Dit lijkt me meer een tragedie!
In Bert Keizers boek Reis om de Dood beschrijft hij een passage uit het dagboek van Wittgenstein:
‘Met mij en het leven gaat het bijna als met een dame die naar Don Carlos ging im de veronderstelling dat het een komedie was. Na een paar bedrijven stond ze verontwaardigd op met de woorden:
‘Il me semble que c’est une tragédie!’
Bert Keizer vervolgt:
‘Helaas kunnen we het theater van het leven niet met opgetrokken neus verlaten, althans niet om een andere voorstelling te gaan zien. Het is dit of niks.’
In deze tijden coronacrisis is het wellicht een leerzame gedachte.
Het is dit of niks.
Las ik ook.
Het boek staat vol met opmerkelijke voorbeelden.
Tja… Dan toch maar dit, zeker?;)
Las van hem Tumult bij de uitgang. Ook een boek wat tot nadenken inspireert.
Dat is ook zo’n mooi boek inderdaad!
Wie weet welke voorstelling ons nog te wachten staat.
We hebben inderdaad weinig keus, we gaan gewoon door.
We hebben het er voorlopig mee te doen.
Er mopperen heel veel mensen maar het had nog veel slechter gekund. En hoe erg is het nu om niet uit eten te gaan, of een jaar niet op vakantie?
Ah ja, je mag tenminste die voorstelling bijwonen denk ik dan. Er zijn ook zat mensen die de zaal moeten verlaten terwijl ze dat nog niet willen.
Nou precies! Als dat de laatste ramp van je leven is…
Dat is zeker een hele passende opmerking
Yep. We kunnen nog steeds niet alles naar onze hand zetten. Misschien ook maar beter…