Ben ik online hetzelfde als in het echt?
Anno 2018 bestaat er zoiets als ons 'curated self'. Dat is het beeld dat je van jezelf laat zien online. Soms schijnt er veel verschil te zitten tussen je curated self en je echte zelf.
Mijn curated self
Mijn curated self is volgens mij wel ongeveer zoals ik echt ben. Al was het maar omdat ik het teveel gedoe vind om 'moeilijk' te doen. Steeds maar de schijn ophouden, lijkt me heel vermoeiend. Bovendien houd ik erg van 'What you see is what you get'. Als ik me online steeds mooier voordoe dan ik eigenlijk ben, lijkt me dat hard werken. Bovendien val ik dan in het echt waarschijnlijk erg tegen. En dat lijkt me niks.
Mijn blogs weerspiegelen aardig wie ik ben
Mijn verschillende blogs weerspiegelen met z'n allen denk ik aardig wie ik ben. Van mijn interesse in Kdrama's tot hardlopen, tot me enerzijds druk maken over dekbedhoezen en anderzijds over filosofische vraagstukken.
Ik ben eigenlijk net als de inrichting van ons huis: een eclectische mix van van alles en nog wat ; )
Hoe zit het met jouw curated self?
Dit soort dingen moet je aan een ander vragen. Toevallig kwam ik ooit in die gelegenheid. Ik blogde al een tijdje en vond toen een medeblogster hier in de omgeving, eveneens onder pseudoniem. Opeens bleken we een gezamelijke kennis te hebben en uiteindelijk bregreep ik dat zij mij een paar jaar eerder oor het werk heeft geinterviewd. Dus vroeg ik op de vrouw af of ik op het internet anders was dan in het werkelijke leven. Zij vond van niet. Niet vreemd, want net als jij wil ik er geen dubbelleven op nahouden met al het gedoe dat daarbij hoort. Ik heb wel dingen die ik op het internet niet vertel, maar dat heb ik in het dagelijks leven ook. Omdat ik onder pseudoniem werk, zijn er dingen die ik op het internet juist makkelijker prijsgeef.
Dat is nu juist één van de redenen waarom ik graag bij jou kom lezen: geen opgepoetst imago, maar gewoon het leven zoals het is.
Van al die -veel te perfecte- Instagram plaatjes tegenwoordig wordt toch niemand gelukkig. En het lijkt me inderdaad, zoals jij ook zegt, hard werken om steeds dat perfecte imago hoog te moeten houden.
Ik probeer ook 'authentiek' te zijn in mijn schrijfsels, al zal ik nooit mijn teveel van mijn privé leven blootgeven. Maar dat is ook niet nodig om 'echt' te zijn denk ik.
Ik sluit me helemaal aan bij deze reactie!
Volgens mij ben ik online niet heel anders dan offline. Het is wel zo dat ik online niet altijd de (heel) negatieve dingen vertel waar ik mee zit. Maar ik blogde wel over de ziekte van mijn man, de nieuwe heup, de pijn in mijn lijf et cetera. En ik blog ook vrij open over de meiden en wat me bezig houd. Maar uiteindelijk zijn er toch nog altijd dingen waar ik niet over schrijf. Wat ik beschrijf maak ik niet mooier dan dat het is. Denk ik. ;-)
Wees inderdaad jezelf, er zijn al anderen genoeg... ;)
Wat fijn dat je zo jezelf kan zijn! Ik kan soms meer mezelf zijn op mijn blog dan in het echt, ik ben meer open in mijn schrijven dan in mijn praten :-)
Maar ik denk dat dit ook naar het gewone leven doorgetrokken kan worden. Sommige mensen zijn ook face to face niet zichzelf. Dat had ik toch. Maar ik ben inderdaad aan mijn echtheid aan het werken, want een façade ophouden is veel meer werk ;-)
Goed bezig!!
Herkenbaar. Er is niks curated aan mijn online persona. Ik ben idd ook zo eclectisch als mijn meubilair en kledingsmaak ????
Volgens mij ben ik online ook niet anders dan irl.
Misschien iets minder direct en adrem, omdat schrijven iets langzamer gaat dan praten, maar dat zou alleen maar in mijn voordeel moeten werken ????
Ik heb wel een kennis, ze is schrijfster, die online anders is. Ik heb haar wel eens op een verjaardag gesproken over iets waar ze op Facebook overschreef (en dus overdreef), en toen reageerde ze met “dat ik niet alles letterlijk moet nemen, want dat is ook om volgers te prikkelen” of zoiets. Maar eerlijk gezegd weet ik nu niet meer wat ik kan geloven en hoe ik haar moet benaderen om een gesprekje te beginnen. Dus dat doe ik gewoon niet meer. ????
Dat klinkt wel een beetje als een onthutsende ervaring Bernardine. Dat je nu niet goed meer weet wat je aan haar hebt?
Ik ben online wie ik offline ben. Wel schrijf ik niet alles op wat mij bezighoud. Sommige dingen houd ik voor mijzelf. Omdat ze te prive zijn, of omdat ik anders wellicht mensen kwets. Dat laatste vind ik niet nodig.
Ik probeer online hetzelfde te zijn als thuis... al probeer ik wel wat genuanceerder te zijn. Ik lees mijn geschreven stuk altijd een aantal keren na voor ik het publiceer, als ik met iemand in gesprek ben floep ik het er gewoon uit en in sommige situaties ben ik juist een 'stille'. Dus ik zou wel wat 'anders' over kunnen komen offline.
Ik denk dat ik in grote lijnen online gewoon hetzelfde ben als in het echte leven. Misschien dat ik op social media iets vlotter overkom, terwijl ik in het echte leven iets geremder ben. Gewoon omdat ik niet graag spreek in groep. Maar wat ik zeg, is gewoon ik, of dat nu in het echt is, of online.
Haha mooi beschreven, ik ben ook zo'n mix. Ik ben heel erg echt online maar ik denk dat de meeste mensen dat ook zouden zeggen.ik vind het sowieso een heel interessant iets, vooral op Instagram is alles heel fake, veel meer dan op een blog denk ik
Zou dat zijn omdat Instagram heel visueel is, en dat mensen graag mooie plaatjes willen zien daar?
Deze vraag heb ik mijzelf ook eens gesteld. Nu moet ik er weer over nadenken, maar ik denk dat mijn blog aardig met mijzelf overeenkomt.
ik geloof wel dat ik mezelf ben on line....
Moeilijke vraag ???? ik ben nog zoekende ... ik ben een beetje vanalles en nog wat, geen idee of dat doorschijnt ????????♀️ Ik sta daar niet bij stil precies ???? is dat raar?
Niks mis mee Emmy. Ik denk dat het gewoon betekent dat je je voortdurend blijft ontwikkelen. En dat is alleen maar goed.