Vandaag is het 12 mei.
De verjaardag van mijn vader.
Kun je een verjaardag vieren van iemand die niet langer op deez’ aardkloot verblijft?
Moet je dat überhaupt willen?
Vieren misschien niet.
Maar ik denk vandaag wel graag in dankbaarheid aan mijn vader.
Dag pap, hoe is het daar in het licht?
Ik denk aan je.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Nicole Orriëns studeerde psychologie aan de Universiteit Utrecht. In 2001 begon ze haar eerste blog, en sindsdien werkt ze als fulltime blogger en heeft haar eigen bedrijf: Professional Blogging Services.
Haar academische achtergrond gebruikt ze om antwoorden en informatie te vinden over zaken waarmee iedereen in het dagelijks leven te maken krijgt.
Ze is getrouwd en heeft samen met haar man vijf kinderen. Ze woont op het Achterhoekse platteland.
Last updated on February 4th, 2024 at 11:33 am Pijn in de nek is, zoals…
Last updated on August 28th, 2023 at 12:46 pmIk heb een nieuwe guilty pleasure… Herinneren…
Last updated on July 4th, 2022 at 02:27 pm Als ik met de trein ga,…
Last updated on August 5th, 2024 at 09:18 amIk heb een zwak voor tassen. Tassen…
Last updated on July 10th, 2023 at 04:28 pm ‘Elektrische fiets!’ snoof ik altijd minachtend…
Last updated on November 29th, 2023 at 11:44 am Hoe krijg je cholesterol omlaag zonder…
This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.
Moeilijke dag. En vieren weet ik niet, maar je kunt zeker aan iemand denken. Ik koop dan soms toch iets lekkers voor mezelf of bloemen, op dat soort dagen. Als troost, denk ik.
Ik voel met je mee, mijn vaders verjaardag is ook binnenkort. Het blijft toch een bijzondere dag, waarop ik extra aan hem denk.
Ja hè? Dat merk ik inderdaad ook Judy.
Mijn vader is in september overleden en in juli jarig. Ik vind het zelf een beetje raar om de verjaardag te vieren., maar ik weet niet wat mijn moeder wil…..Ik ken wel mensen die uiteten gaan t.a.v de overleden persoon.
Mijn nichtje zei ooit”Jammer,dat de hemel geen adres heeft,anders stuurden we opa een kaartje”.
Wat mooi gezegd!
Het blijven altijd moeilijke dagen. Mijn zussen en ik gingen op de verjaardag van mijn vader koffie drinken bij mijn moeder. Met iets lekkers bij de koffie en een keukenrol op tafel. Want er was er altijd wel eentje bij die ineens begon te snikken en binnen no time zaten we dan allemaal te huilen. Hoop dat je de dag goed door gekomen bent.
Ik moet glimlachen om de keukenrol Nicky, ook al is het natuurlijk verdrietig. Maar ook herkenbaar.
Sterkte, het wordt makkelijker maar het verdriet blijft altijd, gaat nooit meer weg. Wordt alleen ander soort verdriet met meer ruimte om te genieten van herinneringen.
12 Mei 1993, de sterfdag van mijn mama, zij was jarig op 27 april, zij was toen net 50 geworden. Ik was 25. Nog steeds een verdrietige dag, zowel de verjaardag als de sterfdag.
Wat een schrik moet dat zijn geweest Niekje. Dat is toch relatief jong!