Het land van men, koffiedik kijken en meer
Vorige week merkte iemand op dat ze struikelde over het feit dat ik in het weekoverzicht van mijn blogposts mijn verdriet en pijn over het overlijden van mijn dochter Lucy ‘in één adem noem’ met blogposts over de Action.
Ze vindt dat die twee onderwerpen niet bij elkaar passen.
En dat doen ze ook niet.
Een kind verliezen past ook niet
Maar het overlijden van een kind past ook niet bij de dagelijkse gang van zaken.
Niettemin is dat wel mijn leven.
Een leven waarin verdriet, pijn en rouw hand in hand gaan met ordinaire, dagelijkse besognes. Van ‘s ochtends wakker worden en willen blijven liggen, en dan toch opstaan. En ja, dat wordt weerspiegeld in mijn blogposts. Maar vanwege het grote contrast tussen rouw en mijn andere blogposts heb ik een speciaal blog over rouw gemaakt: Reis door het land van rouw. En één keer per week permitteer ik mij om dat blog in één adem te noemen met mijn andere blogposts.
Het land van men
Het land van men is een term van Marinus van den Berg. In dat land zijn anderen die een steun kunnen zijn, maar ze kunnen ook ongewild je leed en verdriet nog groter maken. Door de dingen die ze zeggen of adviseren. Op mijn blog over rouw schrijf ik over Het land van men.
Koffiedik kijken
‘Tjsa, dat is koffiedik kijken.’ Ken je die uitdrukking? Maar je kunt ook letterlijk koffiedik kijken om een voorschot op de toekomst te nemen! Op mijn blog over koffie schreef ik een blogpost over het fenomeen en de uitdrukking koffiedik kijken.
De teloorgang van een beroep
Ooit was huisvrouw zijn een respectabele bezigheid. Tegenwoordig staat het gelijk aan ‘niets doen’. Op Het Moederfront deelde ik een fragment uit Jan, Jans en de kinderen waarin de verandering in waardering prachtig zichtbaar wordt.
Bewegen op muziek
Bewegen op muziek vind ik heerlijk. Bij sommige muziek is het zelfs moeilijk om níét te bewegen! Voor iedereen die moeite heeft met pasjes onthouden kan ik hardlopen op muziek aanraden. Simpeler dan de ene voet voor de andere zetten is er niet ; ) Lees alles over bewegen op muziek op mijn hardloopblog Ren mama, ren.
Hoe ga je om met geluidsoverlast?
Geluidsoverlast heeft twee kanten: je maakt het zelf en wilt dat voorkomen of je kunt last hebben van geluidsoverlast van je buren. Op De Mamablogs schreef ik een artikel waarbij beide vormen van geluidsoverlast aan bod komen.
Bloggen versus Instagram: verdrijft Instagram blogs?
Steeds meer bloggers verkiezen Instagram boven hun blog. Heeft een blog nog wel zin? Op mijn blog over bloggen deel ik mijn gedachten over bloggen versus Instagram.
Veel leesplezier!
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Een blog is iets heel persoonlijks. Je geeft een kijkje in jouw wereld, hoe jij die beleeft, wat jou bezig houdt en hoe je je voelt.
De lezer mag daar zijn/haar eigen gedachtes over hebben. Het verdriet om het verlies van een kind is zo persoonlijk, zo onbegrijpelijk, zo enerverend. Als lezer kun je hoogstens sterkte toewensen. Maar een oordeel vellen of het een wel bij het ander past, ik zou het niet durven. Het dagelijks leven gaat door en zorgt vanzelf en ongemerkt voor idiote tegenstrijdigheden.
Schrijf dus gewoon wat je wilt, een ander hoeft jou niet te bekritiseren. Niemand kan ook maar benaderen hoe je je voelt. Sterkte.
Ik stoor me daar niet aan, dat je beide blogposts “in een adem noemt”. Het is nu een keer zo, dat jouw leven nu helaas zo in elkaar zit… en helaas in veel andere levens gaat het net zo, dat er rouw is naast de dagelijkse besognes. Ik vind het mooi dat jij over beide schrijft!
Liefs, Alice K.
Bij mij zal instagram of welke sociaal platform dan ook niet in de plaats komen van de blogs. Op blogs kan je veel meer kwijt dan op Instagram.
De inhoud van je blogposten bepaal je zelf. Stoor je niet aan de reacties van sommigen. Gewoon schrijven over wat je zelf wilt.
Zo makkelijk om commentaar te geven…het is jou blog en jij doet ermee wat jij wil.
En als iets je dagelijks bezig houd is het logisch dat het in een blog komt waar je eigenlijk wat anders wil plaatsen.
Doe lekker je eigen ding
Krijg steeds meer sch…t aan wat men vind. Wij en dus ook jij hoeven geen verantwoording af te leggen aan men. Staat het je niet aan wat er in een blog staat dan lees je het maar niet, Ik haal uit een blog waar ik iets mee kan en de rest neem ik voor lief. En soms iets lezen over waar jij anders in staat dan de schrijver/schrijfster kan je tot nieuwe inzichten brengen dus alleen maar leerzaam,