En? Hoe gaat het nou met jou?!
Ken je die vraag? 'En, hoe gaat het nou met jou?'
In combinatie met de juiste toon, en een blik van oprechte interesse leidt deze vraag bij menigeen tot tranen. Is dat niet wonderlijk? Dragen we allemaal zoveel leed met ons mee, dat bij kleine blijken van medeleven onmiddellijk de waterlanders vloeien? Ik ben er zelf ook beslist niet vrij van! Hoewel het wel afhankelijk is van wíé me iets vraagt. En of ik het gevoel krijg dat ze het antwoord echt willen weten. Maar dan kan die vraag ook bij mij op gevoelige plekken drukken. Ergens is het ook wel mooi: dat zo'n vraag iets in je aanraakt.
Hoe moe ben je?
Bij de zogenoemde 'emo tv' maken ze hier dankbaar gebruik van. Dan vragen ze net zolang door tot het raak is: tranen! En dan zoomt snel de camera in. Mijn jongste zusje citeert in dit verband altijd graag John Williams die in het programma: 'Help mijn man is klusser' graag op meelevende toon vroeg:
'Hoe móé bén je?'
Dat was ook altijd raak ; )
Er hangt een huilbui als een onweer in elk van ons
Ik moet hierbij altijd denken aan een liedje van Paul van Vliet. Het heet 'Er hangt een huilbui als een onweer in elk van ons.' Luister maar!
Hoe zit het bij jou? Hangt er in jou een huilbui? Of is het onbewolkt en zonnig?
Onbewolkt en zonnig met harde windvlagen ;)
Daar vraag je me wat...
Dank voor je bezoekje en reactie
Groetjes
Graag gedaan Rebbeltje : )
LOL, tja als je erg moe ben kan de eerste beste vraag al een stortbui veroorzaken natuurlijk,
maar vandaag is het heerlijk zonnig in hart en huis,
dank je wel voor je bezoekje
Grappig. Wij hebben onze puber onlangs uitgelegd dat How are you? en Ca va? geen vragen zijn waarop de Engels- cq Fransman een eerlijk antwoord op geeft, maar dat het een beleefdheidsvorm is.... ????
En in het Nederlands eigenlijk ook.
Want hoe moe je echt bent, moet je eigenlijk alleen tegen echte intimi zeggen....
Het hangt ook erg af van de toon van de vrager. Als de vraag gesteld wordt als een beleefdheidsvorm wordt meestal simpelweg: 'Goed, en met jou?' verwacht als antwoord : )
Tja hoe gaat het met je werd me regelmatig gevraagd jaren geleden .Een paar maanden nadat ik mijn enige broer dood in huis gevonden had kreeg ik ook die vraag .Toen ik vertelde dat ik verschrikkelijk verdrietig was en nauwelijks kon slapen was het antwoord ,goh ben je daar nu nog niet overheen ? En wat was ik verschrikkelijk moe en uitgeput . Ach ja hoe gaat het met je ! Mijn motto is als je niets wil horen stel dan ook geen vragen zoals deze !
Elisabeth
Aargh! Dat is ook wel een extreem botte reactie zeg... Dat lijkt nergens naar.
Onbewolkt en zonnig. Maar ik herinner mij de tijd van de dijkdoorbraken nog wel.
Bij mij ontstaat er een wolkbreuk zodra iemand een arm om me heen slaat ;)
Och... zo'n arm om je schouder kan inderdaad wat losmaken Naomi.
Ha, ik heb je site toch gevonden, bij een andere blogger had je met deze link gereageerd. Bij mij met een site die niet meer beschikbaar is.
Ik zie de vraag meestal als een beleefdheidsfrase en zeg tegenwoordig "naar omstandigheden goed". Normaal gesproken haal ik niet eens het mannengemiddelde van huilbuien p.j. Helaas haal ik sinds mijn man zwaar dementerend is het mannen gemiddelde wel!
Dat is een mooi antwoord Rietepietz. Ik hoorde een tijdje terug ook iemand zeggen: 'We gaan gewoon door hè.'
Wat naar dat je man dementerend is Rietepietz. Dat is niet niks.
Je hebt gelijk, wie vraagt het, hoe goed kennen ze je, hoe geìnteresseerd zijn ze, en natuurlijk wat is er in je leven gaande waar je minder graag over praat.
Och, dat hangt ervan af wanneer...wij hebben een klein drama gehad, ontrouw, en toen was ik daar wel heel erg kapot van dus dan roept zo'n vraag dat op. Maar nu niet meer, denk ik.
Dat is ook niet niks Irene!