Gewonigheid vind je... overal

gewonigheid

Ik was in de bibliotheek en luisterde onwillekeurig naar de conversatie die zich tussen een moeder met kind en een bibliotheekmedewerker afspeelde.

'Het boek is uitgeleend mevrouw!'

Blijkbaar zocht ze een bepaald boek, en de bibliotheekmedewerker had voor de moeder in de computer opgezocht waar het in vredesnaam was.

'Het is uitgeleend mevrouw,' concludeerde hij uiteindelijk.
'Oh nou ja,' reageerde de vrouw laconiek. En zei zoals moeders dat doen tegen haar kind:

'Het boek is uitgeleend! Het is er niet!'

En ze maakte aanstalten om verder te lopen.

Maar de bibliotheekmedewerker had nu geïnvesteerd in het geval, en liet niet zomaar los.

Te laat!

'Jahaaa,' zei hij op gedragen toon tegen het kind. 'De meneer die het boek heeft geleend is ook wel veeeel te laat met inleveren!'
'Wanneer had hij het dan moeten inleveren?' vroeg de moeder met hernieuwde interesse.
'Op 17 januari,' verklaarde de bibliotheekmedewerker triomfantelijk.

Het was die dag 21 januari, en ik dacht bij mezelf dat ik het nog wel vond meevallen met dat 'te laat' inleveren. Maar terwijl de moeder en de bibliotheekmedewerker een blik uitwisselden van: 'Waar moet dat naartoe met de wereld!' piepte het kind vol begrip:

'Hij heeft het boek zeker nog niet uit, hè mama?'

Zoals Dirk de Wachter ook schrijft in Vertroostingen: veel liefs vind je in de gewonigheid van het dagelijks leven.

Vergelijkbare berichten

11 reacties

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.