijdelijk op stage in Volendam, dat was ook even wennen.
het is wel wennen, neem ik aan..
een trein die niet ging...
of de beslommeringen van elke dag
groeten,
Dat is zeker weer wennen...al zijn ze hier allemaal de deur uit
Het went nooit haha
Maar doel is toch het loslaten en een eigen leven opbouwen
Groetjes
Sommige moeders zullen blij zijn met even een rustmoment
Wow, dan heb je ze wel heel lang allemaal (of gedeeltelijk) thuis gehad. DAt was hier toch niet aan de orde. Het zal best weer wennen zijn dan.
Ruim twee jaar Mrs. T!
Hahaha! Dat was dus maar van korte duur. Ik vind het altijd raar als mijn kind een verre vliegreis maakt (is nu al weer lang geleden) en dan een halve dag ergens in de lucht hangt. Brrrr....
Ja, dat vind ik ook niks Nicky!
Als de kinderen weer van huis zijn, is het huis toch stiller dan je gewend was.
Moeders hebben zeker een sterke energieband met haar kinderen.
Gelukkig zijn ze nu wel weer thuis onder moeders vleugels. Hans
Wij zijn al zo lang met zijn tweetjes dat ik er niet aan moet denken die rust op te geven. Ons kroost heeft inmiddels eigen gezinnen waar uitvliegen ook aan de orde komt.
mijn zoon gaat al jaren werken,
maar ik herinner me dat die helemaal niet graag naar school ging
.Een @->- voor jou.
Dat zal zeker gek voelen, allemaal de deur uit ineens.
Ik wilde iets gaan zeggen over nog geen einde aan een tijdperk, want uitvallende lessen, maar die ontdekking deed je zelf aan het einde van de blog ook al;).
En zeker weten dat de afgelopen jaren de geschiedenisboeken in zullen gaan!