Dragen voor een ander

Een baby dragen voor een ander, oftewel draagmoeder zijn is een gevoelig onderwerp. Er zijn hele boeken overgeschreven, en series en documentaires over gemaakt. Onderstaand artikel kreeg ik van Popi en gaat over draagmoederschap. Onderaan hun artikel deel ik mijn gedachten over dit onderwerp.

Dragen voor een ander

Draagmoederschap, een begrip wat voor veel mensen niet onbekend in de oren klinkt. Het is wanneer wensouders helaas zelf geen kinderen kunnen krijgen en daarom een draagmoeder willen inschakelen, die voor hen een kind kan dragen. Een kindje kan voor sommige wensouders een goede toevoeging zijn in wat ze graag willen in het leven. Zo kan het een grote toevoeging zijn in hun levensstijl, in hun persoonlijk leven en natuurlijk in de woning is dit een grote verandering. Draagmoederschap zou een optie kunnen zijn als je moeite hebt om zelf een kind te verwekken.

De klinische kant van draagmoederschap

Om te beginnen is het goed om eens een kijkje te nemen naar de klinische kant van het draagmoederschap in Nederland. Er komt namelijk veel bij kijken als je in zo’n traject wilt gaan. Het is van belang dat zowel de wensouders als de draagmoeder een medische evaluatie ondergaan. Voor de wensouders is dit van belang om te kijken wat de kwaliteit is van de sperma of van de eicellen. Daarnaast een genetische test om te kijken of er erfelijke aandoeningen zijn waar je rekening mee moet houden als je een kind wil verwekken door middel van draagmoederschap.

Voor de draagmoeder zijn er ook wat voorbereidingen die er ondergaan moeten worden. Zo moet je voldoen aan verschillende voorwaarden, zoals een eerdere succesvolle zwangerschap. Daarnaast moet je ook diverse medische testen ondergaan. Denk bijvoorbeeld aan medische checks of je lichamelijk gezond bent, bloedonderzoeken en ook je algemene medische geschiedenis wordt boven water gehaald. Zo kunnen ze kijken of de draagmoeder daadwerkelijk geschikt is om een kind te dragen.

De menselijke kant van het draagmoederschap

Naast dat er een hele klinische kant aan dit verhaal zit, zit er natuurlijk ook een menselijk verhaal bij draagmoederschap. Het is namelijk voor beide partijen een grote rollercoaster. Niet alleen voor de draagmoeder kan het heftig zijn, maar de wensouders krijgen ook heel wat voor de kiezen. Om te beginnen bij de draagmoeder, waarbij het emotioneel heel moeilijk kan worden. Je moet namelijk een kind dat niet van jou is afstaan aan de echte ouders. Wel heb je negen maanden het kind mogen dragen en alles meegemaakt. Daarom kan het lastig zijn om het kind af te staan. Toch mag de draagmoeder voor de wensouders het mooiste op aarde waarmaken. Op die manier is het toch wel heel wat moois.

Voor de wensouders is het net zo’n rollercoaster. Zij kunnen zelf geen kind dragen waardoor iemand anders het kind van hen mag dragen. Ook dit kan voor hen heel lastig zijn, aangezien ze het avontuur graag zelf hadden willen meemaken. Ook de spanningen die het met zich meebrengt, kunnen heftig zijn op emotioneel vlak voor de wensouders. De spanning bij de echo, de spanning bij de bevalling en natuurlijk de spanning na de geboorte. Daarnaast heb je natuurlijk ook te maken met de grote dankbaarheid richting de draagmoeder. Bij beide partijen speelt emotie dus een belangrijke rol, zeker in een kwetsbaar proces zoals het draagmoederschap.

Draagmoeder en wensouders in de praktijk: hoe gaat dat?

Mocht het kind eenmaal geboren zijn, dan is het van belang dat er afspraken worden gemaakt door de wensouders en de draagmoeder. Beide partijen willen voor het kind namelijk een veilige, liefdevolle omgeving creëren. Het is daarom van belang dat ze samen gaan werken met elkaar. Het kan namelijk zijn dat de draagmoeder het contact met het kind graag wil behouden na de geboorte. Zo kun je dagen of bepaalde momenten afspreken met de wensouders, waarop de twee elkaar kunnen zien. Op die manier kun je voor het kind een goede omgeving creëren waarin iedereen wordt gerespecteerd en waar er met iedereen rekening wordt gehouden.

Nawoord

Draagmoederschap vind ik een heel ingewikkelde kwestie. Ik ken niet de pijn van een onvervulde kinderwens. Dus als ik mijn gedachten hierover deel, dan doe ik dat met het besef dat ik dat vanaf de zijlijn doe.

Een van de dingen die draagmoederschap een gecompliceerd onderwerp maken, vind ik de verschillende varianten. Zo heb je in de VS zogenoemd commercieel draagmoederschap waarbij iemand voor geld een kind draagt voor een ander.

Van wie is de eicel?

Voor mij zou het denk ik verschil maken of de baby was verwekt met mijn ‘eigen’ eicel of met de eicel van de wensmoeder. Ik heb het idee dat ik het in het laatste geval makkelijker zou vinden om het kindje na de bevalling af te staan. Laat ik het  zo zeggen:

‘Ik zou mezelf niet inschakelen als draagmoeder als het kind verwekt was met mijn eigen eicel.’

Een kind dragen voor een ander om te helpen

Ooit zag ik een documentaire waarin een moeder probeerde om de draagmoeder voor haar dochter te worden, omdat ze haar dochter zo graag een kind gunde. En soms lees ik in de krant hartverwarmende verhalen van blije stellen die dankzij een goede vriendin die zich opwierp als draagmoeder toch een gezin konden worden. Zoals dit verhaal in Linda Magazine:

In boeken en series wordt vaak de minder rooskleurige kant belicht. Dat zijn dan verhalen waarbij de draagmoeder bijvoorbeeld het kind niet wil afstaan. Zo was er ooit een Braziliaanse soap getiteld De draagmoeder waarin echt alles misging.

Kijktip

• Documentaire draagmoeder gezocht
• De roman De Draagmoeder

Wat zijn jouw gedachten over een kind dragen voor iemand anders?