Loedermoeders: van mij hoeft het niet
Last updated on februari 7th, 2021 at 11:16 am
Ineens is het populair: jezelf een loedermoeder noemen.
Zoals je een paar jaar geleden de Club van Slechte Huisvrouwen had, zo heb je nu loedermoeders. Waar de leden van de Club van Slechte Huisvrouwen overal heen buitelden om te vertellen hoe slordig ze wel niet waren, zo koketteren loedermoeders met zogenaamde moederlijke nonchalance.
Omgekeerde borstklopperij
Persoonlijk ben ik geen fan van dit soort koketterie. Het hindert mij dat er een soort omgekeerde borstklopperij vanuit gaat.
Hoewel ik de boodschap dat het allemaal niet perfect hoeft te zijn, wel onderschrijf.
Op Het Moederfront schreef ik een post over het fenomeen van de loedermoeder.
Lees ook Huisvrouwen bestaan niet.
Wat vind jij van het fenomeen ‘loedermoeder’?
Ontdek meer van Huisvlijt
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Eigenlijk is het een onnodig fenomeen. Elke moeder “verwaarloost” wel eens het huishouden of verzaakt in de ultieme verzorging van haar kind. Ik in ieder geval wel. Dat is denk ik niets nieuws. Blijkbaar is het hip om jezelf als loedermoeder te bestempelen.
En van mij hoeft die term ook niet hoor Vlijtig Liesje.
Dat vind ik dus ook: niets nieuws onder de zon. Dus waarom zo’n bombarie maken?
Afgelopen weekeind las ik een verhaal in de Volkskrant online over die loedermoeders.Wat flauw nou weer. Natuurlijk kan niemand een perfecte moeder zijn, maar om daar nu een soort zelfvertederende naam voor te verzinnen, jakkes. Ik voel me niet aangesproken door zoiets. Maar ik ben dan ook geen hippe moeder.
En waar zijn de loedervaders ;)
Dat valt mij dus ook op: bij dit soort fenomenen zie je geen mannen. Die zijn wel wijzer!
Ik kan er ook niet zoveel mee. Ik ben echt geen perfecte moeder, maar ik doe wel heel hard mijn best om lief voor ze te zijn en ze goed op te voeden. Welk labeltje past er dan?
Ojee, moet ik nu kiezen of ik een koelkastmoeder of loedermoeder ben? Ik ben gewoon de allerbeste en liefste moeder geweest die er ooit was. Zowel voor eigen als pleeg en stiefkinderen.
En de kinderen, dat waren de allerliefste en leukste kinderen die ik ken.
En op sommige dagen kan je liefste/leukste/beste veranderen in saaiste/sjachrijnigste/flauwste…
Groet,Greet
Wat een bizarre benaming! En jammer dat het zo een sport wordt om “slechte” dingen te benoemen. Niks mis met een kritische blik op jezelf maar de intentie lijkt me anders.
Ik vind het iets wat onnodig is. Vind het ook totaal geen leuke term.
Ben het helemaal met je eens, heb er ook al eens over geschreven. Van mij hoeft het ook niet.