Er is geen jarig?

er is er geen jarig

Vandaag is het 12 mei.

De verjaardag van mijn vader.

Kun je een verjaardag vieren van iemand die niet langer op deez' aardkloot verblijft?

Moet je dat überhaupt willen?

Vieren misschien niet.

Maar ik denk vandaag wel graag in dankbaarheid aan mijn vader.

Dag pap, hoe is het daar in het licht?

Ik denk aan je.

Vergelijkbare berichten

22 reacties

  1. Lastig he, die verjaardagen en andere feestdagen. Ik drink op de avond voor de verjaardagen van mijn kinderen altijd een glas port...en proost op ze. Zo gedenk ik ze, op een feestelijke manier. Maar dat kon ik pas na een paar jaar, de eerste jaren had ik nog niet uitgevonden wat goed voor mij paste bij herdenken met een lach en een traan.

    1. Wat moooi zoals je dat beschrijft Greet. Het is dus ook een kwestie van ontdekken en leren wat een goede vorm is voor je als ik het goed begrijp.

  2. Het gemis blijft. Wij gaan meestal met sterf- en verjaardag naar de begraafplaats bloemen brengen. Daarna herinneringen ophalen en met zussen even bijpraten bij het Onland. Met krentenwegge niet te vergeten !

  3. Moeilijke dag. En vieren weet ik niet, maar je kunt zeker aan iemand denken. Ik koop dan soms toch iets lekkers voor mezelf of bloemen, op dat soort dagen. Als troost, denk ik.

  4. Mijn vader is in september overleden en in juli jarig. Ik vind het zelf een beetje raar om de verjaardag te vieren., maar ik weet niet wat mijn moeder wil.....Ik ken wel mensen die uiteten gaan t.a.v de overleden persoon.

  5. Het blijven altijd moeilijke dagen. Mijn zussen en ik gingen op de verjaardag van mijn vader koffie drinken bij mijn moeder. Met iets lekkers bij de koffie en een keukenrol op tafel. Want er was er altijd wel eentje bij die ineens begon te snikken en binnen no time zaten we dan allemaal te huilen. Hoop dat je de dag goed door gekomen bent.

  6. Sterkte, het wordt makkelijker maar het verdriet blijft altijd, gaat nooit meer weg. Wordt alleen ander soort verdriet met meer ruimte om te genieten van herinneringen.
    12 Mei 1993, de sterfdag van mijn mama, zij was jarig op 27 april, zij was toen net 50 geworden. Ik was 25. Nog steeds een verdrietige dag, zowel de verjaardag als de sterfdag.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.