Geïnspireerd door…
Op een zonnige zondagmiddag gingen we Gezellig met het gezin wandelen. Maar allemachtig, wat liepen die kinderen traag!
Van narigheid ging ik maar onder een boom op ze zitten wachten.
Mijn jongste dochter maakte bovenstaande foto, die me deed denken aan het liedje: ‘Er zat een klein zigeurmeisje huilend op een steen.’
Pleur op moederlief
Toen de kinderen nog klein waren schreef ik op mijn blog Berichten van Het Moederfront mijn eigen versie.
Dankzij corona is hij actueler dan ooit…
‘Er zat een Thuisblijfmoedertje,
huilend op een steen.
Huilend, huilend, nooit een keer alleen.
Pleur op moederlief!
Droog je tranen af,
jij verlangde kinderen,
alleen zijn kun je in je graf!’
Haha grappig gedichtje. Dat alleen zijn kan hopelijk ook wat eerder, als ze de deur uit zijn! ;-)
Das een veel betere tekst!
Kop op
Er komen betere tijden.
Bemeodigende groet,
Dankjewel Rob.
Ach voor je het weet zit je daar alleen…
Haha, leuke versie heb je ervan gemaakt.
😂😂
whahahahhaa, dat liedje… geweldig.
Love As Always
Di mario
Helemaal in uppie bij de boom. Even eruit om te wandelen. Daar heb je gelijk in. Verdrietig. Ik hoop gauw virus weg gaat. Kunnen weer dan normaal doen. Niet verdrietig zijn. Triest geschreven….
Ha zigeunermeisje!
Kop op!
Lekker een frisse neus halen, da’s gezond en verder… la-ma-waaie!
Goed weekend!
Marlou
Haha wat een leuk gedichtje! Mooie foto ook!
Je mag dankbaar zijn dat je zonder veel vreemde mensen om je heen kunt wandelen. Hans
Dat mag ik zeker. Wij wonen in het buitengebied dus dat is geen probleem.
Oooh dat is wel een hele leuke versie van dit bekende kinderliedje
Deze versie kende ik niet :)
Leuk.
Daar zit je dan mooi onder de boom:)
Het komt goed he Nicole, al duurt het wel even…
Haha! Geweldig! Maar ik zou ook wel een keer alleen thuis willen zijn. Ik hoop dat Vriendjelief snel weer mag buitenspelen.
Echt hè….