Hoe is het met je?

hoe is het met je?

'Hoe is het met je?'

Het is een vraag die we elkaar vaak stellen als we elkaar tegenkomen.

Soms voegen we er zelf alvast aan toe: 'Alles goed?'

De vraag 'Hoe is het met je?' is bijna een groet geworden. Een formaliteit.

Verwachten we eigenlijk wel een eerlijk antwoord?

Liegen

Als iemand mij vraagt: 'Hoe is het met je?' dan antwoord ik meestal sociaal correct: 'Goed hoor, en met jou?' Ook als het helemaal niet goed gaat. Soms lieg ik dus gewoon alsof het gedrukt staat. Want het gaat niet altijd goed. En ik denk dat dit voor veel mensen geldt.

Waarom zeggen we dan toch vaak dat het goed gaat?

Redenen waarom we zeggen dat het 'goed' gaat

  1. Zoals ik hierboven al schreef is de vraag: 'Hoe is het met je?' een vorm van sociaal contact geworden. Het is niet persé een gemeende vraag, maar een soort groet. Vandaar dat je een sociaal wenselijk antwoord geeft. Je speelt het sociale spel mee.
  2. Je wilt niet dat de ander zich ongemakkelijk voelt als je wel eerlijk antwoord geeft.
  3. Je jokt uit zelfbescherming dat het goed gaat. Want je weet: 'Als ik eerlijk zeg dat het niet goed gaat komen de tranen.'
  4. Je hebt geen zin om iets van jezelf te laten zien aan de persoon tegenover je. Je kent hem of haar bijvoorbeeld niet goed genoeg. Dus houd je het bij een sociaal aangepast antwoord.
  5. De plek is niet geschikt voor de waarheid. Je staat bijvoorbeeld in een gangpad in de supermarkt, en dat is niet een handige plek om eerlijk te zeggen dat het niet goed gaat.

Hoe weet je of de vraag gemeend is?

Eén van de redenen dat mensen meestal zeggen dat het 'goed' gaat is dus dat de vraag een formaliteit is geworden. Maar dat hoeft niet altijd het geval te zijn natuurlijk. Misschien wil de vrager wel écht weten hoe het met je gaat! Een handige vuistregel om dit te bepalen is dit:

Als iemand na je antwoord nog een vraag stelt, is hij waarschijnlijk écht geïnteresseerd.

Een andere indicatie of iemand echt wel weten hoe het met je is, is de intonatie en lichaamshouding. Sommige mensen kijken je diep in de ogen, leggen een hand op je schouder en vragen vervolgens op diep meelevende toon:

'En? Hoe ís het nou met je?'

In zo'n geval kun je gerust in tranen uitbarsten als het niet goed gaat.

Mogelijke antwoorden op 'Hoe is het met je?'

Laatst zat ik met mijn man koffie te drinken in het Koetshuis in de Slangenburg toen er iemand binnenkwam die de eigenaar kende. Hij vroeg de beste man: 'Hoe is het?' waarop de eigenaar diplomatiek antwoordde:

'We gaan gewoon door.'

Ik vond het een briljant antwoord. Je laat je hiermee feitelijk niet uit over hoe het met je gaat, en laat tegelijkertijd een veerkrachtige houding zien.

Een variant op 'Hoe is het?' is 'Alles goed?'

Een kennis van me kwam iemand tegen en vroeg: 'Alles goed?' waarop de kennis antwoordde:

'Alles is een beetje veel Ineke. Maar ik ben best tevreden.'

Ook dat vind ik een heel mooi antwoord.

Mijn schoonvader zegt als het niet goed gaat dat het 'Klote van de bok is.' Hoewel ik tegen het gebruik van geslachtsdelen ben in conversaties, gebruik ik dit antwoord soms wel degelijk voor intimi. Doordat ik geheel tegen mijn gewoonte in met geslachtsdelen gooi beseffen mensen dat het echt allemaal heel vervelend is!

Conclusie over de de vraag Hoe is het met je?

De vraag 'Hoe is het met je' wordt in veel gevallen gebruikt als een soort groet. Er wordt dan niet echt een eerlijk antwoord verwacht.

Ik ga voortaan voor het antwoord: 'We gaan gewoon door!' : )

Hoe ga jij om met de vraag 'Hoe is het met je?' 

Vergelijkbare berichten

51 reacties

  1. Ik vind het ook altijd zo grappig....soms fietsen mensen gewoon voorbij en vragen hoe het is ? tegen dat ik kan antwoorden zijn ze al op het einde van de straat ;) Bij mij hangt het er vanaf wie het vraagt en inderdaad waar het wordt gevraagd...meestal antwoord ik het gaat gewoon niks speciaals dat is nog het beste...

  2. Ik zeg meestal ook 'goed hoor'
    Mensen die mij beter kennen, zien het sowieso wel als het niet goed gaat (lichamelijk). Al krijg ik dan vaak de vraag 'Wat heb jij nou weer gedaan? Ipv 'Hoe gaat het? '

    1. Op slechte dagen heb ik veel moeite met lopen. Zak dan ook geregeld door mijn been. Is meestal ook (directe) familie die 'vergeten' dat het chronisch is. Zien me meestal ook niet op slechte dagen

  3. Mijn grootvader reageerde altijd op die vraag met 'naar omstandigheden goed' soms aangevuld met 'alleen jammer dat de omstandigheden zo rot zijn'. Ik gebruik het eerste deel ook wel eens, als ze meer willen weten vragen ze wel door en zo niet dan is het ook goed. Als ik zelf toch geen zin heb verder uit te wijden (omdat de interesse niet zo heel oprecht lijkt) dan is 'ach, het kan altijd beter' nog een optie. Waarna je het luchtig kan houden door een paar leuke maar onwaarschijnlijke dingen op te sommen: 'nog altijd de loterij niet gewonnen', 'een vakantie naar een tropisch eiland zou fijn zijn', enz.

  4. Als je antwoord dat het niet goed gaat en erover begint te praten, is mijn ervaring dat de vraagsteller je niet eens laat uitspreken door gelijk over zijn/haar problemen te beginnen. Vandaar dat ik altijd antwoord dat het goed gaat.

  5. Dit is een onderwerp naar mijn hart, dank. Ook persoonlijker dan andere onderwerpen...
    Ik vind het jammer dat de vraag eigenlijk een groet is geworden. Ik ben echt geïnteresseerd in de persoon, als ik dat zeg, en ga naar iemand luisteren. Ok , af en toe laat ik me verleiden om een associatie te uiten, maar ik ben het me bewust. In deze snelle tijd is het mooi als mensen echt naar elkaar willen luisteren!

    1. Je klinkt als een prettige gesprekspartner Sylvia. Mensen die echt goed kunnen luisteren zijn niet vanzelfsprekend. Dat blijkt ook wel uit sommige comments, waarin mensen vertellen dat mensen meteen over zichzelf beginnen te praten.

  6. Ligt aan de persoon die het vraagt. Als ik weet of die het echt meent ben ik redelijk open en anders zeg ik dat het goed gaat. Veel mensen menen het inderdaad niet en spreken liever niet over gevoelens.
    Hier in Hongarije vraagt men alleen hoe het met je gaat als ze oprechte interesse hebben. Ze verwachten dan ook een eerlijk antwoord en niet alleen maar 'het gaat goed.'

  7. Het wordt een beetje Amerikaans. Bij ons in de winkel is dit vaak de eeste vraag die amerikanen stellen:'Hello, How are you ??". Meestal verwachten ze dan geen antwoord. Wij vinden dat soms best vreemd en raar overkomen.
    Ik geef ook vaak als antoord "Gewoon, zijn gangetje . . ."

  8. Hangt er idd vanaf wie en waar het gevraagd word. Tegen vrienden die ik dagelijks zie of hoor durf ik al eens te zeggen dat het niet goed gaat. Maar mensen die je maar 1 keer in de zoveel tijd ziet en dan gewoon op straat tegenkomt zeg ik meestal 'goed' ookal is dat het geval niet

  9. Ik zware tijden vind ik het een rotvraag. 'Goed' voelt naar als het echt niet goed gaat.

    Eerlijk gezegd weet ik op dat soort momenten niet goed wat ik moet zeggen. Het antwoord wordt dan iets van 'Nou.....' en verder niks ;-) en dan merk je vanzelf of iemand het echt wil weten.

    Dat is overigens enkel als het echt niet goed gaat, verder is het 'goed' of 'goed genoeg', of 'naar omstandigheden goed'.

  10. Ik groet mensen sowieso altijd ook al ken ik ze niet. Als mensen mij vragen hoe het met mij gaat zeg ik altijd dat het wel goed gaat. Tegen mensen die dichtbij mij staan ben ik wat eerlijker en zeg ik gewoon als het niet gaat. sommige mensen gaan doorvragen en daar heb ik vaak niet zo zin in daarom zeg ik altijd dat het goed gaat

  11. handig om te weten wel. Maar de meeste mensen gebruiken het gewoon uit beleefdheid. Vooral als je mensen al lang niet meer hebt gezien. Ik geef meestal gewoon als antwoord: goed en soms bwa we moeten door hé.

  12. Het is inderdaad meer een standaard groet geworden. Op het moment dat het niet goed met mij ging en ik redelijk recalcitrant was ben ik er anders mee omgegaan. En ben ik wèl eerlijk antwoord gaan geven. Soms schrikken mensen, of worden ze verlegen. Maar vaak gaan ze er wel op in. Ik ben steeds meer van 'het is zoals het is' geworden. En ik wandel van het pad van de sociaal gewenste omgangsvormen af. Ja, inderdaad een beetje met 'mijn kont tegen de krib'. Maar bij mij is dat zo gekomen na jarenlang alleen maar sociaal gewenste antwoorden te hebben gegeven.

    1. Het lijkt me fijn als je dat sociaal wenselijke los kunt laten, en gewoon eerlijk antwoord Rory. Misschien schrikken mensen inderdaad eerst even, maar daarna heb je wel echter contact stel ik me zo voor.

  13. Stel dat deze vraag niet meer gesteld zou worden, dan zou je toch wel iets missen.
    Ik zeg meestal 'goed" of "zijn gangetje".
    Ook denk ik wel eens aan de situatie van daklozen of vluchtelingen, dan kun je niet anders zeggen dan dat het heel goed gaat en je zegeningen tellen.

  14. Gelukkig kan ik altijd eerlijk antwoorden. Ook al gaat het niet goed, dan zeg ik altijd. Behalve in Zambia waar letterlijk iedereen vroeg "how are you" en je resgeerd bijna altijd met fine omdat zoveel mensen het vragen.

  15. Ik vind het dus eigenlijk ook echt zo'n stomme vraag. Waarom vragen als je het eigenlijk toch niet wil weten, en dan moet je het nog terugvragen ook. Ik antwoord deze weken altijd standaard met "moe" en meestal praten ze dan snel door ????

  16. Ik vind het nog altijd lastig om te zeggen dat het niet gaat, zeg daarom vaak 'ups and downs'. Met een chronische ziekte heb je dan ook meteen alles gezegd, ene dag gaat beter dan de andere. Heb ook vaak geen behoefte om er op in te gaan, vind het leuk om mensen te ontmoeten en heb het dan liever over gezellige dingen ;-)

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.