‘Huh?’
Als ik vroeger mijn moeder niet goed verstond, en antwoordde met ‘Huh?’, zei ze steevast:
‘Wat zeg je?!’
Dit heeft ze er goed ingeramd, en je zult mij dan ook nooit ‘Huh?’ horen zeggen als ik iemand niet goed versta. Sterker nog: ik vind het onfatsoenlijk als anderen het doen.
‘Huh zeggen hoort niet’
Het is dan ook een belangrijk punt voor mij, in de opvoeding van de kinderen. Als ze ‘Huh?’ tegen zeggen, dan antwoord ik: ‘Wat zeg je?!’ Ik kan alleen maar hopen, dat deze opvoedingsmethode bij mij net zoveel vruchten afwerpt als bij mijn moeder.
Het kan ook verbazing betekenen
Overigens kan Huh ook een uitroep van verbazing zijn. ‘Huh? Echt waar?!’ Maar dat hoor je volgens mij toch minder vaak. Daarnaast kan het ook verwarring uitdrukken. Zo van:
‘Ik snap er niks van.’
Boek ‘Huh’
Er is ook een heus boek met de titel Huh. Dat is van Berthold Gunster, de auteur van het boek Omdenken:
Mijn man en ‘Huh’
Overigens heeft ook mijn man nog weleens de neiging met ‘Huh?’ te antwoorden. Dan roep ik uiteraard: ‘Wat zeg je?’ En weet je wat jij hij dan zegt?!
‘Ik zeg huh!’
AAAAARGH.
Leestips
Is ‘Huh?’ een aandachtspunt voor jou? Zeg je zelf ‘Huh?’ als je iemand niet goed verstaat?
Wat is voor jou een aandachtspunt bij de opvoeding?
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Hier ging het vroeger precies hetzelfde. En ik weet nog dat ik dat toen stom vond, als mijn ouders dat zeiden. Maar wat denk je? Als mijn leerlingen het tegen me zeiden, antwoordde ik ook met ‘wat zegt u?’ Dus ja, blijkbaar zit dat er dan toch in.
LOL.