De eerste Kerst zonder mijn vader

Kerst zonder vader
Dag pap. Hoe is het daar in het licht?

Dit is mijn eerste Kerst op deze aardkloot zonder mijn vader…

Het is een wonderlijk besef.

In de nieuwsbrief van de Vrijzinnige gemeente kwam ik onderstaand gedicht tegen, dat mij trof.

Missen

‘Ik hang mijn tranen
in de takken als glazen engelen
van rouw

zodat hun sfeer
van licht en liefde
zich weerkaatst
van mij naar jou

ik vang het
in een klein gedicht
dat zonder woorden alles zegt

en heb het
met een strik erom
voor jou onder de boom gelegd.’

(Margreet Jansen – Zilverensleutels.nl)

Dag pap.

In mijn gedachten ben je altijd bij me.

Similar Posts

17 Comments

  1. Niet het snijden doet zo’n pijn, maar het afgesneden zijn. Voor mij is het de 17e kerst zonder mijn vader en de 22e zonder mijn moeder. Het gemis blijft, al worden de scherpe randjes wat zachter in de loop der jaren. Maar wat zou ik nog graag hen om mij heen hebben. Ik wens je liefdevolle dagen toe.

  2. Zo mist eenieder wel iemand…wij schoonbroer en zus
    ♥ ´¨`•.¸¸.♫│▌▌▌│▌▌│▌▌▌│▌▌│▌▌▌♫´¨`*•.¸¸♥
    Ik – w e e t – z e k e r – d a t – i k – j o u – m e t – KERST – MIS

  3. Ja, eens, de herinnering blijft, leeft in ons hart verder (mijn tweede jaar zonder mijn vader). ik ervaar veel plotselinge momenten dat ik pijn en verdriet voel. Bitterzoet.

    Dat gedicht is echt mooi.
    Je foto ook.

  4. Deze kerst vond ik niet zo fijn zonder mijn lieve maatje en man. Samen met hem in de mooie urn heb ik deze dag doorgebracht en vandaag zal het ook zo wezen en zijn. Nee deze kerst vond ik ook niks fijn. En de dagen die komen gaan zullen voor mij ook heel anders wezen.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.