Maar ik wil helemaal geen moderne man zijn – Columns vol humor & herkenbare observaties

Het boek Maar ik wil helemaal geen moderne man zijn is een bundeling van de columns van Julien Althuisius die hij twee keer per week schrijft voor de Volkskrant. De titel werd geboren uit de wens van de uitgever dat er een thema, een rode draad zou zitten in de columns. Dat werd De moderne man. Maar Julien wil helemaal geen moderne man zijn: ‘Het is zo alles en zo niets, zo saai en braaf, zo ‘Kijk mij het allemaal eens goed doen.’ Vandaar dus die titel.

Maar ik wil helemaal geen moderne man zijn

Wat voegt Julien Althuisius toe aan de vele andere columns die er zijn? Net als Sylvia Witteman beschrijft hij kleine dagelijkse gebeurtenissen en zijn leven. Maar hij doet dat met minder venijn en met minder Simon Carmiggelt-achtige observaties. Ik vind zijn stijl eenvoudiger, en daardoor ook rustiger. En zo nu en dan doet hij hele rake observaties of schetst een situatie zonder de woorden te noemen. Dat waren de momenten dat ik de columns met veel plezier las. Uiteindelijk heb ik zelfs allemaal gelezen.

Hieronder een aantal observaties van Julien die mij troffen

1. Over de leider van de crèche van zijn dochters schrijft hij: ‘Bij elkaar heeft hij een jaar of zeven voor mijn dochters gezorgd en tijdens sommige weken meer en betere tijd met ze doorgebracht dan ik.’ Dat vond ik wrang om te lezen, en lijkt me geen fijne observatie om te doen als ouder.
2. Als zijn dochter een kostbare pen van Julien verliest: ‘Ik reageerde pedagogisch verantwoord, me ervan bewust dat hoe bozer ik werd, hoe meer ik over vijftien jaar de therapeut zou moeten betalen.’ Dit vond ik erg humoristisch en herkenbaar.
3. Over in de rij staan voor een ontmoeting met David Beckham schrijft hij met zelfspot: ‘Elke schrijver met ook maar een greintje zelfrespect zou dat natuurlijk nooit doen, dus ik ging onmiddellijk in de rij staan.’
4. Vroeg-naar-bedschaamte. Julien vertelt dat hij het heerlijk vindt om om tien uur naar bed te gaan.
5. ‘Wanneer vertel je een kind dat je iets leuks hebt gepland? Niet te lang van tevoren, want je wilt de periode en frequentie van het ‘Wanneer gaan we dan?’ zo veel mogelijk beperken. Maar ook niet te kort van tevoren, omdat je het uitje wilt kunnen inzetten als pressiemiddel.’ Ook weer herkenbaar.
6. ‘Kijk dan zeggen de blubberbuiken, de flubberarmen, de moedervlekken op de benen, de sixpacks en de knokkelknieën. Kijk mij zeggen de diepe decolletés, de rode nekken, de glimmende kale batsen de nieuwe tatoeages, de ruwe enkels en de gebeeldhouwde billen. Kijk mij, zegt de zomer, ik ben er weer.’ Heel treffend en waarom ik niet van de zomer houd.
7. ‘Als een instantie zegt dat ze tussen elf en één uur bij je langskomen, betekent dat altijd twee dingen. Eén: als je netjes de hele tijd thuis op ze zit te wachten, komen ze om kwart over één. Twee: als je heel even boodschappen aan het doen was en je bent om drie over elf thuis, heb je ze net gemist.’ Ook weer heel herkenbaar : )))
8. ‘Als je moet kiezen tussen op een regenachtige zaterdagmiddag samen een IKEA-kast in elkaar zetten, of seks, dan is de keuze natuurlijk snel gemakt. Dus nu heeft iedereen een eigen kledingkast.’

Maar ik wil helemaal geen moderne man zijn kopen?

Je vindt Maar ik wil helemaal geen moderne man zijn bij je lokale boekwinkel, bij bol.com en het is ook te vinden in de bibliotheek!

Wie is jouw favoriete columnist?