Connecting the dots van je leven
Ik wil nu graag de wijsheid waarmee ik over 4 jaar op deze periode terug zal kijken, zei ik tegen mijn man. Met andere woorden: ik wil graag nu al connecting the dots kunnen doen.
En daarmee bedoel ik niet zo'n kindertekening waarbij je de getallen met elkaar verbindt om een mooie afbeelding te krijgen.
Hoewel zo'n tekening wel prachtig het idee van connecting the dots verbeeldt.
Connecting the dots
Wat is connecting the dots als het niet gaat om een kleurplaat of het gelijknamige bedrijf ? Ik heb het hier over connecting the dots zoals Steve Jobs ze benoemde in de speech die hij hield op Stanhope University.
Daarin zegt hij dat je op het moment dat je er middenin zit, de grote lijn niet ziet. Maar terugkijkend kun je de 'dots' van je leven verbinden. En vaak zie je dan een positief patroon.
Connecting the dots door Steve Jobs
Steve Jobs vertelt hoe hij stopte met zijn dure studie aan de universiteit, en vervolgens alleen vakken volgde die hij leuk vond. Zoals een cursus kalligrafie. Tien jaar later bleek die cursus een gouden greep. Want het leidde tot het design van de eerste Apple computer. Hij maakte de eerste computer met mooie typografie! Steve Jobs:
'You can't connect the dots looking forward. You can only connect them looking backwards. So you have to trust that the dots will somehow connect in the future. Believing that the dots will connect down the road, will give you the confidence to follow your heart even if it leads you off the wellworn path.'
Ik hoop dat ik over een aantal jaren terug kan kijken op deze periode waarin ik al mijn sociale afspraken heb afgezegd, tevreden kan denken:
'Ja, nu zie ik het! Nu zie ik waar die periode van rust en stilte me heeft gebracht.
Wat is jouw verhaal?
Ik realiseer me dat connecting the dots feitelijk simpelweg een manier is om het verhaal van je leven te vertellen, en om het een zinnig verhaal te maken. Maar alles in mij verzet zich tegen de gedachte dat het overlijden van mijn dochter Lucy een positieve 'dot' zou kunnen zijn, terugkijkend.
Niettemin hoop ik dus wel dat deze periode van rust een positieve 'dot' zal zijn in het verhaal van mijn leven.
Zie ook mijn post Vision board.
Zie jij patronen in je leven?
Natuurlijk zijn er patronen in je leven en keerpunten die de visie op dat leven beïnvloeden. Ik zou er hele verhalen over kunnen vertellen. Het voornaamste in dit leven is jezelf te zijn en nee durven zeggen als iets daar niet bij past.
Ik vind het bij jou altijd mooi dat je je verlangen om kunst te maken nu alsnog in praktijk brengt Sjoerd.
Dat je het overlijden van Lucy niet als een positieve dot kunt zien, snap ik heel goed. Dat hoeft volgens mij ook niet. Maar ik hoop echt voor je dat deze periode van rust een juiste beslissing zal blijken te zijn na alles wat je hebt meegemaakt.
Dat hoop ik ook Naomi.
Mischien gaat het niet om de dots, maar om de lijntjes waar mee je je ze zelf verbind. Wat je later als patroon terug ziet. Ook als je gelovig of spiriwiri bent. Niemand ,maar dan ook niemand heeft het recht of de arrogantie om voor een andere ook maar te suggereren dat en wat voor plan er achter zit in wat er gebeurt.
Dat maakt misschien heel onzeker dat er " van alles zomaar " gebeurt. En wat dan kracht kan geven zijn de verbindingen die iemand zelf legt of ziet. Een ander moet daar ver van blijven omdat voor een andere te doen. Eerst was het God of het lot of de klasse en nu roepen ze altijd en overal karma bij. Duh .Steun iemand om zelf de draad weer op te pakken ipv dat geroeptoeter .
Mooi gezegd Geeske.
Om je eigen levenspad te volgen heb je lef en zelfvertrouwen nodig. Soms een duwtje in de goede richting, maar vooral niet bang zijn om nee te zeggen en het anders te doen.
Dat vind ik heel mooi Mirjam. Vooral niet bang zijn om het anders te doen, spreekt me erg aan.
Het overlijden van Lucy is gewoon geen positieve dot. En dat zal het ook nooit worden. Patronen in mijn leven zie ik wel. Ik was daar rijkelijk laat mee maar je bent nooit te laat om te leren.