Kom ik ineens een foto van mijn vader tegen…
Ik zat te zoeken naar een foto, kom ik ineens een foto van mijn vader tegen…
Ik weet niet of ik heel hard moet huilen, of juist blij glimlachen…
Pap, ik mis je!
Similar Posts
Gewoon even de kop in het zand
In principe vind ik dat je dingen onder ogen moet zien. Ook als dat pijnlijk is. Maar soms is het ook wel eens even prettig om even ‘te duiken’ en te doen alsof je neus…
Broekrok
Is het een broek? Neeeee! Is het een rok? Neeee! Het is een Broekrok! Ik groeide op in de jaren zeventig. En ik herinner me dat mijn moeder er eentje droeg. Een broekrok! Hij was…
Ik ben helemaal geen vakantiemens
Facebook stroomt vol met vakantiefoto’s, en ook op blogs verschijnen blije verslagen van vakanties. Omdat ik zelf helemaal geen vakantieganger ben, vind ik het altijd weer leuk om gelijkgestemden tegen te komen. Daarom leek het…
Het lijkt heel wat…
… maar zo ga ik door het leven sinds 10 augustus. ‘Going through the motions.’ ‘Fake it, till you make it.’ Totdat het beter wordt. Maar tot die tijd wil ik het liefst helemaal niets….
Wat een lieve foto!
Wat een lieve foto!
❤️
Misschien wel allebei, ik had het gelinkte logje gemist dus alsnog bij deze m’n oprechte medeleven.
Het is ook nog maar heel kort geleden om iemand die je na aan het hart ligt te moeten missen.
Dankjewel Riet.
Gewoon blij mee zijn en er van genieten!
Heel veel mensen hebben geen foto van hun familie. Denk maar eens aan geadopteerden of vluchtelingen!
Mooi lijstje kopen en zet hem bvb op je nachtkastje.
Fijne dag!
Jij had duidelijk een goede band met je vader. Het is een stralende foto!
Misschien dat het toeval je een steuntje geeft
Dat is een mooie gedachte Izerina! Dankjewel.
Huilen of lachen maakt hierbij niet zoveel uit denk ik. Allebei goed!
Dergelijke onverwachte zaken kunnen vrij hard of heftig binnenkomen heb ik enige jaren geleden ook gemerkt. Ik kreeg een brief bezorgd waarop het adres geschreven was in een volmaakte kopie was van mijn vaders handschrift. Probleem was dat mijn vader al een jaar of 13 ervoor het tijdelijke met het eeuwige had verwisseld en dus fysiek niet in staat was om überhaupt een brief te sturen. Bleek dat de brief afkomstig was van een oud-klasgenoot uit mijn lagereschooltijd, de zoon van een neef van mijn vader.
Je schrikt even en eerlijk waar, ik was even van slag.
Leermoment was dat een handschrift erfelijk is en dat het dus geen verdienste is als je een mooi of lelijk handschrift hebt.
Oh, ik kan me je schrik helemaal voorstellen Willem! Het is dan misschien toch even alsof het toch een brief is van je vader. Wel bijzonder zeg dat die oud klasgenoot nu nog een brief stuurde!
Wat een leuke foto van je lieve vader. Zo oogt hij mij wel toe. Zo goed dat je hier even een blog aan wijd. Ouders behouden altijd een plekje in je hart.
Mijn vader overleed in 2005, ik mis hem ook nog steeds.
Ach Nicole, dat verdriet blijft.
Mijn vader overleed 50 jaar geleden, het doet nog steeds pijn.
Wees blij en trots dat hij je vader was.
Groeten
Loes
Heel zuinig op zijn…
Dat is een moment met een mix van gevoelens, hij is er even, maar ook eigenlijk niet. Hans
koester hem, het is zo’n foto die je altijd bij moet houden
-Een @->- voor jou.
Prachtig! En misschien een glimlach met een traan? Zó dubbel, dit soort dingen.
Dat is een mooi combinatie inderdaad Naomi.
Dat kan heel confronterend zijn. Met mijn vader gaat het nu niet best, het gaat niet lang meer duren.
Mooie foto , wat zal je hem missen .
Lieve foto en ook nog eens in je lievelingsstoel. Koester ‘m maar.
Wel een prachtige foto! Maar inderdaad; dat soort dingen kunnen je ineens overvallen. Maar dat geeft toch niks? Je moet gewoon doen wat voor jou het beste voelt. Lachen of huilen. Je mag zelf kiezen. En soms is het lachen en soms is het huilen.
Soms heb je dat gevoel he Nicole.
Maar wat staat hij leuk op de foto, zo blij met het hondje.
Dat missen o dat begrijp ik zo goed, even slikken.
Dank jullie wel allemaal voor de warme en fijne reacties. Dat doet me heel veel goed!