Het Phoebe Dilemma: bestaat er een echte onbaatzuchtige goede daad?
Omdat ik zelf regelmatig tegen problemen oploop, vind ik het fijn om mensen te helpen. Want ik weet hoe fijn het is als iemand zegt:
'Wacht maar. Ik help je!'
En dat vervolgens dan ook doet.
Blogproblemen
Zo help ik mensen bijvoorbeeld graag met hun blog(problemen). Zo iemand is Volkert. Volkert is gepensioneerd en maakt werkelijk prachtige tekeningen voor onder andere zijn blog Slakkenspoor. Als dank voor mijn hulp maakte hij voor mij een prachtige tekening. (Zie afbeelding bovenin deze post)
Later bedacht ik pas dat het feit dat er een muis opstaat bij een bordje met een richtingaanwijzer richting 'Nicole' eigenlijk wel ironisch na mijn recente muizenprobleem : )
Het Phoebe Dilemma
Dit cadeautje van Volkert als dank voor mijn hulp deed me denken aan het dilemma van Phoebe uit de serie Friends.
Als je iemand zomaar helpt, gewoon om aardig te zijn, en je voelt je daar vervolgens prettig bij is het dan nog wel onbaatzuchtig?
Uiteindelijk komt het denk ik gewoon neer op geven en nemen.
Dus net zoals Volkert blij was met mijn hulp, ben ik nu heel blij met zijn kaart!
Wat denk jij over Phoebe's dilemma: bestaat er een echte, waarlijk onbaatzuchtige goede daad? Of zit er toch altijd een beloning in voor de persoon die de goede daad doet?
ik denk dat dat wel bestaat. Soms stuur ik mensen die ik lief heb graag even een kaartje dat ik aan ze denk. Dat vind ik fijn en ik hoef er niets voor terug
Lief dat je soms een kaartje stuurt. Zo'n kaartje kan erg goed doen!
Doordat iets goeds doen je een goed gevoel geeft zit er altijd een soort beloning aan. Ik denk dat dat helemaal niet erg is, zelfs niet als je die goede daad doet voor die beloning. Dat is beter voor de wereld dan geen goede daad doen.
Ik heb er verschillende psychs over gesproken en ze zijn het erover eens dat je nooit iets doet als het je niets opbrengt. Dus inderdaad; het geeft je een goed gevoel of je krijgt een schuldgevoel als je het niet doet dus doe je het maar weer wel om je beter te voelen. Is niet erg, zo zitten we gewoon in elkaar.
Als het alternatief van "geven, zonder er iets voor terug te willen(maar bedankje wel fijn vinden)" is "Nemen,omdat je het kan,maakt niet uit hoe die ander er daarna aan toe is" dan blijf ik liever geven. Die VVD-mentaliteit past niet bij mij.
Poos geleden waren mijn vriendin en ik op weg naar openluchtmuseum toen we op een verdrietige oude warrige man stuitten. We nodigden hem uit mee te gaan, op onze kosten. (Vriendin en ik werkten beide in de zorg met dementerenden, deze man konden we wel begeleiden met de kennis die wij hebben)
We hadden een topdag. We deden onderweg nog een kopje koffie, met een gebakje. Die man straalde e hele dag. Ja, dát kregen we terug, een blije lach, sprankelende ogen. Een oude man die even zijn verdriet niet voelde.
Meer niet, want ik heb geen idee waar de man vandaan kwam of naartoe ging na die dag.
Ik zou het zo weer doen.
Wat mooi van jou en je vriendin Greet dat jullie deze man zo opvingen. Dat vind ik echt een hele goede, menslievende daad!
Ik vraag me af wat oorzaak en gevolg is? Als ik me niet goed voel sta ik niet open om een ander te helpen. In mijn geval is me goed voelen dus een voorwaarde om een ander te kunnen helpen.
Je hoort vaak dat het fijner is om te geven dan te nemen, dus écht onbaatzuchtig zal het dan niet zijn, maar wat maakt het uit? Een beetje extra positiviteit voor zowel de gever als de nemer maakt de wereld weer een beetje mooier :)
Helemaal mee eens!
als je echt iemand wil helpen,moet je het altijd uit liefde doen,niet om er iets voor terug te krijgen,dat krijg je soms gewoon niet.tenminste niet van die persoon die je hebt geholpen. ik geloof wel dat je het terug krijgt in een andere vorm,die je soms niet eens door hebt.God heeft ook de mens alles gegeven uit liefde(het leven)Ik heb ook in het verleden mensen geholpen en je word er zeker gelukkig van,je word gelukkiger van geven dan van krijgen,dat is het principe van het leven.
Ik weet niet of iets helemaal onbaatzuchtig kan zijn, want als je er zelf beter van voelt, doe je het dan daarom? Ach, uiteindelijk maakt het denk ik niet uit, zolang we elkaar maar blijven helpen :-)