Ik lag in mijn tuintje en sliep

Ik lag in mijn tuintje en sliep

Er staat een gure wind. Maar met de jas aan, is het in het zonnetje best lekker. Dus vleide ik mij te neder in het malse gras. Terwijl ik daar zo lag, viel me ineens een oud poeziealbum versje in.

‘Ik lag in mijn tuintje en sliep
toen kwam er een elfje dat riep
‘Kom . . . , kom nu ontwaken
om een versje voor . . . te maken.’

En toen zuchtte ik, want een moeders’ werk is ook nooit eens klaar…

Zelfs de elfjes moeten me hebben.

Similar Posts

22 Comments

  1. Hoi NIcole,

    wat een mooie foto en dat gedichtje…
    Jaaa… dat ken ik wel!
    Ik heb het opgezocht en ja hoor… het staat ook in mijn poesiealbum.
    De datum: 11 februati 1957

    Jemig!
    Ik word oud!!

    groetjes van Marlou

    .

  2. Ik ga ook maar even koken. Denk dat ook niemand dat voor me doet vandaag.

    Love As always
    Di Mario

  3. Af en toe snak ik naar een dag alleen in een hutje op de hei.
    Om me daarna te realiseren dat ik me waarschijnlijk al snel zou vervelen..

  4. Grappig, ik herinner me het versje met de regel ‘toen kwam er een engel die riep’. Katholieke opvoeding?

  5. In mijn album is het een engel die riep. Ik heb meteen alle versjes nog maar weer eens gelezen. Toch is zo’n album leuker dan die voorgedrukte vragenlijsten in de vriendenboekjes van tegenwoordig.

    1. Helemaal mee eens Ferrara. Maar ik krijg ook wel de indruk dat het vriendenboek het poeziealbum een beetje heeft vervangen. Wat leuk dat je jouw album erbij hebt gepakt.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.