Waar is de galantheid gebleven?
Ik was iets te vroeg bij de lokale opticien om mijn man bril met de juiste glazen op te halen. In de zaak zat één enkele man aan tafel. Ik liep naar de andere kant van de tafel, en pakte daar een stoel. Toen bleek dat de beste man zijn voeten erop had liggen. Die vielen dus plotseling naar beneden doordat ik de stoel naar achteren trok.
Geschrokken excuseerde ik mij.
De man keurde me echter geen blik waardig.
Wie moet er eigenlijk excuus maken?
Toen bekroop me een gevoel van verontwaardiging.
Wie zou er eigenlijk excuus moeten maken?
Was dat niet eigenlijk de meneer die zijn voeten op een stoel legde, en niet de moeite nam om ze er af te halen toen iemand anders wilde gaan zitten?
Met andere woorden: waar is de galantheid gebleven? Of verdween die met de teloorgang van De Dame?
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Als ik die man was geweest
Maar dan een paar jaar geleden
Was ik bevroren bij het vallen van mijn voeten
En durfde ik niks te zeggen
Misschien leek die man wel op mij
Dat zou een sympathieke verklaring zijn. Dat hij zich zo schaamde dat hij daarom net deed alsof ik er niet was.
voeten op een stoel…onbeschoft
Oh heel herkenbaar en dan zelf sorry zeggen! Wat een onfatsoen, zou hij dat thuis misschien niet mogen?
Die man vraagt zich nu af, waarom hij zo pinnig benaderd werd. Hij zat net zo lekker, want zo’n pijn in zijn voeten. Fijn dat hij ze even op een stoel kon leggen.
Ja, hij was onlangs geopereerd aan zijn enkel en had nog gevraagd aan de leerling opticien: Mag ik mijn voeten even laten rusten op een stoel?
Foei Nicole!
Alleen was ik helemaal niet pinnig Cellie Citroen. Ik was de vriendelijkheid zelve : )
Dat van die man kan van alles zijn. Mogelijk lag ie daar met een verbrijzelde voet te wachten op een ambulance.
In het algemeen koppel ik afnemende galantheid aan emancipatie. Sinds vrouwen dat willen doe ik als man de deur voor ze dicht. Bij mannen doe ik juist de duer open, zodat die afhankelijk van me worden en evrouwciperen.
LOL : )))
Die man was ook een klant? Rare mensen…
Die hork natuurlijk,dat is net zoiets als in het OV de voeten op de bank tegenover je leggen. En dan zeker niet met schoenen aan.
Er zijn best nog wel beschaafde heren hoor(dames ook trouwens) maar het worden er wel minder.
Ik zou er onmiddellijk iets van gezegd hebben… Wat een hork.
Maar misschien zit er wel een heel ander verhaal achter wat wij niet weten.
Love As Always
Di Mario
Als de man werkelijk een goede reden had zou hij dat gewoon kunnen zeggen.
Maar dat deed hij niet.